శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-09

పరి పరి విధములు యోచించిన తార, ‘ఏది ఏమైనను  ఒక పర్యాయము ప్రయత్నించవలె ‘ అని కృతనిశ్చయముతో తన ప్రియ శిష్యుని శిశ్నముని చుంబించెను. అంతట క్రమముగా ఉత్తేజభరితమైన చంద్రుని మృదువైన మల్లెమొగ్గవంటి శిశ్నము ధృడమైన మూలకము (మూలకము = ముల్లంగి) వలె ఎదుగుట ఆరంభించెను. శిష్యుడి (శిశ్నము) యొక్క వృద్ధి కారణముగా గురుపత్ని ఐన తార ఉత్సాహమునకు అవధులు లేకపోయెను. ఎదుగుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రమును తన జిహ్వ తో స్పృశించెను బ్రహస్పతి అర్థాంగి ఐన తార,  అతడి మేఢ్రము ముందు భాగమునున్న చర్మమును మెల్లిగా వెనకకు జరిపి. ఎఱ్ఱని ఫలము వలె ఉన్న తన శిష్యుని మేఢ్రము పై కొద్దిగా చెమ్మ మిగిల్చి తొలగెను ఆ చర్మము. ఆ చెమ్మ అతి మధురముగా రచించెను చంద్రుని గురుపత్ని యొక్క జిహ్వకి. ఇక ఉపేక్షించక అతి రుచికరమైన ఎర్రటి ఫలము వంటి తన శిష్యుని మేఢ్రమునంతయు తన నోటియందు నింపుకొని తన జిహ్వతో దాని రుచి ఆస్వాదించుటారంభించెను బృహస్పతి కళత్రమైన తార.

మృతసంజీవని మంత్రముతో దానవ గురువైన శుక్రాచార్యుడు ఇవ్వధముగా అసురులకు ప్రాణము పోయునేమో అనుకొనుచు తన శిష్యుడి మేఢ్రమును తనివితీరా ఆస్వాదించుటారంభించెను దేవగురుపత్ని ఐన తార. దృఢముగా వేడిగా రసమయముగా అనిపించెను చంద్రుడి మేఢ్రము తారకి. మత్స్యావతారమున చంద్రుని బావగారైన శ్రీ మహా విష్ణువు వలె ఇప్పుడు చంద్రుని మేఢ్రము సైతము క్రమేపి పెరిగిపోతుండటముతో కొద్దిగా భయమేసినది చంద్రుని గురుపత్నికి.  ‘ఇది నా నోటియందే ఇమడలేనంతగా ఎదిగినచో మరి ఇక ఇది నా భగమునందు ఎటుల ప్రవేశించగలదు  ‘ అని పరి పరి విధముల వ్యాకులత చెందెను తార.
తన శిష్యుడి మేఢ్రము ఇంతగా ఎదుగుతుందనుకోలేదు తార

తార అంతలో ధైర్యం సమకూర్చుకుని, ‘ఇటువంటిది లభించక పరితపించే మగువలు ఎందరో కలరు. స్వల్ప కాలము పిదప నేను సైతము ఆ కోవలోనే ఉంటిని కదా . నా హస్తముకి, నోటికి అందినది భగమునకు అందజాలదా ఏమి ‘ అనుకొనుచు తన హస్తములో ఇమిడి ఉన్న తన ప్రియ శిష్యుని  మేఢ్రముని చుంబించి తన మనస్సుని సమాధాన పరుచుకుని తనలోని భయము పారద్రోలెను తార.

తన ప్రియ శిష్యుడి కటిని తన సున్నితమైన పొడవాటి కొనదేలిన నున్నటి పాదములతో బంధించి అతని కంఠము చుట్టూ తన వామ హస్తముని బిగించి, దక్షిణ హస్తముతో అతని మందమైన ధృడమైన పొడవైన మేఢ్రమును తన భగము యొక్క ద్వారము వద్ద నిలిపి మెల్లిగా మరియు అతి లాఘవముగా తన కటిని క్రిందికి దింపుచు ఆ బలిష్టమైన మేఢ్రముని తన భగములోనికి ప్రవేశింపజేయుటకు ఎన్నో పర్యాయములు విఫలయత్నములు గావించెను దివ్యలోకసుందరి ఐన తార. గురుపత్ని ఆదేశములకొకరు వేచి ఉండి, ఆ సర్వాంగ సుందరి ఒనర్చుచున్న ప్రయాస గమనించిన చంద్రుడు తన గురుపత్నితో సవినయముగా ” ఏమాయెను, నా యొక్క దండము మీ జఘనముల మధ్యనున్న రంధ్రము కన్నా పెద్దదిగా తోచుచున్నది మరి ఆ రంధ్రములోనికి ఈ దండమును ప్రవేశింపజేయుటకు వ్యర్థముగా ఏల ప్రయత్నించెదరు ఓ గురుపత్ని? ” అని అమాయకముగా ప్రశ్నించెను.

చంద్రుడి అమాయకతకు తారకి చిరుమందహాసము అటుపిమ్మట జాలి కలిగెను. భగమునందు మేఢ్రము ప్రవేశించి మర్శన గావించినపుడు (మర్శన గావించుట – రుద్దుట/రుబ్బుట) కలుగు అమోఘమైన సుఖం యొక్క రుచి తన అమాయకపు శిష్యునికి ఎవ్విధముగా వివరించవలెనా అని మథనపడెను తార. “ నీ మేఢ్రముని నేను నా నోటియందు ప్రవేశింపజేసి, నా అధరములతో బంధించి, నా జిహ్వ తో మర్శన గావించుచున్నప్పుడు నీకు సుఖానుభూతి కలిగినదా?” అని ప్రశ్నించెను తార తన శిశ్యుడిని. “ఆహా అమితమైన సుఖము కలిగినది ఓ పరమ పావని” అని సవినయముగా సమాధానమిచ్చెను చంద్రుడు.

“ఆ సుఖమునకు అనంతకోటి రెట్లు అధికమైన సుఖము మన ఇరువుదరికీ కలుగును శిష్యా,  నీ మేఢ్రము నా భగమునందు ప్రవేశించినచో” అని విశదీకరించి చంద్రుడికి బోధపరిచెను అతని గురుపత్ని.

“అటులైనచో నేను నా మేఢ్రము యొక్క పరిమాణము తక్షణమే తగ్గించెద” అని మెల్లిగా తన మేఢ్రముని తన గురుపత్ని భగమునందు ప్రవేశింపజేయుటకు అనువైన పరిమాణమునకు తగ్గించుచు తన గురు పత్నితో “ఓ పరమ పూజనీయ సాధ్వి, దీనిని శిశ్నము అనవలెనా లేక మేఢ్రము అని సంబోధించవలెనా?” అని ప్రశ్నించెను చంద్రుడు. తన శిష్యుని అమాయకత్వముకి చిరుమందహాసము నాట్యమాడెను తార అధరములపైన. “ నేను చుంబించని పూర్వము ఇది ఉన్న స్థితియందు దీనిని శిశ్నము అని సంబోధించెదరు నేను చుంబించిన పిదప ఇది నిగిడెను కదా అప్పుడు దీనిని మేఢ్రము అనవలెను.” అని తన ప్రియ శిష్యుని అమాయకత వలన కలిగిన ప్రశ్నని నివృత్తి గావించెను చంద్రుని కామశాస్త్ర గురువైన తార.
గురు శిష్యుల సమిష్టి ప్రయత్నముతో మేఢ్రము భగములోకి ప్రవేశించెనుచంద్రుని మేఢ్రము మెల్లిగా కొద్దిగా క్షీణించెను. తన ప్రియ శిష్యుని అసామాన్య విద్య మరియు నిగ్రహం తారని అతిగా ముగ్ధురాలిని గావించెను. అతిలోక సౌందర్యవతి ఐన తన గురుపత్ని నిండైన, మెత్తని పృష్ఠముని పొదవి పట్టుకుని ఆమెను ఎత్తి మెల్లిగా మరియు లాఘవముగా చంద్రుడు తన కటిమీదకు దింపుచుండగా, ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రముని తన దక్షిణ హస్తముతో పొదవి పట్టుకుని దానిని తన భగము యొక్క ద్వారము వద్ద ఉంచెను తార. తన వామ హస్తము యొక్క అంగుళములతో  తన భగముయొక్క ద్వారమున ఉన్న నిలువాటి, నునుపైన సుందర అధరములను ఎడము చేసి తన భగమునందు తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రము యొక్క ప్రవేశమునకు మార్గమును సుగమము గావించెను తార. గురుపత్ని మరియు శిష్యుల సమ్మేళిత ప్రయత్నము సఫలమై చంద్రుని మేఢ్రము బ్రహస్పతి కళత్రమైన తార భగములోనికి మెల్లిగా ప్రవేశించెను.

అప్పటివరకు బ్రహస్పతి తప్ప వేరొక పురుషుడు ఎరుగని/ చేరని రహస్యము/గుప్త ప్రదేశమును అతడి ఏకసంతాగ్రాహి ఐన శిష్యుడు, కనుగొని చేరిపోయెను. చంద్రుని లలాటమున మాతృగమి యోగము లిఖించబడి ఉన్నదని గమనించనే లేదు బ్రహస్పతి అతడిని శిష్యునిగా స్వీకరించినపుడు.( మాతృగమి యోగము – తల్లి లేక తల్లితో సమానమైన స్త్రీ యొక్క భగములోకి ఈ యోగమున్న పురుషుని మేఢ్రము ప్రవేశించి అమితముగా సుఖించి ఆమెని అమోఘముగా సుఖపెట్టును. తండ్రి  భార్య (సవతి తల్లి), అన్న భార్య (వదిన), గురువు భార్య ( గురుపత్ని), రాజు భార్య (రాణి) వీరందరూ తల్లి తో సమానమైన వారు)
క్షీరసాగరము నుండి ఉద్భవించావానికి మాత లేనందున ఈ వివరము ఎవరు పట్టించుకొనలేదు. అంతియే కాదు చంద్రుడిని శిష్యునిగా చేర్చుకొను సమయమునకు తన భ్రాతృజ ఐన మమత సుఖాహ్వానముతో బ్రహస్పతియే స్వయముగా మాతృగమి యోగము అనుభవించుచుండెను కావున దాని ఫలితముగా చంద్రుని లలాట లిఖితము కానరాలేదు. అదియు కాక సురపక్షపాతి మరియు దేవలోక రక్షకుడైన శ్రీ మహా విష్ణువే ఇంద్రాది దేవగణములతో తన ఆశ్రమమునకు విచ్చేసి స్వయముగా చంద్రుని శిష్యునిగా స్వీకరించమని ఆజ్ఞాపించగా ఇక బ్రహస్పతికి నిరాకరించు అవకాశము కానీ ఉద్దేశము కాని ఆలోచన కానీ కలుగలేదు.

వివాహిత మరియు దేవగురుపత్ని ఐన తార భగములోనికి తొలి పర్యాయము పరపురుషుని మేఢ్రము ప్రవేశించెను. కొందరు ఋషిపత్నుల వలే మహాపతివ్రత కావలెనని తార ఎన్నడూ తలంచలేదు. అటులనే వర్ఛస్వి  మరియు శ్రీ మహా విష్ణువు కృపతో దేవగురువు స్థానము పొంది అమితమైన భాగ్యశాలిగా ప్రఖ్యాతి గాంచిన బ్రహస్పతిని పెనిమిటిగా పొందినపుడు తనని తాను అమోఘమైన భాగ్యశాలిగా భావించిన తార తన భగమునందు పరపురుషుని అందునా తన శిష్యుని మేఢ్రము ఇచ్ఛాపూర్వకముగా తానే ప్రవేశింపజేయునని స్వప్నమున సైతము ఊహించకుండెను.

క్షీరసాగరము నుండి చంద్రోద్భవము జరిగిన సమయమున అశేష నారీ జన సమూహము వలే చంద్రుని దివ్య స్వరూపము మరియు వర్ఛస్సుని ఇరు నేత్రములు సరిపోవు అన్న విధముగా వీక్షించిన తార సైతము ముగ్ధురాలయ్యెను. ఆ క్షణమున ఈ దివ్య యువకుని మేఢ్రము తన భగమునందు ప్రవేశించిన ఎడల ఎంత సుఖానుభూతి కలుగునో కదా అని ఒక ఘడియ కాలము ఊహించుచు తన అంగుళములతో తన గలమును మర్శించుచు (మర్శించుచు – రుద్దుచు) స్వయంతృప్తి పొందెను. కానీ ఆ దివ్య యువకుని శిశ్నముని తొలిపర్యాయము తానే నిగిడింపజెసి మనోహరమైన మేఢ్రముగా వృద్ధిపరిచెదనని మరియు ఆ మేఢ్రము ప్రవేశించు తొలి భగము తనదే అవునని దేవలోక గురుపత్ని ఐన తార ఎన్నడూ ఊహించలేకపోయెను. ఈ మహదావకాశము లభించునంత భాగ్యశాలి తానవుట మరింత ఆనందమును ఉత్సాహమును కలుగజేసెను తారకి.

ఆ అమితమైన మాహదానందముతో తన హస్తములని తన ప్రియ శిష్యుని కంఠభారణముగా మార్చి అతడిని గాఢాలింగనము గావించి  తన ఎత్తైన, నున్నని, మెత్తని, సంపూర్ణమైన, బరువైన, గుండ్రటి వక్షములని అతని విశాలమైన ధృడమైన ఛాతికి బలముగా అదిమి అతని అధరములని తన అధరములతో బంధించి గాఢ చుంబనం గావించెను ఆ చంద్రుని గురుపత్ని ఐన తార. గురుపత్ని మరియు ప్రియ శిష్యుని అధరములు మరియు జిహ్వలు గాఢముగా పెనవేసుకొనెను.

గురుపత్ని భగములోని కండరములు తన శిష్యుని మేఢ్రముని పొదవి పట్టుకుని గాఢముగా ఆలింగనము గావించి మర్దనమొనర్చగా చంద్రుని మేఢ్రము యొక్క పరిమాణము స్వల్పముగా హెచ్చినది. చంద్రుడి మేఢ్రము అతని గురుపత్ని భగమునంతయు ఆక్రమించెను. వారిరువురికి కామసుఖమైకం ఆవహించెను. కొన్ని ఘడియలు ఆ గురుపత్ని శిష్యులు ఒకరిలో ఒకరు లీనమైపోయిరి.

“ఈ సుఖముని మించిన సర్వోచ్చమైన సుఖం ఈ బ్రహ్మాండములో వేరొకటి లేదని నాకు తోచుచున్నది అది నిజమేనా ఓ పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ?” అని చంద్రుడు తన గురుపత్నికి కర్ణ చుంబనము గావించునపుడు గుసగుదలాడుచు ప్రశ్నించెను. తన శిష్యుడి అమాయకతకు మరొక పర్యాయము చిరుమందహాసము తార అధరములపై నాట్యమాడెను. పెనిమిటి లేని సమయమున ఆ పెనిమిటికి తెలియకుండా అతడి అనుమతి తీసుకొనక కంఠవస్త్రము (కంఠవస్త్రము – మంగళసూత్రము) మినహా సంపూర్ణ వివస్త్రగా నిజరూపములో పరపురుషుని తనువుని తన హస్తములతో మరియు పాదములతో గాఢాలింగనము గావించి అతని మేఢ్రముని తన భగములో బిగిగా బంధించి పరపురుషుని చుంబనముతో పులకించుచు సుఖించుచున్న తనని తన శిష్యుడు పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి అని సంబోధించుట అమితమైన ఆశ్చర్యము కలిగించెను తారకి. తన ప్రియ శిష్యుని అమాయకత్వము, గురుభక్తి మరియు వినయము అపారమైనవని ఎరింగిననను ఈ సంబోధనలో హేళన దాగియున్నాదా అని లేస్యమంత అనుమానము కలిగెను తారకి. అది నివృత్తి గావించుటకై ” ఓ నా ప్రియ శిష్యా ఏల అవ్విధముగా సంబోధించితివి?” అని తన ప్రియ శిష్యుని కరణము చుంబించుచు గుసగుసలాడుచు ప్రశ్నించెను.

“ ఓ పరమ పావని, మీ పూజ్య పెనిమిటి మిమ్మలను మభ్యపెట్టి తమ సుఖము కొరకై తమ భాతృజ భగమునందు తమ మేఢ్రమును జొనిపి శాపగ్రస్తుడై మీకు ఘోరమైన విపత్తు మరియు అపారమైన క్షోభను కలిగించినను మీరు తేరుకుని వారు ఆరంభించి అసంపూర్ణముగా మిగిల్చిన కార్యమును సుసంపన్నము గావించుటకై అమితముగా ఆరాటపడుచు, శిష్యుని సకల శాస్త్ర కోవిదుడిని గావించెదనని మీ పెనిమిటి ఐన దేవగురువు శ్రీ మహా విష్ణువుకి మరియు శ్రీ మహాలక్ష్మికి ఇచ్చిన వాగ్దానము వమ్ము కారాదని నిరంతరమూ శ్రమించుటయే కాక అన్ని శాస్త్రములందు అతి క్లిష్టమైనది, గురువుగారు బోధింపజాలక నాకు తెలియపరచనిది ఐనటువంటి ఈ కామశాస్త్రముని ప్రయాస అని భావింపక శిష్యునికి అనిర్వచనీయమైన సుఖానుభూతి కలుగు విధముగా బోధించుచున్నారు. బోధించుటయందు అపారమైన సహనము కలిగిన మీరు గురువుగారికన్నా అనంతకోటి బహుదా (బహుదా – రెట్లు) మేలు అని నా అభిప్రాయము. నా వలన అసంకల్పితముగా ఏమైనను తప్పిదము జరిగినచో దయార్ద్ర హృదయులైన మీరు నా యందు కృపతో నన్ను మన్నింపగలరని నా ప్రార్థన ఓ పరమ పవిత్ర  పతివ్రతా శిరోమణి” అని సవినయముగా విన్నవించెను చంద్రుడు తన పరమ పూజనీయ గురుపత్నికి, ఆమె తనువెల్ల అతడి బిగి కౌగిలి సుఖించుచు అతడి మేఢ్రము ఆమె భగములో బిగిగా బంధించి ఉండగా.

తన ప్రియ శిష్యుని అమాయకపు మరియు అత్యంత గౌరవముతో కూడిన సమాధానము తో  తార అనుమానము నివృత్తి అగుటయే కాక చంద్రుడి ఎడల అతడి గురుపత్నికి గల ప్రీతి మరింతగా హెచ్చెను. ఇక సుఖము గురించి తన శిష్యుడు వెలిబుచ్చిన అనుమానము మాటలతో కాక చేతలతో నివృత్తి  గావించుటకనట్టు తన కటిని మెల్లిగా పైకి లేపెను చంద్రుడి యొక్క పరమ పూజ్య పతివ్రత ఐన గురుపత్ని. తన శిష్యుడి మేఢ్రము ఆమె భగము నుండి  అంగుళము మినహా బయటకు వచ్చే వరకు ఆమె తన కటిని లేపి మరలా మెల్లిగా దింపెను. చెమ్మగిల్లిన, వేడెక్కిన, బిగుతైన భగమునందు మేఢ్రమునకు కలుగు మర్శన (మర్శన – రాపిడి) మరింత సుఖమయమని చంద్రుడికి అవగతమవగా అతడి అనుమానము నివృత్తయ్యను.గురు శిష్య పరంపరానుసారము గురువుగారు ఒకసారి బోధించినది క్షుణ్ణముగా  అవగతమయ్యేవరకు శిష్యులు అనేక పర్యాయములు వల్లివేసెదరు, కావున తన గురుపత్నిసూచించిన విధముగా పద్మాసనమున ఆసీనుడైన చంద్రుడు ఆ పరమ పూజ్య పతివ్రత యొక్క నిండైన, గుండ్రని, మెత్తని, నున్నని, బరువైన పిరుదులని ఇరుహస్తములతో పొదవి పట్టుకుని ఆమె పృష్ఠమును వత్తుచు తార కటి మరియు తన మేఢ్రముని బిగిగా పట్టిన ఆమె భగముని మెల్లిగా పైకి క్రిందికి ఉపుటారంభించెను. ఏకసంతాగ్రాహి ఐన చంద్రుడు బృహస్పతి బోధించిన విషయములేమియు ఆశ్రమములో మిగిలిన శిష్యుల వలే వల్లి వేయలేదు, కానీ తన గురుపత్ని బోధించిన విషయములన్నీ అనేక పర్యాయములు వల్లి వేయుచుండెను. అందులకు కారణము మరి ఆమె బోధించుచున్న కామశాస్త్రము ఆ ఏకసంతాగ్రాహికి సైతము క్లిష్టముగా తోచుటయో లేక ఆమె బోధించు విధానము నూతనముగను మరియు అత్యంత సుఖప్రదముగా ఉండుటయో చెప్పజాలము. తన గురుపత్ని బోధించిన విషయమును చంద్రుడు వల్లి వేయు వేగమును  క్రమముగా హెచ్చించెను. పూజలో మధ్యే మధ్యే పానీయము సమర్పయామి అన్న చందమున చంద్రుడు మధ్య మధ్యలో తన గురుపత్ని యొక్క పృష్ఠమును తన హస్తములతో మర్దించుచు ఆమె కటిని కొద్దిగా అటు ఇటు త్రిప్పుచు ఊపుచుండెను. తారకి కలుగుచున్న సుఖానుభూతి మరింత తారస్థాయికి చేరుకొనెను.

“హా చంద్రా .. ఆహ్ …. అలా … అటులనే … ఇస్స్ … శిష్యా …. నీ మేఢ్రము యొక్క పరిమాణమును హెచ్చింపుము …   ఆహ్ .. అమ్మా … ఉస్స్ … మరింత … అది … అచటనే మరింత మర్శించుము … వేగం హెచ్చింపుము .. మీ గురువుగారి మేఢ్రము పరిమాణము, మర్శణ వేగము, వారొసంగగల సౌఖ్యము ఏదియు నీతో లేస్యమంతైనను (లేస్యమంత – వెంట్రుకంత) సాటిరావు ….. హా… అటులనే …. అబ్బా…. ఆహా….. ఏకసంతాగ్రాహివి … గురువుని మించిన శిష్యుడివి ….  హా … ఇస్స్ …. ” అని బిగ్గరగా కేకలు పెట్టుచు తన శిష్యుని మనోహరమైన ముఖమును చుంబించుచు అతడి జిహ్వతో తన జిహ్వని అధరములతో అధరములని పెనవేసి, తన ఎత్తైన, మెత్తని గుండ్రని, ధృడమైన, బరువైన స్తనద్వయమును తన శిష్యుడి విశాలమైన, ధృడమైన, బలిష్టమైన ఛాతికి అదుముచు, కామోద్రేకముతో  నిక్కపొడుచుకొని నిటారుగా ఉన్న తన ఉన్నత కుచములతో తన శిష్యుని కుచములను స్పృశించుచు అనేక పర్యాయములు తనువెల్లయు జలదరించు విధముగా సంభోగ సుఖములోని పతాక భావప్రాప్తి పొందుచు, తన శిష్యుడి లింగమునకు తన భగములో ఉద్భవించు మధుర రసములతో అభిషేకము ఒనర్చెను దేవగురుపత్ని ఐన తార. తన గురుపత్ని ప్రసాదించుచున్న మధురరసము ఆమె భగమునుండి ధారాళముగా వెలువడి తన లింగముని అభిషేకించుచు క్రిందకి జాలువారి వృథా అవుచున్నదే అనిపించెను చంద్రునికి. ఆ మధురరసమును గ్రోలి ఆస్వాదించవలెనని చంద్రునికి బలమైన ఇచ్ఛ కలిగెను. తన శిష్యుని మనోవాంఛని ముందుగా ఊహించిన తార అతడు మధుర రసమును ఆస్వాదించుటకై తన భగమునందు మేఢ్రము స్థానములో జిహ్వను ప్రవేశపెట్టకుండుటకు అతడి జిహ్వని తన జిహ్వతో బంధించెను.

కొన్ని ఘడియల అనంతరం అనేకానేక పర్యాయములు కామోద్రేక స్థితిలో భావప్రాప్తి కలుగుట వలన అలసిన తార తన శిష్యుని గాఢాలింగనము చేసుకొని అతని భుజము పై దంత చుంబనం ఒనర్చుచు “హా చంద్రా …మదనమనోహరా …. స్వప్నపురుషా ” అని బిగ్గారా మూలుగుచు సోమ్మసిల్లెను. తన గురుపత్ని పలుకుచున్నది చేయుచున్నది ఏమియు అవగతమవని చంద్రుడు ఇదంతయు కామశాస్త్ర బోధనలో భాగమే కానోపును అని భావించెను.

అలసిన తన గురుపత్నిని శ్వేత కమలములతో కూర్చిన పానుపు పై పరుండబెట్టి వింఝామరములతో విసురుచు ఆమె ప్రక్కనే ఆసీనుడయ్యెను చంద్రుడు. కొద్ది ఘడియలు విశ్రమించిన పిదప తేరుకున్న తార తన నేత్రములు తెరచి తనకి సేవ ఒనర్చుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని గాంచి  అమితముగా సంతసిల్లి అతడి మేఢ్రముని చుంబించబోయి ఆశ్చర్యచకితురాలయ్యెను. అందులకు ఇరు కారణములు గలవు. తన ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుని మేఢ్రము ఇంకను నిగిడేయుండుట మొదటి కారణమైతే దాని పరిమాణము రెండవ కారణము. చంద్రునికి ఇది తొలి అనుభవైనను అతడి మేఢ్రము ఇంత వ్యవధి మరియు, అమితమైన భగ మర్శన అనంతరము సైతము నిగిడి ఉండుట అమోఘముగా తోచినది అతడి గురుపత్నికి. అదియే కాక దాని పరిమాణము తన భగము నందు ప్రవేశించినప్పటికన్నా ద్విగుణీకృతమయ్యెనని అవగతమైన తార ఆనందము అనిర్వచనీయమయ్యెను. ఆ ఆనంద సమయమున ”  ఓ ప్రియ శిష్యా, నీ సేవాతత్పరతకు సంతసిల్లితిని, నీకు ఏ వరము కావలెనో కోరుకొనుము” అని ప్రియముగా పలికెను చంద్రునితో అతడి గురుపత్ని.

అంతట చంద్రుడు తన గురుపత్నికి పాదాభివందనము గావించి. “ఓ పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ఐన గురుపత్ని, శిష్యుడిగా మీకు సేవ ఒనర్చుట నా విధి మరియు భాగ్యము, నాకు అద్వితీయమైన సుఖమును మరియు అతి క్లిష్టము, దుర్లభ్యమైన కామశాస్త్రము ప్రసాదించిరి, మరల వేరొక వరమేల” అని ముకుళిత హస్తములతో (ముకుళిత హస్తములు – నమస్కార ముద్ర) వినయముగా సమాధానమిచ్చెను.
శిష్యుడి మీదెక్కి అతని మేఢ్రముని తన భగములో దింపుకుని సుఖించుచున్న గురుపత్నితన శిష్యుడి వినయమునకు నిరాడంబరతకు ముగ్దురాలైన తార “ ఈ బ్రహ్మాండమునందు ఎవరైనా మనిద్దరి వలె సంభోగము సలుపుచున్నప్పుడు, వారు పొందు సుఖములో సగ భాగము నీకు చెందును ఓ నా ప్రియ శిష్య చంద్రా, కావున నీవెల్లప్పుడు ఈ సుఖమును పొందుచు ఉండెదవు” అని తన ప్రియ శిష్యుడికి అయాచితముగానే వరమొసెంగెను తార. అప్పటినుండి విశ్వములో జీవుల నడుమ పరదార (పరదార – రంకు) సంభవించినపుడల్లా చంద్రునికి సుఖప్రాప్తి కలుగుచున్నది.

“ధన్యుడని” అనుచు గురుపత్ని పాదచుంబనం ఒనర్చెను చంద్రుడు. అటుపిమ్మట “ఓ పరమ పావని, అనేక ప్రశ్నలు నా మదిలో మెదులుచున్నవి” అని సవినయముగా విన్నవించెను చంద్రుడు తారని.

“అవి ఏమిటివి నా ప్రియ శిష్య” అని శ్వేత కలువముల పానుపుపై పరుండిన తార తనకి తొలి ప్రయత్నములోనే అమోఘమైన సుఖమొసంగిన తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రమును మిక్కిలి ప్రీతితో నిమురుచు మరియు  చుంబించుచు పలికెను.

చంద్రుడు :  సర్వమెరింగిన పరమ పూజ్య పతివ్రత శిరోమణి, నా ప్రథమ ప్రశ్న, మీరుస్వల్ప కాలము పిదప పలికిన పలుకులందు కొన్నిటి యొక్క అర్థము నాకు అవగతమవలేదు.

 

తార: అవి ఏమి నా ప్రియ  శిష్య.

చంద్రుడు: పరమ పూజ్యులు అఖండ ఖ్యాతి గల మా గురువుగారితో నన్ను పోల్చిన వైనము మరియు స్వప్న పురుష అన్న సంబోధన, వాటిమధ్యన దీర్ఘ విరామములు ఆహ్ ఇస్స్ అబ్బా అటులనే … మొదలగు ధ్వనులకు అర్థమేమి?

తార: అటులనా? నాకు జ్ఞప్తికి రావటములేదు. ఏమని పలికితిని?

చంద్రుడు:ఓ పరమా పావని మీరు 
హా చంద్రా .. ఆహ్ …. అలా … అటులనే … ఇస్స్ … శిష్యా …. నీ మేఢ్రము యొక్క పరిమాణమును హెచ్చింపుము …   ఆహ్ .. అమ్మా … ఉస్స్ … మరింత … అది … అచటనే మరింత మర్శించుము … వేగం హెచ్చింపుము .. మీ గురువుగారి మేఢ్రము పరిమాణము, మర్శణ వేగము, వారొసంగగల సౌఖ్యము ఏదియు నీతో లేస్యమంతైనను (లేస్యమంత – వెంట్రుకంత) సాటిరావు ….. హా… అటులనే …. అబ్బా…. ఆహా….. ఏకసంతాగ్రాహివి … గురువుని మించిన శిష్యుడివి ….  హా … ఇస్స్ ….  అని మరియు చివరికా ‘ హా చంద్రా …మదనమనోహరా …. స్వప్నపురుషా’ అని పలికి సొమ్మసిల్లిరి.

అప్పటివరకు ఎచటిన ఉండెనో తెలియని లజ్జ (లజ్జ- సిగ్గు) ఒక్కసారిగా ఆవహించెను తారని. ఏకసంతాగ్రాహి ఐన శిష్యునితో కొన్ని ఇక్కట్లు కూడా కలవని చంద్రుని గురుపత్నికి అవగతమయ్యెను.

తార : పో చేష్టాలు (చేష్టాలు – చిలిపి) యువక,  నీ ప్రశ్నకి సమాధానమిచ్చుటకు నాకు లజ్జ అడ్డువచ్చుచున్నది.

చంద్రుడు : ఓ సర్వాంగసుందరి, ఈ శాస్త్ర అభ్యాసమునందు లజ్జకి స్థానము లేదని నాకు బోధించిన మీరిటుల పలుకుట భావ్యమా ?

తన స్వప్నపురుషుడైన శిష్యుని హస్తములను పట్టి వామ హస్తమును తన వక్షస్థలముపైకి  మరియు అతడి దక్షిణ హస్తమును తన భగముపైకి  చేర్చి మెల్లిగా లజ్జని పారద్రోలి పలికెను దేవగురుపత్ని ఐన తార.

తార:  ఓ నా ప్రియ శిష్య, ఒక వనిత భగమునందు తన ప్రియ సఖుని మేఢ్రము మర్శించుచు అమోఘమైన సుఖమొనర్చునపుడే ఆహ్, అది, అటులనే అబ్బా, ఇస్స్, ఉమ్మ్, మొదలగు ధ్వనులను ఉఛ్చరించును కావున అవి వినవచ్చినచో నీవు ఆ వనితను అమితముగా సుఖపెట్టుచున్నావని తెలుసుకొనుము మరియు ఆమె నిలుపమనువరకు నిలువక అటులనే ఆమె భగమునందు మేఢ్రమును వేగముగా కదిపి మర్శించుచు అమితముగా సుఖపెట్టవలయును. వనిత భగము యొక్క పై భాగమున ఒక అంగుళము లోతున ఉన్న గరుకైన ప్రాంతము నోటి లోని పైభాగమును పోలి ఉండును అని నీవెరుంగుదువు. ఆ ప్రదేశమును మేఢ్రము యొక్క శిరస్సు మర్శించునపుడు వనితకు అనిర్వచనీయమైన సుఖప్రాప్తి కలుగును కావున అచటనే అని అసంకల్పితముగా పలుకును. అటులామె పలికిన ఎడల ఆ ప్రదేశమున మరింతగా మర్శన  ఒనర్చావలెను.అమోఘమైన సుఖానుభూతి వనితకు ప్రాప్తించుచుచున్నపుడు ఆమె పలుకు పదములకు అర్థము అన్వేషించరాదు. అవి స్వప్నావస్థ యందు కలవరింత వలె ఆమెకి జ్ఞప్తికి ఉండుట అరుదు. ఒక వివాహిత వనిత యొక్క  ప్రియ సఖుని మేఢ్రము ఆమె భగమునందు బిగిగా ఇమిడి, వేగమముగా మర్శించుచు ఆమెకి అమితమైన కామోద్రేకమును మరియు వర్ణనాతీతమైన సుఖమును కలిగించు వేళ ఆమె అతడితో తన పెనిమిటిని తూలనాడుచు పోల్చినచొ అది సత్యమేనని గ్రహింపుము. ఈ విశ్వమందు సురాపానమొనర్చిన పురుషుడు తన కళత్రము గూర్చి మరియు ప్రియునితో సంభోగించు సమయమున కామోద్రేక భావప్రాప్తి కలిగిన వనిత తన పెనిమిటి గూర్చి సదా సత్యమే పలికెదరు. ఈ విధముగా పురుషునితో సుఖించవలెనని ప్రతి వనిత స్వప్నములో ఆకాంక్షించును కావున నిన్ను స్వప్న పురుష అని సంబోధించితినేమో ఆ సుఖావస్థ యందు.

తన గురుపత్ని నిర్దేశానుసారము చంద్రుడు తన వామ హస్తము యొక్క అంగుళములతో ఆమె ఉన్నత కుచముల పై నిగిడి నిటారుగా ఉన్నచూచుకములను మృదువుగా స్పృశించుచు మరొక వైపు తన దక్షిణ హస్తము యొక్క అంగుళమును ఆ పరమ పావని యొక్క భగమునందు జొనిపి మెల్లిగా మర్శించుచు సంవాదించుచుండెను.

 

చంద్రుడు: నాకొసంగిన వరముకి అవసరమైన దివ్య శక్తి మీకెటుల సంప్రాప్తించెను అందులకు ఏమి చేయవలెను?

తార: మర్త్య లోకమునందు మన ఆశీర్వచనములకై అపేక్షించు మానవులు ఒనర్చు యజ్ఞముల నుండి ఉద్భవించు హవిస్సు దేవతలందరికీ దివ్యశక్తిని సమకూర్చును. దేవగురువు యొక్క అర్థాంగినైనందున వారికి సంప్రాప్తించు హవిస్సు యందు అర్థభాగము సైతము నాకు చెందును. ఇదియే కాక వీర్యము ద్వారా హవిస్సు యొక్క దివ్య శక్తి పురుషుని లింగము నుండి స్త్రీ భగములోనికి  ప్రవేశించును. హవిస్సుని శీఘ్రముగా మరియు అధికముగా పొందుటకు రాజసూయ యజ్ఞము తరుణోపాయము. అందులకేనేమో మీ సహోదరి మరియు బావగారైన శ్రీ మహా లక్ష్మి శ్రీ మహా విష్ణువు నీ చేత ఈ విద్యాభ్యాసమంతరము రాజసూయ యజ్ఞము చేయించదలిచారు.

తన ప్రియ శిష్యుడొనర్చుచున్న మర్శనతో సుఖించుచు అతడి లింగమును చుంబించుచుండెను చంద్రుని గురుపత్ని ఐన తార.

చంద్రుడు: ఓ పతివ్రతా శిరోమణి, ఈ సుఖకేళి యందు సుఖము ఎవరికి అధికముగా ప్రాప్తించును? పురుషునికా లేక వనితకా? దానికి ప్రామాణికము ఏమి?

(ప్రియ శిష్యుని మర్షనకు ఉత్తేజితురాలై పద్మాసనములో ఆసీనుడైన అతడి వడిలో తన పృష్ఠము, భగములో అతడి మేఢ్రమును, అతడి ఇరు హస్తములలో తన ఉన్నత కుచములు చేర్చి సుఖాసనములో సుఖించుచు ఆసీనురాలయ్యెను దేవగురుపత్ని)

తార: కామకేళియందు వనితకు పురుషునికన్నా సుఖము సప్తధా ( సప్తధా – ఏడు రేట్లు) అధికమని కామశాస్త్రము ఘోషించుచున్నది. ప్రకృతి నియమానుసారము ఒక జీవి ఒక కార్యము తలపెట్టవలెనన్న అందున తగుమాత్రముగా కార్యము సలుపునపుడు సుఖప్రాప్తి కార్యము సలపనప్పుడు క్షోభయు సమకూరి ఉండును. పశు పక్షాదులకు ఆకలి దప్పికలు కలుగును. అవి ఆహారము/నీరు తీసికొననంత వరకు ఆ క్షుద్బాధ/తృష్ణ (తృష్ణ – దాహము)  వాటిని పీడించును. ఆహారము మరియు జలము గ్రహించినంతనే ఆ బాధ తొలగి సుఖానుభూతి కలుగును. మూత్ర విసర్జనని ఒక జీవి ఎంత ఉపేకక్షించిన (ఉపేక్షించిన – ఆలస్యము చేసిన) ఆ జీవికి క్షోభ అంత ఎక్కువగా కలుగును మరియు అది విసర్జించునపుడు కలుగు సుఖము సైతము అనూపానుపాతి  (అనూపానుపాతి – తదనుగుణముగా సరిపోయినంతగా ) ఉండును. అటులనే ఈ కామకేళి అనంతరము స్త్రైణ (స్త్రైణ- ఆడ) జీవి గర్భము దాల్చి ప్రసవ వేదన పొందును. మరి సృష్టి కొనసాగుటకు ప్రసవము అవసరము కావున దానికి స్త్రైణ జీవి ఆకర్షింపబడుటకై కామకేళియందు అనూపానుపాతిగా సుఖము అవసరము. ఉదాహరణకు నీ మేఢ్రము యొక్క శిరస్సును నేను చుంబించినపుడు కలుగునంత సుఖము నే శరీరమునందు మరియే ప్రదేశమున నేను చుంబించునపుడు కలిగెను?

చంద్రుడు: మరియే ప్రదేశము యందు మేఢ్రము యొక్క శిరస్సు పై మీరు చుంబించినపుడు కలిగినంత సుఖానుభూతి కలుగలేదు ఓ పరమ పవిత్ర పతివ్రతా.

తార: నీవు భగము, చూచుకములు, జఘనములు కర్ణములు మరియు అనేక ప్రదేశములయందు చుంబించినపుడు నాకు వర్ణనాతీతమైన సుఖానుభూతి ప్రాప్తించెను. ఇదియే ప్రామాణికము. పురుషులందరికి మేఢ్రము యొక్క శిరస్సున మాత్రమే అత్యధిక సుఖప్రాప్తి కలుగును కానీ వనితలకు సుఖప్రాప్తి కలిగించు ప్రదేశములు విభిన్నముగా ఉండును. కొందరికి నాశికమున చుంబించగా సుఖప్రాప్తి కలుగగా కొందరికది కర్ణములను పురుషుడు చుంబించినపుడు కలుగును. ఒక వనిత దేహమున ఈ సుఖానుభూతి కలుగు ప్రదేశములను అన్వేషించి అచట చుంబించి మరియు లేఢించి (లేఢించి  – నాకి, చీకి ) ఆమెకి అమోఘమైన సుఖమొనర్చగలవాడే నిజమైన పురుషుడు అనిపించుకొనును. అతడే ఆమె స్వప్న పురుషుడు అగును.

 

చంద్రుడు:  గురువు గారు తన భ్రాతృజ గారి వెనుక ఉత్తిష్టులై (ఉత్తిష్టుడై – నిలబడి)ఎటుల వారితో శృంగారము సలిపిరి, మరి ఆ విధానమునందు వారి భ్రాతృజకు ఏమైనను సుఖము కలిగి ఉండునా? ఆ భంగిమ నందు వనితకు సుఖప్రాప్తి కలుగుటకు ఆస్కారమున్నదా?”

అని తన గురుపత్నికి భగములో ఇమిడియున్న తన మేఢ్రముతో దానిని బాగుగా మర్శించుచు, ఆమె కుచములను తన హస్తములతో సుతారముగా మర్దించుచు, ఆమె ఉన్నత చూచుకములను తన అంగుళములతో స్పృశించుచు, ఆమె కంఠమును తన జిహ్వతో లేఢించుచు అడిగెను చంద్రుడు.

తన పెనిమిటి మరియు తోటికోడలి యొక్క రహస్య పరదార (పరదార – రంకు) శృంగారము గూర్చిన ప్రస్తావనకి తారకి కించిత్ బాధ కలిగినను, అంతలోనే తేరుకుని, తన ప్రియ శిష్యుడి అమాయకత్వము మరియు ఆ ప్రశ్నలో ఇమిడి ఉన్న అతని సేవా తత్పరతయు స్ఫురించగా కామశాస్త్రము గూర్చి తన ప్రియ శిష్యుడు అడిగిన ప్రశ్నకి చేతలలో సమాధానమివ్వదలచిన అతడి పరమ పూజ్య గురుపత్ని, తాను పరుండిన శ్వేత కమలముల పానుపు ప్రక్కనే ఉన్న వృక్షము యొక్క కాండమునకు తన హస్తములను ఆనించి దానిని ఆధారముగా చేసుకుని ముందుకు వంగి తన పాదములను ఎడముగా పెట్టి, ” ఓ నా భగచోదక సుఖప్రదాయక స్వప్నపురుష, శిష్యా, ఇటు ఏతెంచి నీవు ఉతథ్య మహర్షి ఆశ్రమములో రహస్యముగా ఏమి వీక్షించితివో అది ఒనర్చుము” అని పలికెను మరొక భంగిమ లో తన స్వప్నపురుషుని తో సుఖించుటకు సిద్ధమైన దేవగురుపత్ని ఐన తార. ఆ భంగిమ లో ఆమె అందము వర్ణనాతీతముగా ఉండెను. పచ్చని ఆమె దేహము రతికేళి సలిపి కొద్దిగా ఎర్రబడి మరింత నిగారింపుతో మెరయుచుండెను అందుపై జాలువారుచున్న ఆమె వత్తైన నల్లని పొడవైన కురులు ఆమె అష్ఠీవతముల (అష్ఠీవతములు-  మోకాళ్ళు) వరకు ఆమె అతి సుందరమైన దేహమును కప్పుచుండెను. ఆమె  కురులు సైతము ఆమె దేహమువలె నిగారింపుతో మెరయుచుండెను. ఈ భంగిమలో తార నిలిచి తన పృష్ఠమును చూపి తన శిష్యుని సుఖసామ్రాజ్యానికి ఆహ్వానించుచుండెను.

చంద్రుడు, తన ప్రశ్నలకు సంపూర్ణముగా మరియు అత్యంత సహనముతో సమాధానమిచ్చిన తన నిమగ్నానాభి (నిమగ్నానాభి- చదునైన పొట్ట మీద లోతైన బొడ్డు కలది) , ఉన్నతకుచ ( ఉన్నతకుచ – ఎత్తైన నిటారైనా వక్షములు/సళ్ళు కలది) , సర్వాంగసుందరి ఐన తన గురుపత్నికి సాష్టాంగ నమస్కారము ఒనర్చి, ఆమె ఆదేశానుసారము తన ప్రశ్నకి సమాధానము పొందవలెనన్న కుతుహులము తోడవ్వగా,  ఆమె పాదముల నుండి ప్రతి అంగుళమును మృదువుగా మరియు మెల్లిగా చుంబించుచు తన పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ఐన గురుపత్ని యొక్క నున్నని,  మెత్తని, బిగుతైన, నిండైన అర్థవృత్తములను పోలియున్న పృష్ఠములను చుంబించి, వాటి మధ్యలోనికి తన జిహ్వను జొనిపి ఆమె సుఖమునకు కేంద్రబిందువైనటువంటి ఆమె భగము యొక్క అధరములను చేరుకుని వాటిని సంపూర్ణముగా లేఢించుచు (లేఢించు – నాకు) అచటనుండి బిందువు బిందువుగా ఊరుచున్న తన గురుపత్ని యొక్క మధుర రసములను గ్రోలుచు మధ్యలో ఆమె గుదమును సైతము లేఢించుచు హస్తములతో ఆమె నిండైన, మెత్తని, నున్నని వక్షములను నిమురుచు, ఆమెకొక పర్యాయము అమోఘమైన సుఖ భావప్రాప్తి కలిగించచెను. ఆ సుఖానుభూతికి తన్మయత్వము చెందిన తార తన భగమునుండి తన స్వప్నపురుషుడైన శిష్యునికి మధుర రసమును ప్రసాదించెను. ఆ రసమెల్లయు గ్రోలెను చంద్రుడు ఒక్క బిందువు సైతము వ్యర్థము కానివ్వక.  అంతలో తన గురుపత్ని ఆజ్ఞ జ్ఞప్తికి వచ్చెను చంద్రునికి. ఉతథ్యుని ఆశ్రమము నందు  గురువుగారు వారి భ్రాతృజ మమతతో ఉన్న భంగిమ తన గురుపత్నికి చూపవలెనని ఆ విలగ్నమధ్య ( విలగ్నమధ్య –  నాజూకైన సన్నని నడుము గల వనిత ) వెనుక ఉత్తిష్టుడై (ఉత్తిష్టుడై – నిలబడి) ఆమె సన్నని కటిని  పొదవి పట్టుకుని ఆమె నిండైన పృష్టభామును స్పృశించుచు తన మేఢ్రమును ఆమె భగము యొక్క అధరములకు ఆనించి వాటి మీద రాపిడి ఒనర్చుచు మెల్లిగా మృదువుగా ఆమె భగములోనికి  తన మేఢ్రమును ప్రవేసింపజేసెను. ఏకసంతాగ్రాహి ఐన చంద్రుడు తన మేఢ్రమును తన గురుపత్ని భగమునందు ప్రవేశించునప్పుడు ఆమెకి బాధకకలుగవచ్చునని ఊహించి దాని పరిమాణమును కుదించి ఆమె భగమునందు ప్రవేశింపజేసెను. ఈ దివ్య యోగ్యత లేని బృహస్పతి ఇటుల చేయజాలకుండెను తన భ్రాతృజ ఐన మమతతో. చంద్రుడు తాను వీక్షించినదానికన్నా కొద్దిగా భిన్నముగా ఒనర్చుచుండెను తన గురుపత్నితో. ఈ విషయము అవగతమయ్యెను తారకి. స్వల్ప కాలము పిదప తాను చుంబించినపుడున్న కన్నా చంద్రుని మేఢ్రము యొక్క పరిసమానము క్షీణించెనని గ్రహించెను అతడి గురుపత్ని తార. తన సౌఖ్యము కొరకు అన్ని ప్రతివిధానములు (ప్రతివిధానములు – జాగర్తలు) స్మరించి (స్మరించి- గుర్తుపెట్టుకుని) ఆచరించుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని ఎడల మక్కువ ప్రీతి అనంతముగా హెచ్చెను తార మదిలో.

గురుపత్ని భగమునందు ప్రవేశించిన చంద్రుని మేఢ్రము తాను కొద్ది కాలము పిదప ఆమె భగమును లేఢించుచుండగా అందున తన జిహ్వకి గరుకుగా తగిలిన ప్రదేశము మరియు తన గురుపత్ని సమాధానములో ప్రస్తావించిన ప్రదేశమును తన మేఢ్రముతో స్పృశించగా బృహస్పతి కళత్రమొక్క తనువెల్ల అమోఘమైన సుఖముతో జలదిరించి,  మధుర రసముతో తన భగమునందున్న తన స్వప్నపురుషుడు మరియు ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుని  లింగమునకు అభిషేకము గావించెను.

“ఆహ్ … అటులనే …. అచటనే …. ఇస్స్ …. అబ్బా …. ఉమ్మ్ ….. పరిమాణము హెచ్చింపుము స్వప్నపురుషా … ఆహ్ … ఈఈ … ఓహ్….  ఆహా …  ఏమి సుఖము… నా ప్రియ శిష్యా…..  ఆహ్హ్ …. అటులనే … ఊఊ …..  అమ్మా…. ఏఏ …. అయ్యా… వేగం హెచ్చింపుము మనోహరా ….. మరింత వేగముగా చొదింపుము (చొదించు – దెంగు) చంద్రా” అనుచు తార తన కటిని వేగముగా ఊపుటారంభించెను. తన మేఢ్రము గురుపత్ని భగమునందు అనువైన ప్రదేశమున మర్శనము గావించుచున్నదని తన గురుపత్ని సుఖావస్తలో పలుకుచున్న అసంకల్పిత పలుకుల వలన అవగతమయ్యెను ఏకసంతాగ్రాహి ఐన చంద్రుడికి. శిష్యుడి హస్తములు మెల్లిగా తన గురుపత్ని వక్షముల వరకు చేరి వాటిని పొదవి పట్టుకొని మృదువుగా మర్దనము గావించుచుండగా అతడి అధరములు ఆమె కంఠ మరియు కర్ణ చుంబనము గావించుచుండెను. తార తన భగములోని కండరములు తన శిష్యుడి లింగమును మర్దనం గావించుచు అప్పుడప్పుడు మధుర రసముతో శిష్యుని లింగాభిషేకము గావించెను. గురుపత్ని మరియు ఆమె ప్రియా శిష్యుడు ఆ బృహస్పతి ఆశ్రమములో తటాకము నుండి వీచుచున్న ఆహ్లాదకరమైన సుగంధపూరితమైన సమీరము (సమీరము – పిల్లగాలి) లో వృక్షము క్రింద ఉత్తిష్టులై కామోద్రేకముతో అమితముగా సుఖించుచుండిరి. శిష్యుడిని వేగము పరిమాణము హెచ్చింపమని అతడి గురుపత్ని ఆదేశించగా అతడు ఆమె సన్నని నాజూకైన కటిని పొదవి పట్టుకుని వేగముగా చోదించుచుండెను. ఆమె భగమునుండి మధుర రసములు ధారాళముగా ఊరగా చంద్రుడి కటి తార పృష్ఠముకి వేగముగా తాకినప్పుడు “తపక్ తపక్ ‘ అను శబ్దము ఉద్భవించుచుండెను. బృహస్పతి కట్టిన మంగళసూత్రము వేగముగా ఊగుచు శిష్యుని అంగము తన అంగములో వేగముగా మర్శించుచుండగా అమితముగా సుఖించుచున్న అతడి అర్థాంగి ముఖము మరియు స్తనములను వేగముగా తాకుచు ఆటంకపరుచుచుండెనని ఆమె దానిని తన వెనుభాగము పై పెట్టెను. గురుపత్ని కదలికలకు ఆమె కంఠవస్త్రము (మంగళసూత్రము) మెరయుచు బహు వింతగా తోచెను చంద్రునికి. ఉతథ్యుని ఆశ్రమమునందు బృహస్పతి మరియు వారి భ్రాతృజ ఐన మమత మధ్య జరిగిన కామకేళి కన్నా బృహస్పతి ఆశ్రమములో బృహస్పతి కళత్రము మరియు శిష్యుడి మధ్యలో జరుగుచున్న శృంగార కేళి ఉత్సాహము, వేగము, సుఖము మరియు కాలము అన్నిటా అధికమే అని తోచెను చంద్రునికి.
అందులకు కారణము,  అది అందరిని మభ్యపెట్టి కుటీరము లోపల నిషిద్ధ సుఖము కొరకై తన గురువుగారు మరియు వారి భ్రాతృజ రహస్యముగా ఒనర్చిన కేళి మరి ఇది గురు శిష్యులు ఆశ్రమము వెలుపల విద్యాభ్యాసములో భాగముగా ఒనర్చుచున్న కేళి అని భావించెను తార ప్రియశిష్యుడు.గురుపత్ని మరియు ఆమె ప్రియ శిష్యుని కామశాస్త్ర అభ్యాసము బహు రంజుగా సాగుచున్న వేళ ఒక విడ్డూరము జరిగెను. అమితమైన వేగముతో తన గురుపత్ని భగమును చొదించుచున్న చంద్రుని మేఢ్రము అకస్మాత్తుగా అందునుండి వెలుపలకు వెలువడి  మరియు క్షణకాలములో తన గురుపత్ని గుదమునందు ప్రవేశించెను. ఒక్క క్షణము తత్తరపాటు కలిగెను తారకి ఈ హఠాత్పరిమాణమునకు. అంతలోనే తేరుకుని తన శిష్యునికి తన గుదము యొక్క కన్యత్వము అర్పించినందుకు అమితముగా సంతోషించెను. తన మేఢ్రము ప్రవేశించినది తన గురుపత్ని భగము కాదు గుదము అని గ్రహించిన చంద్రుడు భయాందోళణ భరితుడై ఖిన్నుడయ్యెను.

“ ఓ పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ఐన గురుపత్ని, నాచే ఘోర తప్పిదము సంభవించెను. నా మేఢ్రము మీరు నిర్దేశించిన ఛేదమున కాక మీ పాయువునందు  (పాయువు – గుద్దలోని  బొక్క) ప్రవేశించెను. అంతియే కాక మా గురువుగారి మేఢ్రము తమ భ్రాతృజగారి పాయువునందు ప్రవేశించెనో లేదో నాకు ఆ ఆశ్రమమునందున్న అస్పష్ట (అస్పష్ట – మసక) కాంతిలో అవగతమవలేదు. ఒక శంక (శంక -అనుమానము) నా మదిన కలిగినది. అది ఏమనగా ఇటులే తన భ్రాతృజలో ప్రవేశించారని ఛేదమునందు గురువుగారి మేఢ్రము ప్రవేశించుట వలన వారికటువంటి ఘోర శాపము ప్రాప్తించెనేమో అని. నా యందు కృపతో నన్ను కటాక్షించి నా తప్పిదమును మన్నింపుము” అనుచు పాదాక్రాంతుడై తారకి సాష్టాంగ ప్రణామమొనర్చెను చంద్రుడు.

సుఖప్రాప్తి తారాస్థాయికి చేరుచున్న వేళ ఈ హటాతంతరాయము మిక్కిలి నిర్హ్లాదముగా (నిర్హ్లాదముగా – ఇబ్బందికరము) తోచెను తారకి. ఐతే తన శిష్యుని అమాయకత్వమునకు మరియు అజ్ఞానమునకు చంద్రుని పట్ల జాలి మరియు మక్కువ కలిగెను అతడి గురుపత్నికి. “ ఓ నా ప్రియ శిష్య భయము వలదు. వనిత భగము మరియు పాయువు పురుషుని మేఢ్రముని స్వీకరించి సుఖప్రాప్తిని ఇరువురివికి కలిగించగలవు కావున నీవు నీ మేఢ్రముతో నా ఇరు ఛేదములను చోదించుట అనువర్తించుము (అనువర్తించుట – కొనసాగించుట). శాపమునకు కారణము వేరొకటి కలదు అది ప్రస్తుతము అప్రస్తుతము కావున నిరాధారమైన భయము వీడి సుఖించుచు సుఖపెట్టుచు శాస్త్రమును అభ్యసించుము” అని కొద్దిగా కటువుగా పలికెను చంద్రునితో అతడి గురుపత్ని.

నిషిద్ధ సుఖము మరియు విద్యాభ్యాసములో భాగము అని తాను స్వల్ప కాలము పిదప ఊహించినదే సత్యమని భావించి, పరమ పావని ఐన తన గురుపత్ని ఆదేశములను వెంటనే అమలుజరిపెను చంద్రుడు. తన మేఢ్రమును తన గురుపత్ని భగము మరియు పాయువు నందు మార్చి మార్చి ప్రవేశింపజేయుచు క్రమేపి దాని పరిమాణము మరియు వేగము హెచ్చించుచు గురుపత్నికి కలుగు సుఖమును తారస్థాయికి చేర్చి తాను సైతం సుఖించుచు నూతన విషయములెన్నియో అభ్యసించుచుండెను.

ఈ విధముగా కొన్ని ఘడియల పాటు ఆ ఇద్దరు అమితముగా సుఖించిరి. అటు పిమ్మట కొన్ని ఘడియలు విశ్రమించి అటు పిమ్మట చతుషష్ట భంగిమలలో చంద్రుడు తన గురుపత్ని నుండి అభ్యసించుచు ఆమెను సుఖపెట్టుచు తానూ సుఖపడెను. తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రము అతడి ఇచ్ఛానుసారము మరియు తన ఆజ్ఞానుకారము పరిమాణము మారగలుగుట అన్నిటికన్నయు ప్రీతికరముగా అనిపించెను దేవగురుపత్ని ఐన తారకి. అందువలన మరియు చంద్రుడు ఆజానుబాహుడు మరియు బలిష్టుడు అగుటచే కామశాస్త్రములో వివరింపబడిన చతుషష్ట భంగిమలలో సుఖించుట సాధ్యపడెను ఆ గురుశిష్యులకు.

అలుపు విరామము ఎరుగని తన ప్రియ శిష్యుని బలిష్టమైన దేహము మేఢ్రము తారని అమోఘముగా సుఖపెట్టి,  అమితముగా మెప్పించినను అది ఎప్పటికి స్ఖలించకపోవుట మిక్కిలి ఆశ్చర్యము మరియు ఆఘాతము (ఆఘాతము – నిర్ఘాంతము) కలిగించెను. అందుకు గల కారణమును అన్వేషించగా తన స్వప్నపురుషుని మేఢ్రము క్రింద వృష్ణములు లేకుండుట గమనించిన తారకి దిగ్భ్రాంతి కలిగెను.

మహా బలిష్టుడు మరియు విధేయుడైన శిష్యునితో సుఖించిన అదృష్టవంతురాలు తార

‘చంద్రుడు ఎన్ని పర్యాయములు తన మేఢ్రముతో ఎందరిని చోదించినను అస్ఖలిత బ్రహ్మచారి గానే మిగిలిపోవునా? ఈ బ్రహ్మాండములోనే సర్వోత్తముడైన మనోహరుడు మరియు నా స్వప్నపురుషుడైన చంద్రునికి సంతాన భాగ్యమే కరువవునా? పెనిమిటి వృద్ధ నపుంసకుడాయె, అమోఘముగా సుఖపెట్టిన ప్రియ శిష్యుడేమో అస్ఖలిత బ్రహ్మచారాయె, సంతాప్రాప్తి కొరకు నేను మరొక పురుషుని కొరకు అన్వేషించవలెనా .. హా ..   హతవిధి ‘ అని పరిపరి విధముల విచారించి  బాధపడెను దేవగురుపత్ని మరియు సర్వాంగసుందరి ఐన తార.

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-9

పరి పరి విధములు యోచించిన తార, ‘ఏది ఏమైనను  ఒక పర్యాయము ప్రయత్నించవలె ‘ అని కృతనిశ్చయముతో తన ప్రియ శిష్యుని శిశ్నముని చుంబించెను. అంతట క్రమముగా ఉత్తేజభరితమైన చంద్రుని మృదువైన మల్లెమొగ్గవంటి శిశ్నము ధృడమైన మూలకము (మూలకము = ముల్లంగి) వలె ఎదుగుట ఆరంభించెను. శిష్యుడి (శిశ్నము) యొక్క వృద్ధి కారణముగా గురుపత్ని ఐన తార ఉత్సాహమునకు అవధులు లేకపోయెను. ఎదుగుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రమును తన జిహ్వ తో స్పృశించెను బ్రహస్పతి అర్థాంగి ఐన తార,  అతడి మేఢ్రము ముందు భాగమునున్న చర్మమును మెల్లిగా వెనకకు జరిపి. ఎఱ్ఱని ఫలము వలె ఉన్న తన శిష్యుని మేఢ్రము పై కొద్దిగా చెమ్మ మిగిల్చి తొలగెను ఆ చర్మము. ఆ చెమ్మ అతి మధురముగా రచించెను చంద్రుని గురుపత్ని యొక్క జిహ్వకి. ఇక ఉపేక్షించక అతి రుచికరమైన ఎర్రటి ఫలము వంటి తన శిష్యుని మేఢ్రమునంతయు తన నోటియందు నింపుకొని తన జిహ్వతో దాని రుచి ఆస్వాదించుటారంభించెను బృహస్పతి కళత్రమైన తార.

 

మృతసంజీవని మంత్రముతో దానవ గురువైన శుక్రాచార్యుడు ఇవ్వధముగా అసురులకు ప్రాణము పోయునేమో అనుకొనుచు తన శిష్యుడి మేఢ్రమును తనివితీరా ఆస్వాదించుటారంభించెను దేవగురుపత్ని ఐన తార. దృఢముగా వేడిగా రసమయముగా అనిపించెను చంద్రుడి మేఢ్రము తారకి. మత్స్యావతారమున చంద్రుని బావగారైన శ్రీ మహా విష్ణువు వలె ఇప్పుడు చంద్రుని మేఢ్రము సైతము క్రమేపి పెరిగిపోతుండటముతో కొద్దిగా భయమేసినది చంద్రుని గురుపత్నికి.  ‘ఇది నా నోటియందే ఇమడలేనంతగా ఎదిగినచో మరి ఇక ఇది నా భగమునందు ఎటుల ప్రవేశించగలదు  ‘ అని పరి పరి విధముల వ్యాకులత చెందెను తార.
తన శిష్యుడి మేఢ్రము ఇంతగా ఎదుగుతుందనుకోలేదు తార

తార అంతలో ధైర్యం సమకూర్చుకుని, ‘ఇటువంటిది లభించక పరితపించే మగువలు ఎందరో కలరు. స్వల్ప కాలము పిదప నేను సైతము ఆ కోవలోనే ఉంటిని కదా . నా హస్తముకి, నోటికి అందినది భగమునకు అందజాలదా ఏమి ‘ అనుకొనుచు తన హస్తములో ఇమిడి ఉన్న తన ప్రియ శిష్యుని  మేఢ్రముని చుంబించి తన మనస్సుని సమాధాన పరుచుకుని తనలోని భయము పారద్రోలెను తార.

తన ప్రియ శిష్యుడి కటిని తన సున్నితమైన పొడవాటి కొనదేలిన నున్నటి పాదములతో బంధించి అతని కంఠము చుట్టూ తన వామ హస్తముని బిగించి, దక్షిణ హస్తముతో అతని మందమైన ధృడమైన పొడవైన మేఢ్రమును తన భగము యొక్క ద్వారము వద్ద నిలిపి మెల్లిగా మరియు అతి లాఘవముగా తన కటిని క్రిందికి దింపుచు ఆ బలిష్టమైన మేఢ్రముని తన భగములోనికి ప్రవేశింపజేయుటకు ఎన్నో పర్యాయములు విఫలయత్నములు గావించెను దివ్యలోకసుందరి ఐన తార. గురుపత్ని ఆదేశములకొకరు వేచి ఉండి, ఆ సర్వాంగ సుందరి ఒనర్చుచున్న ప్రయాస గమనించిన చంద్రుడు తన గురుపత్నితో సవినయముగా ” ఏమాయెను, నా యొక్క దండము మీ జఘనముల మధ్యనున్న రంధ్రము కన్నా పెద్దదిగా తోచుచున్నది మరి ఆ రంధ్రములోనికి ఈ దండమును ప్రవేశింపజేయుటకు వ్యర్థముగా ఏల ప్రయత్నించెదరు ఓ గురుపత్ని? ” అని అమాయకముగా ప్రశ్నించెను.

చంద్రుడి అమాయకతకు తారకి చిరుమందహాసము అటుపిమ్మట జాలి కలిగెను. భగమునందు మేఢ్రము ప్రవేశించి మర్శన గావించినపుడు (మర్శన గావించుట – రుద్దుట/రుబ్బుట) కలుగు అమోఘమైన సుఖం యొక్క రుచి తన అమాయకపు శిష్యునికి ఎవ్విధముగా వివరించవలెనా అని మథనపడెను తార. “ నీ మేఢ్రముని నేను నా నోటియందు ప్రవేశింపజేసి, నా అధరములతో బంధించి, నా జిహ్వ తో మర్శన గావించుచున్నప్పుడు నీకు సుఖానుభూతి కలిగినదా?” అని ప్రశ్నించెను తార తన శిశ్యుడిని. “ఆహా అమితమైన సుఖము కలిగినది ఓ పరమ పావని” అని సవినయముగా సమాధానమిచ్చెను చంద్రుడు.

“ఆ సుఖమునకు అనంతకోటి రెట్లు అధికమైన సుఖము మన ఇరువుదరికీ కలుగును శిష్యా,  నీ మేఢ్రము నా భగమునందు ప్రవేశించినచో” అని విశదీకరించి చంద్రుడికి బోధపరిచెను అతని గురుపత్ని.

“అటులైనచో నేను నా మేఢ్రము యొక్క పరిమాణము తక్షణమే తగ్గించెద” అని మెల్లిగా తన మేఢ్రముని తన గురుపత్ని భగమునందు ప్రవేశింపజేయుటకు అనువైన పరిమాణమునకు తగ్గించుచు తన గురు పత్నితో “ఓ పరమ పూజనీయ సాధ్వి, దీనిని శిశ్నము అనవలెనా లేక మేఢ్రము అని సంబోధించవలెనా?” అని ప్రశ్నించెను చంద్రుడు. తన శిష్యుని అమాయకత్వముకి చిరుమందహాసము నాట్యమాడెను తార అధరములపైన. “ నేను చుంబించని పూర్వము ఇది ఉన్న స్థితియందు దీనిని శిశ్నము అని సంబోధించెదరు నేను చుంబించిన పిదప ఇది నిగిడెను కదా అప్పుడు దీనిని మేఢ్రము అనవలెను.” అని తన ప్రియ శిష్యుని అమాయకత వలన కలిగిన ప్రశ్నని నివృత్తి గావించెను చంద్రుని కామశాస్త్ర గురువైన తార.
గురు శిష్యుల సమిష్టి ప్రయత్నముతో మేఢ్రము భగములోకి ప్రవేశించెను

చంద్రుని మేఢ్రము మెల్లిగా కొద్దిగా క్షీణించెను. తన ప్రియ శిష్యుని అసామాన్య విద్య మరియు నిగ్రహం తారని అతిగా ముగ్ధురాలిని గావించెను. అతిలోక సౌందర్యవతి ఐన తన గురుపత్ని నిండైన, మెత్తని పృష్ఠముని పొదవి పట్టుకుని ఆమెను ఎత్తి మెల్లిగా మరియు లాఘవముగా చంద్రుడు తన కటిమీదకు దింపుచుండగా, ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రముని తన దక్షిణ హస్తముతో పొదవి పట్టుకుని దానిని తన భగము యొక్క ద్వారము వద్ద ఉంచెను తార. తన వామ హస్తము యొక్క అంగుళములతో  తన భగముయొక్క ద్వారమున ఉన్న నిలువాటి, నునుపైన సుందర అధరములను ఎడము చేసి తన భగమునందు తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రము యొక్క ప్రవేశమునకు మార్గమును సుగమము గావించెను తార. గురుపత్ని మరియు శిష్యుల సమ్మేళిత ప్రయత్నము సఫలమై చంద్రుని మేఢ్రము బ్రహస్పతి కళత్రమైన తార భగములోనికి మెల్లిగా ప్రవేశించెను.

అప్పటివరకు బ్రహస్పతి తప్ప వేరొక పురుషుడు ఎరుగని/ చేరని రహస్యము/గుప్త ప్రదేశమును అతడి ఏకసంతాగ్రాహి ఐన శిష్యుడు, కనుగొని చేరిపోయెను. చంద్రుని లలాటమున మాతృగమి యోగము లిఖించబడి ఉన్నదని గమనించనే లేదు బ్రహస్పతి అతడిని శిష్యునిగా స్వీకరించినపుడు.( మాతృగమి యోగము – తల్లి లేక తల్లితో సమానమైన స్త్రీ యొక్క భగములోకి ఈ యోగమున్న పురుషుని మేఢ్రము ప్రవేశించి అమితముగా సుఖించి ఆమెని అమోఘముగా సుఖపెట్టును. తండ్రి  భార్య (సవతి తల్లి), అన్న భార్య (వదిన), గురువు భార్య ( గురుపత్ని), రాజు భార్య (రాణి) వీరందరూ తల్లి తో సమానమైన వారు)
క్షీరసాగరము నుండి ఉద్భవించావానికి మాత లేనందున ఈ వివరము ఎవరు పట్టించుకొనలేదు. అంతియే కాదు చంద్రుడిని శిష్యునిగా చేర్చుకొను సమయమునకు తన భ్రాతృజ ఐన మమత సుఖాహ్వానముతో బ్రహస్పతియే స్వయముగా మాతృగమి యోగము అనుభవించుచుండెను కావున దాని ఫలితముగా చంద్రుని లలాట లిఖితము కానరాలేదు. అదియు కాక సురపక్షపాతి మరియు దేవలోక రక్షకుడైన శ్రీ మహా విష్ణువే ఇంద్రాది దేవగణములతో తన ఆశ్రమమునకు విచ్చేసి స్వయముగా చంద్రుని శిష్యునిగా స్వీకరించమని ఆజ్ఞాపించగా ఇక బ్రహస్పతికి నిరాకరించు అవకాశము కానీ ఉద్దేశము కాని ఆలోచన కానీ కలుగలేదు.

వివాహిత మరియు దేవగురుపత్ని ఐన తార భగములోనికి తొలి పర్యాయము పరపురుషుని మేఢ్రము ప్రవేశించెను. కొందరు ఋషిపత్నుల వలే మహాపతివ్రత కావలెనని తార ఎన్నడూ తలంచలేదు. అటులనే వర్ఛస్వి  మరియు శ్రీ మహా విష్ణువు కృపతో దేవగురువు స్థానము పొంది అమితమైన భాగ్యశాలిగా ప్రఖ్యాతి గాంచిన బ్రహస్పతిని పెనిమిటిగా పొందినపుడు తనని తాను అమోఘమైన భాగ్యశాలిగా భావించిన తార తన భగమునందు పరపురుషుని అందునా తన శిష్యుని మేఢ్రము ఇచ్ఛాపూర్వకముగా తానే ప్రవేశింపజేయునని స్వప్నమున సైతము ఊహించకుండెను.

క్షీరసాగరము నుండి చంద్రోద్భవము జరిగిన సమయమున అశేష నారీ జన సమూహము వలే చంద్రుని దివ్య స్వరూపము మరియు వర్ఛస్సుని ఇరు నేత్రములు సరిపోవు అన్న విధముగా వీక్షించిన తార సైతము ముగ్ధురాలయ్యెను. ఆ క్షణమున ఈ దివ్య యువకుని మేఢ్రము తన భగమునందు ప్రవేశించిన ఎడల ఎంత సుఖానుభూతి కలుగునో కదా అని ఒక ఘడియ కాలము ఊహించుచు తన అంగుళములతో తన గలమును మర్శించుచు (మర్శించుచు – రుద్దుచు) స్వయంతృప్తి పొందెను. కానీ ఆ దివ్య యువకుని శిశ్నముని తొలిపర్యాయము తానే నిగిడింపజెసి మనోహరమైన మేఢ్రముగా వృద్ధిపరిచెదనని మరియు ఆ మేఢ్రము ప్రవేశించు తొలి భగము తనదే అవునని దేవలోక గురుపత్ని ఐన తార ఎన్నడూ ఊహించలేకపోయెను. ఈ మహదావకాశము లభించునంత భాగ్యశాలి తానవుట మరింత ఆనందమును ఉత్సాహమును కలుగజేసెను తారకి.

ఆ అమితమైన మాహదానందముతో తన హస్తములని తన ప్రియ శిష్యుని కంఠభారణముగా మార్చి అతడిని గాఢాలింగనము గావించి  తన ఎత్తైన, నున్నని, మెత్తని, సంపూర్ణమైన, బరువైన, గుండ్రటి వక్షములని అతని విశాలమైన ధృడమైన ఛాతికి బలముగా అదిమి అతని అధరములని తన అధరములతో బంధించి గాఢ చుంబనం గావించెను ఆ చంద్రుని గురుపత్ని ఐన తార. గురుపత్ని మరియు ప్రియ శిష్యుని అధరములు మరియు జిహ్వలు గాఢముగా పెనవేసుకొనెను.

గురుపత్ని భగములోని కండరములు తన శిష్యుని మేఢ్రముని పొదవి పట్టుకుని గాఢముగా ఆలింగనము గావించి మర్దనమొనర్చగా చంద్రుని మేఢ్రము యొక్క పరిమాణము స్వల్పముగా హెచ్చినది. చంద్రుడి మేఢ్రము అతని గురుపత్ని భగమునంతయు ఆక్రమించెను. వారిరువురికి కామసుఖమైకం ఆవహించెను. కొన్ని ఘడియలు ఆ గురుపత్ని శిష్యులు ఒకరిలో ఒకరు లీనమైపోయిరి.

“ఈ సుఖముని మించిన సర్వోచ్చమైన సుఖం ఈ బ్రహ్మాండములో వేరొకటి లేదని నాకు తోచుచున్నది అది నిజమేనా ఓ పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ?” అని చంద్రుడు తన గురుపత్నికి కర్ణ చుంబనము గావించునపుడు గుసగుదలాడుచు ప్రశ్నించెను. తన శిష్యుడి అమాయకతకు మరొక పర్యాయము చిరుమందహాసము తార అధరములపై నాట్యమాడెను. పెనిమిటి లేని సమయమున ఆ పెనిమిటికి తెలియకుండా అతడి అనుమతి తీసుకొనక కంఠవస్త్రము (కంఠవస్త్రము – మంగళసూత్రము) మినహా సంపూర్ణ వివస్త్రగా నిజరూపములో పరపురుషుని తనువుని తన హస్తములతో మరియు పాదములతో గాఢాలింగనము గావించి అతని మేఢ్రముని తన భగములో బిగిగా బంధించి పరపురుషుని చుంబనముతో పులకించుచు సుఖించుచున్న తనని తన శిష్యుడు పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి అని సంబోధించుట అమితమైన ఆశ్చర్యము కలిగించెను తారకి. తన ప్రియ శిష్యుని అమాయకత్వము, గురుభక్తి మరియు వినయము అపారమైనవని ఎరింగిననను ఈ సంబోధనలో హేళన దాగియున్నాదా అని లేస్యమంత అనుమానము కలిగెను తారకి. అది నివృత్తి గావించుటకై ” ఓ నా ప్రియ శిష్యా ఏల అవ్విధముగా సంబోధించితివి?” అని తన ప్రియ శిష్యుని కరణము చుంబించుచు గుసగుసలాడుచు ప్రశ్నించెను.

“ ఓ పరమ పావని, మీ పూజ్య పెనిమిటి మిమ్మలను మభ్యపెట్టి తమ సుఖము కొరకై తమ భాతృజ భగమునందు తమ మేఢ్రమును జొనిపి శాపగ్రస్తుడై మీకు ఘోరమైన విపత్తు మరియు అపారమైన క్షోభను కలిగించినను మీరు తేరుకుని వారు ఆరంభించి అసంపూర్ణముగా మిగిల్చిన కార్యమును సుసంపన్నము గావించుటకై అమితముగా ఆరాటపడుచు, శిష్యుని సకల శాస్త్ర కోవిదుడిని గావించెదనని మీ పెనిమిటి ఐన దేవగురువు శ్రీ మహా విష్ణువుకి మరియు శ్రీ మహాలక్ష్మికి ఇచ్చిన వాగ్దానము వమ్ము కారాదని నిరంతరమూ శ్రమించుటయే కాక అన్ని శాస్త్రములందు అతి క్లిష్టమైనది, గురువుగారు బోధింపజాలక నాకు తెలియపరచనిది ఐనటువంటి ఈ కామశాస్త్రముని ప్రయాస అని భావింపక శిష్యునికి అనిర్వచనీయమైన సుఖానుభూతి కలుగు విధముగా బోధించుచున్నారు. బోధించుటయందు అపారమైన సహనము కలిగిన మీరు గురువుగారికన్నా అనంతకోటి బహుదా (బహుదా – రెట్లు) మేలు అని నా అభిప్రాయము. నా వలన అసంకల్పితముగా ఏమైనను తప్పిదము జరిగినచో దయార్ద్ర హృదయులైన మీరు నా యందు కృపతో నన్ను మన్నింపగలరని నా ప్రార్థన ఓ పరమ పవిత్ర  పతివ్రతా శిరోమణి” అని సవినయముగా విన్నవించెను చంద్రుడు తన పరమ పూజనీయ గురుపత్నికి, ఆమె తనువెల్ల అతడి బిగి కౌగిలి సుఖించుచు అతడి మేఢ్రము ఆమె భగములో బిగిగా బంధించి ఉండగా.

తన ప్రియ శిష్యుని అమాయకపు మరియు అత్యంత గౌరవముతో కూడిన సమాధానము తో  తార అనుమానము నివృత్తి అగుటయే కాక చంద్రుడి ఎడల అతడి గురుపత్నికి గల ప్రీతి మరింతగా హెచ్చెను. ఇక సుఖము గురించి తన శిష్యుడు వెలిబుచ్చిన అనుమానము మాటలతో కాక చేతలతో నివృత్తి  గావించుటకనట్టు తన కటిని మెల్లిగా పైకి లేపెను చంద్రుడి యొక్క పరమ పూజ్య పతివ్రత ఐన గురుపత్ని. తన శిష్యుడి మేఢ్రము ఆమె భగము నుండి  అంగుళము మినహా బయటకు వచ్చే వరకు ఆమె తన కటిని లేపి మరలా మెల్లిగా దింపెను. చెమ్మగిల్లిన, వేడెక్కిన, బిగుతైన భగమునందు మేఢ్రమునకు కలుగు మర్శన (మర్శన – రాపిడి) మరింత సుఖమయమని చంద్రుడికి అవగతమవగా అతడి అనుమానము నివృత్తయ్యను.గురు శిష్య పరంపరానుసారము గురువుగారు ఒకసారి బోధించినది క్షుణ్ణముగా  అవగతమయ్యేవరకు శిష్యులు అనేక పర్యాయములు వల్లివేసెదరు, కావున తన గురుపత్నిసూచించిన విధముగా పద్మాసనమున ఆసీనుడైన చంద్రుడు ఆ పరమ పూజ్య పతివ్రత యొక్క నిండైన, గుండ్రని, మెత్తని, నున్నని, బరువైన పిరుదులని ఇరుహస్తములతో పొదవి పట్టుకుని ఆమె పృష్ఠమును వత్తుచు తార కటి మరియు తన మేఢ్రముని బిగిగా పట్టిన ఆమె భగముని మెల్లిగా పైకి క్రిందికి ఉపుటారంభించెను. ఏకసంతాగ్రాహి ఐన చంద్రుడు బృహస్పతి బోధించిన విషయములేమియు ఆశ్రమములో మిగిలిన శిష్యుల వలే వల్లి వేయలేదు, కానీ తన గురుపత్ని బోధించిన విషయములన్నీ అనేక పర్యాయములు వల్లి వేయుచుండెను. అందులకు కారణము మరి ఆమె బోధించుచున్న కామశాస్త్రము ఆ ఏకసంతాగ్రాహికి సైతము క్లిష్టముగా తోచుటయో లేక ఆమె బోధించు విధానము నూతనముగను మరియు అత్యంత సుఖప్రదముగా ఉండుటయో చెప్పజాలము. తన గురుపత్ని బోధించిన విషయమును చంద్రుడు వల్లి వేయు వేగమును  క్రమముగా హెచ్చించెను. పూజలో మధ్యే మధ్యే పానీయము సమర్పయామి అన్న చందమున చంద్రుడు మధ్య మధ్యలో తన గురుపత్ని యొక్క పృష్ఠమును తన హస్తములతో మర్దించుచు ఆమె కటిని కొద్దిగా అటు ఇటు త్రిప్పుచు ఊపుచుండెను. తారకి కలుగుచున్న సుఖానుభూతి మరింత తారస్థాయికి చేరుకొనెను.జీవితములో తొలిసారి అద్భుతమైన సుఖము పొందుతున్న గురుపత్ని శిష్యులు

“హా చంద్రా .. ఆహ్ …. అలా … అటులనే … ఇస్స్ … శిష్యా …. నీ మేఢ్రము యొక్క పరిమాణమును హెచ్చింపుము …   ఆహ్ .. అమ్మా … ఉస్స్ … మరింత … అది … అచటనే మరింత మర్శించుము … వేగం హెచ్చింపుము .. మీ గురువుగారి మేఢ్రము పరిమాణము, మర్శణ వేగము, వారొసంగగల సౌఖ్యము ఏదియు నీతో లేస్యమంతైనను (లేస్యమంత – వెంట్రుకంత) సాటిరావు ….. హా… అటులనే …. అబ్బా…. ఆహా….. ఏకసంతాగ్రాహివి … గురువుని మించిన శిష్యుడివి ….  హా … ఇస్స్ …. ” అని బిగ్గరగా కేకలు పెట్టుచు తన శిష్యుని మనోహరమైన ముఖమును చుంబించుచు అతడి జిహ్వతో తన జిహ్వని అధరములతో అధరములని పెనవేసి, తన ఎత్తైన, మెత్తని గుండ్రని, ధృడమైన, బరువైన స్తనద్వయమును తన శిష్యుడి విశాలమైన, ధృడమైన, బలిష్టమైన ఛాతికి అదుముచు, కామోద్రేకముతో  నిక్కపొడుచుకొని నిటారుగా ఉన్న తన ఉన్నత కుచములతో తన శిష్యుని కుచములను స్పృశించుచు అనేక పర్యాయములు తనువెల్లయు జలదరించు విధముగా సంభోగ సుఖములోని పతాక భావప్రాప్తి పొందుచు, తన శిష్యుడి లింగమునకు తన భగములో ఉద్భవించు మధుర రసములతో అభిషేకము ఒనర్చెను దేవగురుపత్ని ఐన తార. తన గురుపత్ని ప్రసాదించుచున్న మధురరసము ఆమె భగమునుండి ధారాళముగా వెలువడి తన లింగముని అభిషేకించుచు క్రిందకి జాలువారి వృథా అవుచున్నదే అనిపించెను చంద్రునికి. ఆ మధురరసమును గ్రోలి ఆస్వాదించవలెనని చంద్రునికి బలమైన ఇచ్ఛ కలిగెను. తన శిష్యుని మనోవాంఛని ముందుగా ఊహించిన తార అతడు మధుర రసమును ఆస్వాదించుటకై తన భగమునందు మేఢ్రము స్థానములో జిహ్వను ప్రవేశపెట్టకుండుటకు అతడి జిహ్వని తన జిహ్వతో బంధించెను.

కొన్ని ఘడియల అనంతరం అనేకానేక పర్యాయములు కామోద్రేక స్థితిలో భావప్రాప్తి కలుగుట వలన అలసిన తార తన శిష్యుని గాఢాలింగనము చేసుకొని అతని భుజము పై దంత చుంబనం ఒనర్చుచు “హా చంద్రా …మదనమనోహరా …. స్వప్నపురుషా ” అని బిగ్గారా మూలుగుచు సోమ్మసిల్లెను. తన గురుపత్ని పలుకుచున్నది చేయుచున్నది ఏమియు అవగతమవని చంద్రుడు ఇదంతయు కామశాస్త్ర బోధనలో భాగమే కానోపును అని భావించెను.

అలసిన తన గురుపత్నిని శ్వేత కమలములతో కూర్చిన పానుపు పై పరుండబెట్టి వింఝామరములతో విసురుచు ఆమె ప్రక్కనే ఆసీనుడయ్యెను చంద్రుడు. కొద్ది ఘడియలు విశ్రమించిన పిదప తేరుకున్న తార తన నేత్రములు తెరచి తనకి సేవ ఒనర్చుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని గాంచి  అమితముగా సంతసిల్లి అతడి మేఢ్రముని చుంబించబోయి ఆశ్చర్యచకితురాలయ్యెను. అందులకు ఇరు కారణములు గలవు. తన ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుని మేఢ్రము ఇంకను నిగిడేయుండుట మొదటి కారణమైతే దాని పరిమాణము రెండవ కారణము. చంద్రునికి ఇది తొలి అనుభవైనను అతడి మేఢ్రము ఇంత వ్యవధి మరియు, అమితమైన భగ మర్శన అనంతరము సైతము నిగిడి ఉండుట అమోఘముగా తోచినది అతడి గురుపత్నికి. అదియే కాక దాని పరిమాణము తన భగము నందు ప్రవేశించినప్పటికన్నా ద్విగుణీకృతమయ్యెనని అవగతమైన తార ఆనందము అనిర్వచనీయమయ్యెను. ఆ ఆనంద సమయమున ”  ఓ ప్రియ శిష్యా, నీ సేవాతత్పరతకు సంతసిల్లితిని, నీకు ఏ వరము కావలెనో కోరుకొనుము” అని ప్రియముగా పలికెను చంద్రునితో అతడి గురుపత్ని.

అంతట చంద్రుడు తన గురుపత్నికి పాదాభివందనము గావించి. “ఓ పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ఐన గురుపత్ని, శిష్యుడిగా మీకు సేవ ఒనర్చుట నా విధి మరియు భాగ్యము, నాకు అద్వితీయమైన సుఖమును మరియు అతి క్లిష్టము, దుర్లభ్యమైన కామశాస్త్రము ప్రసాదించిరి, మరల వేరొక వరమేల” అని ముకుళిత హస్తములతో (ముకుళిత హస్తములు – నమస్కార ముద్ర) వినయముగా సమాధానమిచ్చెను.
శిష్యుడి మీదెక్కి అతని మేఢ్రముని తన భగములో దింపుకుని సుఖించుచున్న గురుపత్ని

తన శిష్యుడి వినయమునకు నిరాడంబరతకు ముగ్దురాలైన తార “ ఈ బ్రహ్మాండమునందు ఎవరైనా మనిద్దరి వలె సంభోగము సలుపుచున్నప్పుడు, వారు పొందు సుఖములో సగ భాగము నీకు చెందును ఓ నా ప్రియ శిష్య చంద్రా, కావున నీవెల్లప్పుడు ఈ సుఖమును పొందుచు ఉండెదవు” అని తన ప్రియ శిష్యుడికి అయాచితముగానే వరమొసెంగెను తార. అప్పటినుండి విశ్వములో జీవుల నడుమ పరదార (పరదార – రంకు) సంభవించినపుడల్లా చంద్రునికి సుఖప్రాప్తి కలుగుచున్నది.

“ధన్యుడని” అనుచు గురుపత్ని పాదచుంబనం ఒనర్చెను చంద్రుడు. అటుపిమ్మట “ఓ పరమ పావని, అనేక ప్రశ్నలు నా మదిలో మెదులుచున్నవి” అని సవినయముగా విన్నవించెను చంద్రుడు తారని.

“అవి ఏమిటివి నా ప్రియ శిష్య” అని శ్వేత కలువముల పానుపుపై పరుండిన తార తనకి తొలి ప్రయత్నములోనే అమోఘమైన సుఖమొసంగిన తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రమును మిక్కిలి ప్రీతితో నిమురుచు మరియు  చుంబించుచు పలికెను.

చంద్రుడు :  సర్వమెరింగిన పరమ పూజ్య పతివ్రత శిరోమణి, నా ప్రథమ ప్రశ్న, మీరుస్వల్ప కాలము పిదప పలికిన పలుకులందు కొన్నిటి యొక్క అర్థము నాకు అవగతమవలేదు.

 

తార: అవి ఏమి నా ప్రియ  శిష్య.

 

చంద్రుడు: పరమ పూజ్యులు అఖండ ఖ్యాతి గల మా గురువుగారితో నన్ను పోల్చిన వైనము మరియు స్వప్న పురుష అన్న సంబోధన, వాటిమధ్యన దీర్ఘ విరామములు ఆహ్ ఇస్స్ అబ్బా అటులనే … మొదలగు ధ్వనులకు అర్థమేమి?

తార: అటులనా? నాకు జ్ఞప్తికి రావటములేదు. ఏమని పలికితిని?

చంద్రుడు:ఓ పరమా పావని మీరు
హా చంద్రా .. ఆహ్ …. అలా … అటులనే … ఇస్స్ … శిష్యా …. నీ మేఢ్రము యొక్క పరిమాణమును హెచ్చింపుము …   ఆహ్ .. అమ్మా … ఉస్స్ … మరింత … అది … అచటనే మరింత మర్శించుము … వేగం హెచ్చింపుము .. మీ గురువుగారి మేఢ్రము పరిమాణము, మర్శణ వేగము, వారొసంగగల సౌఖ్యము ఏదియు నీతో లేస్యమంతైనను (లేస్యమంత – వెంట్రుకంత) సాటిరావు ….. హా… అటులనే …. అబ్బా…. ఆహా….. ఏకసంతాగ్రాహివి … గురువుని మించిన శిష్యుడివి ….  హా … ఇస్స్ ….  అని మరియు చివరికా ‘ హా చంద్రా …మదనమనోహరా …. స్వప్నపురుషా’ అని పలికి సొమ్మసిల్లిరి.

 

అప్పటివరకు ఎచటిన ఉండెనో తెలియని లజ్జ (లజ్జ- సిగ్గు) ఒక్కసారిగా ఆవహించెను తారని. ఏకసంతాగ్రాహి ఐన శిష్యునితో కొన్ని ఇక్కట్లు కూడా కలవని చంద్రుని గురుపత్నికి అవగతమయ్యెను.

తార : పో చేష్టాలు (చేష్టాలు – చిలిపి) యువక,  నీ ప్రశ్నకి సమాధానమిచ్చుటకు నాకు లజ్జ అడ్డువచ్చుచున్నది.

 

చంద్రుడు : ఓ సర్వాంగసుందరి, ఈ శాస్త్ర అభ్యాసమునందు లజ్జకి స్థానము లేదని నాకు బోధించిన మీరిటుల పలుకుట భావ్యమా ?

 

తన స్వప్నపురుషుడైన శిష్యుని హస్తములను పట్టి వామ హస్తమును తన వక్షస్థలముపైకి  మరియు అతడి దక్షిణ హస్తమును తన భగముపైకి  చేర్చి మెల్లిగా లజ్జని పారద్రోలి పలికెను దేవగురుపత్ని ఐన తార.

తార:  ఓ నా ప్రియ శిష్య, ఒక వనిత భగమునందు తన ప్రియ సఖుని మేఢ్రము మర్శించుచు అమోఘమైన సుఖమొనర్చునపుడే ఆహ్, అది, అటులనే అబ్బా, ఇస్స్, ఉమ్మ్, మొదలగు ధ్వనులను ఉఛ్చరించును కావున అవి వినవచ్చినచో నీవు ఆ వనితను అమితముగా సుఖపెట్టుచున్నావని తెలుసుకొనుము మరియు ఆమె నిలుపమనువరకు నిలువక అటులనే ఆమె భగమునందు మేఢ్రమును వేగముగా కదిపి మర్శించుచు అమితముగా సుఖపెట్టవలయును. వనిత భగము యొక్క పై భాగమున ఒక అంగుళము లోతున ఉన్న గరుకైన ప్రాంతము నోటి లోని పైభాగమును పోలి ఉండును అని నీవెరుంగుదువు. ఆ ప్రదేశమును మేఢ్రము యొక్క శిరస్సు మర్శించునపుడు వనితకు అనిర్వచనీయమైన సుఖప్రాప్తి కలుగును కావున అచటనే అని అసంకల్పితముగా పలుకును. అటులామె పలికిన ఎడల ఆ ప్రదేశమున మరింతగా మర్శన  ఒనర్చావలెను.అమోఘమైన సుఖానుభూతి వనితకు ప్రాప్తించుచుచున్నపుడు ఆమె పలుకు పదములకు అర్థము అన్వేషించరాదు. అవి స్వప్నావస్థ యందు కలవరింత వలె ఆమెకి జ్ఞప్తికి ఉండుట అరుదు. ఒక వివాహిత వనిత యొక్క  ప్రియ సఖుని మేఢ్రము ఆమె భగమునందు బిగిగా ఇమిడి, వేగమముగా మర్శించుచు ఆమెకి అమితమైన కామోద్రేకమును మరియు వర్ణనాతీతమైన సుఖమును కలిగించు వేళ ఆమె అతడితో తన పెనిమిటిని తూలనాడుచు పోల్చినచొ అది సత్యమేనని గ్రహింపుము. ఈ విశ్వమందు సురాపానమొనర్చిన పురుషుడు తన కళత్రము గూర్చి మరియు ప్రియునితో సంభోగించు సమయమున కామోద్రేక భావప్రాప్తి కలిగిన వనిత తన పెనిమిటి గూర్చి సదా సత్యమే పలికెదరు. ఈ విధముగా పురుషునితో సుఖించవలెనని ప్రతి వనిత స్వప్నములో ఆకాంక్షించును కావున నిన్ను స్వప్న పురుష అని సంబోధించితినేమో ఆ సుఖావస్థ యందు.

తన గురుపత్ని నిర్దేశానుసారము చంద్రుడు తన వామ హస్తము యొక్క అంగుళములతో ఆమె ఉన్నత కుచముల పై నిగిడి నిటారుగా ఉన్నచూచుకములను మృదువుగా స్పృశించుచు మరొక వైపు తన దక్షిణ హస్తము యొక్క అంగుళమును ఆ పరమ పావని యొక్క భగమునందు జొనిపి మెల్లిగా మర్శించుచు సంవాదించుచుండెను.

 

చంద్రుడు: నాకొసంగిన వరముకి అవసరమైన దివ్య శక్తి మీకెటుల సంప్రాప్తించెను అందులకు ఏమి చేయవలెను?

తార: మర్త్య లోకమునందు మన ఆశీర్వచనములకై అపేక్షించు మానవులు ఒనర్చు యజ్ఞముల నుండి ఉద్భవించు హవిస్సు దేవతలందరికీ దివ్యశక్తిని సమకూర్చును. దేవగురువు యొక్క అర్థాంగినైనందున వారికి సంప్రాప్తించు హవిస్సు యందు అర్థభాగము సైతము నాకు చెందును. ఇదియే కాక వీర్యము ద్వారా హవిస్సు యొక్క దివ్య శక్తి పురుషుని లింగము నుండి స్త్రీ భగములోనికి  ప్రవేశించును. హవిస్సుని శీఘ్రముగా మరియు అధికముగా పొందుటకు రాజసూయ యజ్ఞము తరుణోపాయము. అందులకేనేమో మీ సహోదరి మరియు బావగారైన శ్రీ మహా లక్ష్మి శ్రీ మహా విష్ణువు నీ చేత ఈ విద్యాభ్యాసమంతరము రాజసూయ యజ్ఞము చేయించదలిచారు.

 

తన ప్రియ శిష్యుడొనర్చుచున్న మర్శనతో సుఖించుచు అతడి లింగమును చుంబించుచుండెను చంద్రుని గురుపత్ని ఐన తార.

చంద్రుడు: ఓ పతివ్రతా శిరోమణి, ఈ సుఖకేళి యందు సుఖము ఎవరికి అధికముగా ప్రాప్తించును? పురుషునికా లేక వనితకా? దానికి ప్రామాణికము ఏమి?

(ప్రియ శిష్యుని మర్షనకు ఉత్తేజితురాలై పద్మాసనములో ఆసీనుడైన అతడి వడిలో తన పృష్ఠము, భగములో అతడి మేఢ్రమును, అతడి ఇరు హస్తములలో తన ఉన్నత కుచములు చేర్చి సుఖాసనములో సుఖించుచు ఆసీనురాలయ్యెను దేవగురుపత్ని)

తార: కామకేళియందు వనితకు పురుషునికన్నా సుఖము సప్తధా ( సప్తధా – ఏడు రేట్లు) అధికమని కామశాస్త్రము ఘోషించుచున్నది. ప్రకృతి నియమానుసారము ఒక జీవి ఒక కార్యము తలపెట్టవలెనన్న అందున తగుమాత్రముగా కార్యము సలుపునపుడు సుఖప్రాప్తి కార్యము సలపనప్పుడు క్షోభయు సమకూరి ఉండును. పశు పక్షాదులకు ఆకలి దప్పికలు కలుగును. అవి ఆహారము/నీరు తీసికొననంత వరకు ఆ క్షుద్బాధ/తృష్ణ (తృష్ణ – దాహము)  వాటిని పీడించును. ఆహారము మరియు జలము గ్రహించినంతనే ఆ బాధ తొలగి సుఖానుభూతి కలుగును. మూత్ర విసర్జనని ఒక జీవి ఎంత ఉపేకక్షించిన (ఉపేక్షించిన – ఆలస్యము చేసిన) ఆ జీవికి క్షోభ అంత ఎక్కువగా కలుగును మరియు అది విసర్జించునపుడు కలుగు సుఖము సైతము అనూపానుపాతి  (అనూపానుపాతి – తదనుగుణముగా సరిపోయినంతగా ) ఉండును. అటులనే ఈ కామకేళి అనంతరము స్త్రైణ (స్త్రైణ- ఆడ) జీవి గర్భము దాల్చి ప్రసవ వేదన పొందును. మరి సృష్టి కొనసాగుటకు ప్రసవము అవసరము కావున దానికి స్త్రైణ జీవి ఆకర్షింపబడుటకై కామకేళియందు అనూపానుపాతిగా సుఖము అవసరము. ఉదాహరణకు నీ మేఢ్రము యొక్క శిరస్సును నేను చుంబించినపుడు కలుగునంత సుఖము నే శరీరమునందు మరియే ప్రదేశమున నేను చుంబించునపుడు కలిగెను?

చంద్రుడు: మరియే ప్రదేశము యందు మేఢ్రము యొక్క శిరస్సు పై మీరు చుంబించినపుడు కలిగినంత సుఖానుభూతి కలుగలేదు ఓ పరమ పవిత్ర పతివ్రతా.

 

తార: నీవు భగము, చూచుకములు, జఘనములు కర్ణములు మరియు అనేక ప్రదేశములయందు చుంబించినపుడు నాకు వర్ణనాతీతమైన సుఖానుభూతి ప్రాప్తించెను. ఇదియే ప్రామాణికము. పురుషులందరికి మేఢ్రము యొక్క శిరస్సున మాత్రమే అత్యధిక సుఖప్రాప్తి కలుగును కానీ వనితలకు సుఖప్రాప్తి కలిగించు ప్రదేశములు విభిన్నముగా ఉండును. కొందరికి నాశికమున చుంబించగా సుఖప్రాప్తి కలుగగా కొందరికది కర్ణములను పురుషుడు చుంబించినపుడు కలుగును. ఒక వనిత దేహమున ఈ సుఖానుభూతి కలుగు ప్రదేశములను అన్వేషించి అచట చుంబించి మరియు లేఢించి (లేఢించి  – నాకి, చీకి ) ఆమెకి అమోఘమైన సుఖమొనర్చగలవాడే నిజమైన పురుషుడు అనిపించుకొనును. అతడే ఆమె స్వప్న పురుషుడు అగును.

 

చంద్రుడు:  గురువు గారు తన భ్రాతృజ గారి వెనుక ఉత్తిష్టులై (ఉత్తిష్టుడై – నిలబడి)ఎటుల వారితో శృంగారము సలిపిరి, మరి ఆ విధానమునందు వారి భ్రాతృజకు ఏమైనను సుఖము కలిగి ఉండునా? ఆ భంగిమ నందు వనితకు సుఖప్రాప్తి కలుగుటకు ఆస్కారమున్నదా?”

అని తన గురుపత్నికి భగములో ఇమిడియున్న తన మేఢ్రముతో దానిని బాగుగా మర్శించుచు, ఆమె కుచములను తన హస్తములతో సుతారముగా మర్దించుచు, ఆమె ఉన్నత చూచుకములను తన అంగుళములతో స్పృశించుచు, ఆమె కంఠమును తన జిహ్వతో లేఢించుచు అడిగెను చంద్రుడు.

తన పెనిమిటి మరియు తోటికోడలి యొక్క రహస్య పరదార (పరదార – రంకు) శృంగారము గూర్చిన ప్రస్తావనకి తారకి కించిత్ బాధ కలిగినను, అంతలోనే తేరుకుని, తన ప్రియ శిష్యుడి అమాయకత్వము మరియు ఆ ప్రశ్నలో ఇమిడి ఉన్న అతని సేవా తత్పరతయు స్ఫురించగా కామశాస్త్రము గూర్చి తన ప్రియ శిష్యుడు అడిగిన ప్రశ్నకి చేతలలో సమాధానమివ్వదలచిన అతడి పరమ పూజ్య గురుపత్ని, తాను పరుండిన శ్వేత కమలముల పానుపు ప్రక్కనే ఉన్న వృక్షము యొక్క కాండమునకు తన హస్తములను ఆనించి దానిని ఆధారముగా చేసుకుని ముందుకు వంగి తన పాదములను ఎడముగా పెట్టి, ” ఓ నా భగచోదక సుఖప్రదాయక స్వప్నపురుష, శిష్యా, ఇటు ఏతెంచి నీవు ఉతథ్య మహర్షి ఆశ్రమములో రహస్యముగా ఏమి వీక్షించితివో అది ఒనర్చుము” అని పలికెను మరొక భంగిమ లో తన స్వప్నపురుషుని తో సుఖించుటకు సిద్ధమైన దేవగురుపత్ని ఐన తార. ఆ భంగిమ లో ఆమె అందము వర్ణనాతీతముగా ఉండెను. పచ్చని ఆమె దేహము రతికేళి సలిపి కొద్దిగా ఎర్రబడి మరింత నిగారింపుతో మెరయుచుండెను అందుపై జాలువారుచున్న ఆమె వత్తైన నల్లని పొడవైన కురులు ఆమె అష్ఠీవతముల (అష్ఠీవతములు-  మోకాళ్ళు) వరకు ఆమె అతి సుందరమైన దేహమును కప్పుచుండెను. ఆమె  కురులు సైతము ఆమె దేహమువలె నిగారింపుతో మెరయుచుండెను. ఈ భంగిమలో తార నిలిచి తన పృష్ఠమును చూపి తన శిష్యుని సుఖసామ్రాజ్యానికి ఆహ్వానించుచుండెను.

చంద్రుడు, తన ప్రశ్నలకు సంపూర్ణముగా మరియు అత్యంత సహనముతో సమాధానమిచ్చిన తన నిమగ్నానాభి (నిమగ్నానాభి- చదునైన పొట్ట మీద లోతైన బొడ్డు కలది) , ఉన్నతకుచ ( ఉన్నతకుచ – ఎత్తైన నిటారైనా వక్షములు/సళ్ళు కలది) , సర్వాంగసుందరి ఐన తన గురుపత్నికి సాష్టాంగ నమస్కారము ఒనర్చి, ఆమె ఆదేశానుసారము తన ప్రశ్నకి సమాధానము పొందవలెనన్న కుతుహులము తోడవ్వగా,  ఆమె పాదముల నుండి ప్రతి అంగుళమును మృదువుగా మరియు మెల్లిగా చుంబించుచు తన పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ఐన గురుపత్ని యొక్క నున్నని,  మెత్తని, బిగుతైన, నిండైన అర్థవృత్తములను పోలియున్న పృష్ఠములను చుంబించి, వాటి మధ్యలోనికి తన జిహ్వను జొనిపి ఆమె సుఖమునకు కేంద్రబిందువైనటువంటి ఆమె భగము యొక్క అధరములను చేరుకుని వాటిని సంపూర్ణముగా లేఢించుచు (లేఢించు – నాకు) అచటనుండి బిందువు బిందువుగా ఊరుచున్న తన గురుపత్ని యొక్క మధుర రసములను గ్రోలుచు మధ్యలో ఆమె గుదమును సైతము లేఢించుచు హస్తములతో ఆమె నిండైన, మెత్తని, నున్నని వక్షములను నిమురుచు, ఆమెకొక పర్యాయము అమోఘమైన సుఖ భావప్రాప్తి కలిగించచెను. ఆ సుఖానుభూతికి తన్మయత్వము చెందిన తార తన భగమునుండి తన స్వప్నపురుషుడైన శిష్యునికి మధుర రసమును ప్రసాదించెను. ఆ రసమెల్లయు గ్రోలెను చంద్రుడు ఒక్క బిందువు సైతము వ్యర్థము కానివ్వక.  అంతలో తన గురుపత్ని ఆజ్ఞ జ్ఞప్తికి వచ్చెను చంద్రునికి. ఉతథ్యుని ఆశ్రమము నందు  గురువుగారు వారి భ్రాతృజ మమతతో ఉన్న భంగిమ తన గురుపత్నికి చూపవలెనని ఆ విలగ్నమధ్య ( విలగ్నమధ్య –  నాజూకైన సన్నని నడుము గల వనిత ) వెనుక ఉత్తిష్టుడై (ఉత్తిష్టుడై – నిలబడి) ఆమె సన్నని కటిని  పొదవి పట్టుకుని ఆమె నిండైన పృష్టభామును స్పృశించుచు తన మేఢ్రమును ఆమె భగము యొక్క అధరములకు ఆనించి వాటి మీద రాపిడి ఒనర్చుచు మెల్లిగా మృదువుగా ఆమె భగములోనికి  తన మేఢ్రమును ప్రవేసింపజేసెను. ఏకసంతాగ్రాహి ఐన చంద్రుడు తన మేఢ్రమును తన గురుపత్ని భగమునందు ప్రవేశించునప్పుడు ఆమెకి బాధకకలుగవచ్చునని ఊహించి దాని పరిమాణమును కుదించి ఆమె భగమునందు ప్రవేశింపజేసెను. ఈ దివ్య యోగ్యత లేని బృహస్పతి ఇటుల చేయజాలకుండెను తన భ్రాతృజ ఐన మమతతో. చంద్రుడు తాను వీక్షించినదానికన్నా కొద్దిగా భిన్నముగా ఒనర్చుచుండెను తన గురుపత్నితో. ఈ విషయము అవగతమయ్యెను తారకి. స్వల్ప కాలము పిదప తాను చుంబించినపుడున్న కన్నా చంద్రుని మేఢ్రము యొక్క పరిసమానము క్షీణించెనని గ్రహించెను అతడి గురుపత్ని తార. తన సౌఖ్యము కొరకు అన్ని ప్రతివిధానములు (ప్రతివిధానములు – జాగర్తలు) స్మరించి (స్మరించి- గుర్తుపెట్టుకుని) ఆచరించుచున్న తన ప్రియ శిష్యుని ఎడల మక్కువ ప్రీతి అనంతముగా హెచ్చెను తార మదిలో.

గురుపత్ని భగమునందు ప్రవేశించిన చంద్రుని మేఢ్రము తాను కొద్ది కాలము పిదప ఆమె భగమును లేఢించుచుండగా అందున తన జిహ్వకి గరుకుగా తగిలిన ప్రదేశము మరియు తన గురుపత్ని సమాధానములో ప్రస్తావించిన ప్రదేశమును తన మేఢ్రముతో స్పృశించగా బృహస్పతి కళత్రమొక్క తనువెల్ల అమోఘమైన సుఖముతో జలదిరించి,  మధుర రసముతో తన భగమునందున్న తన స్వప్నపురుషుడు మరియు ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుని  లింగమునకు అభిషేకము గావించెను.

శిష్యుడు తన పెడ్డ మేఢ్రముతో గురుపత్ని భగము గుదము చోదిస్తు సుఖపడి సుఖపెట్టుచున్నాడు

“ఆహ్ … అటులనే …. అచటనే …. ఇస్స్ …. అబ్బా …. ఉమ్మ్ ….. పరిమాణము హెచ్చింపుము స్వప్నపురుషా … ఆహ్ … ఈఈ … ఓహ్….  ఆహా …  ఏమి సుఖము… నా ప్రియ శిష్యా…..  ఆహ్హ్ …. అటులనే … ఊఊ …..  అమ్మా…. ఏఏ …. అయ్యా… వేగం హెచ్చింపుము మనోహరా ….. మరింత వేగముగా చొదింపుము (చొదించు – దెంగు) చంద్రా” అనుచు తార తన కటిని వేగముగా ఊపుటారంభించెను. తన మేఢ్రము గురుపత్ని భగమునందు అనువైన ప్రదేశమున మర్శనము గావించుచున్నదని తన గురుపత్ని సుఖావస్తలో పలుకుచున్న అసంకల్పిత పలుకుల వలన అవగతమయ్యెను ఏకసంతాగ్రాహి ఐన చంద్రుడికి. శిష్యుడి హస్తములు మెల్లిగా తన గురుపత్ని వక్షముల వరకు చేరి వాటిని పొదవి పట్టుకొని మృదువుగా మర్దనము గావించుచుండగా అతడి అధరములు ఆమె కంఠ మరియు కర్ణ చుంబనము గావించుచుండెను. తార తన భగములోని కండరములు తన శిష్యుడి లింగమును మర్దనం గావించుచు అప్పుడప్పుడు మధుర రసముతో శిష్యుని లింగాభిషేకము గావించెను. గురుపత్ని మరియు ఆమె ప్రియా శిష్యుడు ఆ బృహస్పతి ఆశ్రమములో తటాకము నుండి వీచుచున్న ఆహ్లాదకరమైన సుగంధపూరితమైన సమీరము (సమీరము – పిల్లగాలి) లో వృక్షము క్రింద ఉత్తిష్టులై కామోద్రేకముతో అమితముగా సుఖించుచుండిరి. శిష్యుడిని వేగము పరిమాణము హెచ్చింపమని అతడి గురుపత్ని ఆదేశించగా అతడు ఆమె సన్నని నాజూకైన కటిని పొదవి పట్టుకుని వేగముగా చోదించుచుండెను. ఆమె భగమునుండి మధుర రసములు ధారాళముగా ఊరగా చంద్రుడి కటి తార పృష్ఠముకి వేగముగా తాకినప్పుడు “తపక్ తపక్ ‘ అను శబ్దము ఉద్భవించుచుండెను. బృహస్పతి కట్టిన మంగళసూత్రము వేగముగా ఊగుచు శిష్యుని అంగము తన అంగములో వేగముగా మర్శించుచుండగా అమితముగా సుఖించుచున్న అతడి అర్థాంగి ముఖము మరియు స్తనములను వేగముగా తాకుచు ఆటంకపరుచుచుండెనని ఆమె దానిని తన వెనుభాగము పై పెట్టెను. గురుపత్ని కదలికలకు ఆమె కంఠవస్త్రము (మంగళసూత్రము) మెరయుచు బహు వింతగా తోచెను చంద్రునికి. ఉతథ్యుని ఆశ్రమమునందు బృహస్పతి మరియు వారి భ్రాతృజ ఐన మమత మధ్య జరిగిన కామకేళి కన్నా బృహస్పతి ఆశ్రమములో బృహస్పతి కళత్రము మరియు శిష్యుడి మధ్యలో జరుగుచున్న శృంగార కేళి ఉత్సాహము, వేగము, సుఖము మరియు కాలము అన్నిటా అధికమే అని తోచెను చంద్రునికి.
అందులకు కారణము,  అది అందరిని మభ్యపెట్టి కుటీరము లోపల నిషిద్ధ సుఖము కొరకై తన గురువుగారు మరియు వారి భ్రాతృజ రహస్యముగా ఒనర్చిన కేళి మరి ఇది గురు శిష్యులు ఆశ్రమము వెలుపల విద్యాభ్యాసములో భాగముగా ఒనర్చుచున్న కేళి అని భావించెను తార ప్రియశిష్యుడు.గురుపత్ని మరియు ఆమె ప్రియ శిష్యుని కామశాస్త్ర అభ్యాసము బహు రంజుగా సాగుచున్న వేళ ఒక విడ్డూరము జరిగెను. అమితమైన వేగముతో తన గురుపత్ని భగమును చొదించుచున్న చంద్రుని మేఢ్రము అకస్మాత్తుగా అందునుండి వెలుపలకు వెలువడి  మరియు క్షణకాలములో తన గురుపత్ని గుదమునందు ప్రవేశించెను. ఒక్క క్షణము తత్తరపాటు కలిగెను తారకి ఈ హఠాత్పరిమాణమునకు. అంతలోనే తేరుకుని తన శిష్యునికి తన గుదము యొక్క కన్యత్వము అర్పించినందుకు అమితముగా సంతోషించెను. తన మేఢ్రము ప్రవేశించినది తన గురుపత్ని భగము కాదు గుదము అని గ్రహించిన చంద్రుడు భయాందోళణ భరితుడై ఖిన్నుడయ్యెను.

“ ఓ పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణి ఐన గురుపత్ని, నాచే ఘోర తప్పిదము సంభవించెను. నా మేఢ్రము మీరు నిర్దేశించిన ఛేదమున కాక మీ పాయువునందు  (పాయువు – గుద్దలోని  బొక్క) ప్రవేశించెను. అంతియే కాక మా గురువుగారి మేఢ్రము తమ భ్రాతృజగారి పాయువునందు ప్రవేశించెనో లేదో నాకు ఆ ఆశ్రమమునందున్న అస్పష్ట (అస్పష్ట – మసక) కాంతిలో అవగతమవలేదు. ఒక శంక (శంక -అనుమానము) నా మదిన కలిగినది. అది ఏమనగా ఇటులే తన భ్రాతృజలో ప్రవేశించారని ఛేదమునందు గురువుగారి మేఢ్రము ప్రవేశించుట వలన వారికటువంటి ఘోర శాపము ప్రాప్తించెనేమో అని. నా యందు కృపతో నన్ను కటాక్షించి నా తప్పిదమును మన్నింపుము” అనుచు పాదాక్రాంతుడై తారకి సాష్టాంగ ప్రణామమొనర్చెను చంద్రుడు.

సుఖప్రాప్తి తారాస్థాయికి చేరుచున్న వేళ ఈ హటాతంతరాయము మిక్కిలి నిర్హ్లాదముగా (నిర్హ్లాదముగా – ఇబ్బందికరము) తోచెను తారకి. ఐతే తన శిష్యుని అమాయకత్వమునకు మరియు అజ్ఞానమునకు చంద్రుని పట్ల జాలి మరియు మక్కువ కలిగెను అతడి గురుపత్నికి. “ ఓ నా ప్రియ శిష్య భయము వలదు. వనిత భగము మరియు పాయువు పురుషుని మేఢ్రముని స్వీకరించి సుఖప్రాప్తిని ఇరువురివికి కలిగించగలవు కావున నీవు నీ మేఢ్రముతో నా ఇరు ఛేదములను చోదించుట అనువర్తించుము (అనువర్తించుట – కొనసాగించుట). శాపమునకు కారణము వేరొకటి కలదు అది ప్రస్తుతము అప్రస్తుతము కావున నిరాధారమైన భయము వీడి సుఖించుచు సుఖపెట్టుచు శాస్త్రమును అభ్యసించుము” అని కొద్దిగా కటువుగా పలికెను చంద్రునితో అతడి గురుపత్ని.

నిషిద్ధ సుఖము మరియు విద్యాభ్యాసములో భాగము అని తాను స్వల్ప కాలము పిదప ఊహించినదే సత్యమని భావించి, పరమ పావని ఐన తన గురుపత్ని ఆదేశములను వెంటనే అమలుజరిపెను చంద్రుడు. తన మేఢ్రమును తన గురుపత్ని భగము మరియు పాయువు నందు మార్చి మార్చి ప్రవేశింపజేయుచు క్రమేపి దాని పరిమాణము మరియు వేగము హెచ్చించుచు గురుపత్నికి కలుగు సుఖమును తారస్థాయికి చేర్చి తాను సైతం సుఖించుచు నూతన విషయములెన్నియో అభ్యసించుచుండెను.

ఈ విధముగా కొన్ని ఘడియల పాటు ఆ ఇద్దరు అమితముగా సుఖించిరి. అటు పిమ్మట కొన్ని ఘడియలు విశ్రమించి అటు పిమ్మట చతుషష్ట భంగిమలలో చంద్రుడు తన గురుపత్ని నుండి అభ్యసించుచు ఆమెను సుఖపెట్టుచు తానూ సుఖపడెను. తన ప్రియ శిష్యుని మేఢ్రము అతడి ఇచ్ఛానుసారము మరియు తన ఆజ్ఞానుకారము పరిమాణము మారగలుగుట అన్నిటికన్నయు ప్రీతికరముగా అనిపించెను దేవగురుపత్ని ఐన తారకి. అందువలన మరియు చంద్రుడు ఆజానుబాహుడు మరియు బలిష్టుడు అగుటచే కామశాస్త్రములో వివరింపబడిన చతుషష్ట భంగిమలలో సుఖించుట సాధ్యపడెను ఆ గురుశిష్యులకు.

అలుపు విరామము ఎరుగని తన ప్రియ శిష్యుని బలిష్టమైన దేహము మేఢ్రము తారని అమోఘముగా సుఖపెట్టి,  అమితముగా మెప్పించినను అది ఎప్పటికి స్ఖలించకపోవుట మిక్కిలి ఆశ్చర్యము మరియు ఆఘాతము (ఆఘాతము – నిర్ఘాంతము) కలిగించెను. అందుకు గల కారణమును అన్వేషించగా తన స్వప్నపురుషుని మేఢ్రము క్రింద వృష్ణములు లేకుండుట గమనించిన తారకి దిగ్భ్రాంతి కలిగెను.

మహా బలిష్టుడు మరియు విధేయుడైన శిష్యునితో సుఖించిన అదృష్టవంతురాలు తార

‘చంద్రుడు ఎన్ని పర్యాయములు తన మేఢ్రముతో ఎందరిని చోదించినను అస్ఖలిత బ్రహ్మచారి గానే మిగిలిపోవునా? ఈ బ్రహ్మాండములోనే సర్వోత్తముడైన మనోహరుడు మరియు నా స్వప్నపురుషుడైన చంద్రునికి సంతాన భాగ్యమే కరువవునా? పెనిమిటి వృద్ధ నపుంసకుడాయె, అమోఘముగా సుఖపెట్టిన ప్రియ శిష్యుడేమో అస్ఖలిత బ్రహ్మచారాయె, సంతాప్రాప్తి కొరకు నేను మరొక పురుషుని కొరకు అన్వేషించవలెనా .. హా ..   హతవిధి ‘ అని పరిపరి విధముల విచారించి  బాధపడెను దేవగురుపత్ని మరియు సర్వాంగసుందరి ఐన తార.

నారీ జన మనోహరుడైన చంద్రుడు ఆజన్మాంతము అస్ఖలిత బ్రహ్మచారిగా మిగిలిపోవునా?

కామ శాస్త్రమును అభ్యసించుచు తొలి ప్రయత్నమునందే ఒక వివాహిత ఐన గురుపత్నిని అమితముగా అమోఘముగా సుఖపెట్టి అనంతపర్యాయములు ఆమెకి భావప్రాప్తి కలిగించిన చంద్రుడు తార భావించినట్టు అస్ఖలిత బ్రహ్మచారి అనిపించుకొనునా?

చంద్రుడు పరమ పూజ్య పతివ్రతా శిరోమణిగా భావించి కొలుచు అతడి గురుపత్ని ఐన తారకి సంతాన భాగ్యము కలిగించు పురుషుడు లభించునా?

(తదుపరి అంకము లో త్వరలో )

 

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-8

    నేలపై  సుఖాసీనుడై నమస్కార ముద్రలో తన గురువిణి పలుకలను శ్రద్ధగా ఆలకించుచున్నాడు చంద్రుడు. అంతలో తార తన పాదములను అతని ముందు పెట్టి పట్టుకొనమనెను. గురుపత్ని పాదకములను (పాదకములు – అరికాళ్ళు) తన కరతలములందు (కరతలములు – అరిచెతులు) ఆనింపజేసి ఆమె పాదములని తన నేత్రములకు అద్దుకుని ప్రణామమొనర్చెను. “ఈ శాస్త్రము ప్రకారము ఇక నీవు నిన్ను కోరి వచ్చిన వనితను,  పాదములు మొదలుకుని ప్రతి అంగమునకు చుంబ ప్రణామమొనర్ న బంధన:, న చ వయోభేద: ఇందులో మొదటి నియమము. అనగా నిన్ను కోరి వచ్చిన వనిత వయస్సు కాని, ఆమెకి నీతో గల బంధము కాని ని నీవు విచారింపరాదు, నీవు లజ్జ పడరాదు ఆ వనితను లజ్జ పాలు చేయరాదు. వీటికి ఇచట తావు లేదు” అని చంద్రునికి ప్రథమోపదేశమొనర్చెను  అతడి గురుపత్ని ఐన తార.

పద్మాసనము దాల్చి శిష్యునికి కామశాస్త్రము బోధించుచున్న తార

తార పాదములని ప్రతి అంగుళము తన అందమైన మృదువైన అధరములతో చుంబించుట ప్రారంభించెను చంద్రుడు. ఆమె పాదాంగుళములను (పాదాంగుళములు – కాలి వేళ్ళు) చుంబిస్తున్నప్పుడు, “నఖముల పైన సుతారముగా దంత చుంబనము చేయవలెను” అని ఆదేశించెను తార. గురుపత్ని ఆజ్ఞ ప్రకారము ఆమె పది పాదనఖములపై (పాదనఖములు – కాలి గోళ్ళు) తన దంతములతో మెల్లిగా కొరికి ఆమెలో కొద్దిగా కామోత్తేజము కలిగించెను ఆమె ప్రియ శిష్యుడు. “తదుపరి పాదాంగుళముల మధ్య ప్రదేశమునందు జిహ్వ చుంబనమొనర్చవలెను” అని శిష్యునికి బోధించెను తార. గురుపత్ని ఆదేశానుసారము ఆమె సున్నితమైన, సుందరమైన, పొడవైన పాదాంగుళముల మధ్యకి తన జిహ్వను జొనిపి చుంబించెను చంద్రుడు. ఆమె పాదాంగుళములకున్న పాదాంగుళీయకములను (పాదాంగుళీయకములలు – మెట్టెలు) పొదవి పట్టుకుని జిహ్వ చుంబనం చేస్తుండగా, “బాగుగా గ్రహించుము మరియు సదా జ్ఞాపకముంచుకొనుము, పాదాంగుళీయకములను ధరించి ఉన్న వనితలు నిన్ను కోరి సమీపించిన నీవు ఎంతో భాగ్యశాలివి అని అర్థము, అటువంటి వనితలతో అత్యంత అపురూపముగా సేవించి వారి అభీష్టములను అడిగి తెలుసుకుని మృదువుగా వారి కామ కోరికలను తీర్చవలెను.” అని తన అనుంగు శిష్యునకు సూచించెను తార. గురుపత్ని బోధిస్తున్న ప్రతి పదము అత్యంత శ్రద్ధగా ఆకళింపు చేసుకొనుచుండెను చంద్రుడు.

చంద్రుని వలన పాద చుంబనము చేయించుకొనుచున్న అతడి గురుపత్ని తార శ్వాస కొద్దిగా బరువయ్యెను. “ఇది ఒకరకమైన ప్రాణాయామము, నీవు సరిగా చుంబించినచో నీవు సేవించుచున్న వనితకి అసంకల్పితముగానే ఈ ప్రాణాయామ క్రియ చేకూరును. కొందరు నోరు తెరిచి మరీ ప్రాణాయామము చేసెదరు.” అని తన బరువెక్కిన శ్వాస గురించి చంద్రుడికి వివరించెను తార.

ఇటువంటి గురుపత్ని వద్ద కామశాస్త్రము నేర్చుకొనుటకు ఉత్సాహపడని శిష్యుడుండునా

పాదచుంబనం అనంతరం ఏమి చెయవలెనో గురుపత్ని బోధింపక మునుపే చంద్రుడు ఆమె గుల్ఫములు (గుల్ఫములు- మడమలు) చుంబించుట ఆరంభించెను. ఆమె పాదములందు ధరించిన సువర్ణ ఆభరణములు (పట్టీల) క్రింద జిహ్వ చుంబనం చేయుచు తారకి గిలిగింతలు పెంచెను. తన శిష్యుడు గాడిలో పడెనని గ్రహించెను తార. అసలే ఏకసంతాగ్రాహి పైగా వయసులో ఉన్ననవయువకుడు. ఎదురుగా అందాల భరిణె, నవయవ్వనవతి, చేత కాని పెనిమిటితో సంభోగ సుఖము ఇక ఎన్నటికీ వీలవదని ఎరింగి హతాశురాలైన నవ వధువు,  తన ప్రియ శిష్యుడని పైగా శ్రీ మహా విష్ణువు యొక్క బావమరిది అని అతడిని అమితముగా ఇష్టపడే గురుపత్ని, కామశాస్త్రుమును బోధించుటకు పూనుకుని తన అంగాంగముగు అందుకొని చుంబించమని అందిస్తూ ఎదురుగా ఉండగా ఇక కామశాస్త్రములో చంద్రుడు త్వరలో నిష్ణాతుడగుట నిశ్చితము.

ఏకసంతాగ్రాహి ఐన ప్రియ శిష్యుడు, పాఠము పూర్తిగా విశదీకరించనవసరము లేకనే ఆకళింపు చేసుకుని ప్రగతి సాధిస్తుంటే ఆ గురువుకి కలిగే ఆనందం వర్ణనాతీతం. గురుపత్ని ఐన తారకి ఆనందము ఒకపక్కన కలుగచుండగా మరొక వైపు ఆమె శరీరములో ఆమెకెరుకలేని  ఎన్నెన్నో రహస్య కామ నాడులని చంద్రుడు స్పృశిస్తుంటే కలిగే సుఖం కలిసి ఆమెను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేయనారంభించెను.

తార గుల్ఫములను చంద్రుడు పూర్తిగా తన జిహ్వతో స్పృశించి, అధరములతో చుంబించి, లాలాజలముతో తడిపిన పిదప ‘ఇక పిండకములను (పిండకములు – పిక్కలు) చుంబిచునులే” అనుకొనుచు ఆ అనుభూతిని ఊహించుచు నేత్రములను మూడింతలు మూసుకున్న తారకి చంద్రుడి వింత చేష్టలు మిక్కిలి ఆశ్చర్యమును కలిగించెను. గుల్ఫములను చుంబించిన పిదప పిండకములను కాక ఆమె మృదువైన హస్త అంగుళములను చుంబించుట ఆరంభించెను ఆమె ప్రియ శిష్యుడు. ఆమె సన్నటి, పొడవాటి హస్త అంగుళముల చివరున్న మనోహరమైన అతి సుందరమైన నఖములకి సున్నితముగా దంత చుంబనమొనర్చి అటుపిమ్మట ఆమె హస్తఅంగుళములను ఒక్కొక్కటిగా చంద్రుడు తన నోట్లోకి తీసుకుని దానిని తనివి తీరా చప్పరించెను చంద్రుడు. ఈ ప్రక్రియ మిక్కిలి  సుఖమొసుంగుటతో శిష్యుని హఠాత్ చర్య సబబే అని తోచెను తారకి. మెల్లిగా ఒక్కొక్క అంగుళమును ఆ విధముగా చుంబించిన పిదప తన గురుపత్ని ముంజేతిని, మణికట్టుని చుంబించచెను చంద్రుడు .

ఈ మనోహరుడు మణికట్టుని చుంబిస్తు ఉంటేనే ఇంత సుఖము కలిగితే మరి ఇక చీర కట్టు ప్రదేశముని ఇతడు చుంబించినప్పుడు కలిగే సుఖము ఇంకెలా ఉండగలదో అనే ఊహకే ఆమె చీర కొద్దిగా తడిసింది ఆమె చీర కట్టే ప్రదేశము కి దిగువనున్న ఆమె దిగుడు బావి నుండి ఊరుచున్న జలముతో. చంద్రుడి చుంబనముతో తారకి తన జఘనముల మధ్యలో ఒక వింత ఖసము (ఖసము – దురద) కలిగెను. దానిని శాంతపరుచుటకు ఆమె తన చీర మీదనుండే తన హస్తముతో నిమిరెను,  ఐతే అప్పటికే ఆ ప్రదేశము బాగా తడిసి ఉండటముతో ఆమె చీర కూడ కొద్దిగా తడిసెను.

ప్రియ శిష్యుడు చుంబిస్తుంటే గురుపత్నికి కైపెక్కుతుందిలా

మణికట్టు నుండి భుజామధ్యము (భుజామధ్యము – మోచెయ్యి) వరకు చంద్రుడు చుంబిస్తుంటే తారకి తన కటి క్రింద కలుగుచున్న ఖసము మరింత హెచ్చినది. ఇక చీర పైనుండి రుద్దితే అది శాంతించదని అవగతమై మెల్లిగా తన చీర క్రింది నుండి తన హస్తమును పోనిచ్చి తన అంగుళములతో తన భగమును మరియు గులమును సుతారముగా నిమిరి ఆ ఖసముని సాంతపరుచుటకు విఫల యత్నమొనర్చెను తార.

గురుపత్ని హస్త చుంబనములో వ్యస్తుడైన చంద్రుడికి దాని పర్యవసానంగా తన గురుపత్ని పరిస్థితి ఏమగుచున్నదో లేస్యమంతయు పట్టించుకొనక స్వర్ణ లత వంటి మెత్తని సుకుమారమైన ఆమె హస్తమును మృదువుగా పొదవి పట్టుకుని మెల్లిగా చూబించుచుండెను.

తన గురుపత్ని వామ హస్తమును (వామ హస్తము – ఎడమ చేయి) ఆమె భుజము వరకు చుంబించి అటు పిమ్మట ఆమె దక్షిణ హస్తమును (దక్షిణ హస్తము – కుడి చేయి) పొదవి పట్టుకుని చుంబించబోయెను చంద్రుడు. ఆమె దక్షిణ హస్త అంగుళములకి ఏదో మధురమైన రసమున్నట్టు అనిపించెనతడికి. తార అంగుళములని చప్పరిస్తూ ‘ఈ మధురమైన సుగంధిత రసము ఎక్కడిది, గురుపత్ని అంగుళములనుండి ఊరినదా లేక ఇంతలో గురుపత్ని ఏదైనా మధురమైన పానీయం సేవించెనా ? ‘ అనే ప్రశ్న ఉద్భవించెను చంద్రుడి మదిలో.

మంచి విద్యార్థి వలే ముందు తనకు తన గురుపత్ని నిర్దేశించిన కార్యమును సంపూర్ణము గావించి అటుపిమ్మట తన సందేహము నివృత్తి చేసుకొనవలెనని అనుకుని పుష్పలతల వంటి గురుపత్ని యొక్క మధురమైన, మృదువైన, సుగంధిత హస్తములని చుంబించుట కొనసాగించెను చంద్రుడు. భుజము వరకు హస్తములను చుంబించిన పిదప తన గురుపత్ని కంఠమును చుంబించుట ఆరంభించెను చంద్రుడు. ఈ ప్రకారముగా తను ఊహించిన విధముగా తన ఎత్తైన వక్షములని చుంబించక తనకంఠమును తన శిష్యుడు ఎందులకు చుంబించుచున్నాడో అవగతమవలేదు తారకి. ఈ విషయము ఆమె అడుగుదామనుకునే లోపలే చంద్రుడు చేయుచున్న చిలిపి చుంబనముతో ఆమె శ్వాస మరింత బరువెక్కి నోరు తెరిచి ఆ సుఖాన్ని ఆస్వాదించెను తార.

ఒక హస్తముతో తన ప్రియశిష్యుడి శిరస్సుని నిమురుచు అతడి వత్తైన బర్బరముతో (బర్బరము – గిరిజాల కురులు) ఆడుడుకొనుచు మరొక హస్తమును తన చీర లో జొనిపి అక్కడ తడిసిన తన భగము లోని చీలికని అందున్న గులముని రుద్దుచూ తన్మయత్వం చెందుచుండెను తార.

తన గురువుగారు కట్టిన మంగళసూత్రము క్రింద జిహ్వ చుంబనం ఒనర్చుచు తన గురుపత్ని దేహములో వేడిమిని మరియు వారి చీర క్రింద ఉన్న భగము యొక్క చీలికలో తడిని  హెచ్చించసాగెను చంద్రుడు. కంఠమయ్యాక తార వెనుభాగముపై గాఢ చుంబనమొనర్చుటారంభించెను చంద్రుదు. కంఠము చుంబించిన పిదప తన అధరములను తన శిష్యుడు చుంబించెదడు అనుకున్న తార మరొకమారు ఆశ్చర్యచకితురాలయ్యెను. తన ప్రియ శిష్యుడిని ఆపి ఈ విషయము గూర్చి అడగవలెననుకొనెను తార, కానీ ఈ లోపలే తన సర్వాంగ సుందరుడైన శిష్యుడు చేస్తున్న చిలిపి చుంబనానికి పులకరించిపోసాగెను తార. ఆమె వెనుభాగములో కొంత భాగము చుంబించి లాలాజలముతో తడి చేసెను చంద్రుడు. ఆ తరవాత ఎక్కడ చుంబిస్తాడా అని మిక్కిలి ఉత్కంఠతో ఎదురు చూస్తున్న తారకి చంద్రుడు చుంబనము ఆపేసరికి ఆశ్చర్యము కలిగెను.

ఈ కామశాస్త్రము బోధిస్తున్న/పఠిస్తున్న గురుశిష్యులిద్దరు వారి మదిలో మెదులుచున్న ప్రశ్నలను ఒకేసారి సంధించిరి. ప్రియ శిష్యుడి ప్రశ్న ఆలకించిన తారకి నవ్వు ఆగలేదు. బ్రహ్మచారి పైగా క్షీరసాగరము నుండి ఉద్భవించినవాడాయె. మిగిలిన బాలుర వలే కుటుంబములో పెరగలేదు కావున గృహములోని పెద్దలని దొంగచాటుగా వీక్షించి ఇటువంటి విషయములు అవగతమయ్యే అవకాశము కూడా లేదాయె. “నేనడిగిన ప్రశ్నకి సమాధానమిమ్ము చంద్రా, నీ ప్రశ్నకి సమాధానము అందులోనే దాగి ఉంది” అని హాస్యము మధ్యలో చిలిపిగా పలికెను తార.

“గురుపత్ని యొక్క ఆచ్ఛాదనము తప్పించ వచ్చునో లేదో తెలియక వస్త్రము లేని మీ అనాచ్ఛాదిత శరీరమును చుంబించితిని” అని చంద్రుడు అమాయకముగా సమాధానము పలికేసరికి మరలా చంద్రుడి అమాయకత్వమునకు నవ్వాగలేదు తారకి. ఎంతో సేపు పగలబడి నవ్వాక “నీవు నా కంఠము చుంబించుచున్నప్పుడు మీ గురువుగారు కట్టిన మంగళ సూత్రము జరిపి దాని క్రింద చుంబించితివి కదా చంద్రా. దానిని కంఠ వస్త్రము అని కూడా అంటారు. అది తప్పించి దాని క్రింద చుంబించితివి కదా అటులనే మిగిలిన వస్త్రములు కూడా నీ నోటితో తప్పించి నీవు యథేచ్ఛగా చుంబించవచ్చును. అటుల చుంబించుటారంభించి ఆ మధురమైన రసము ఎచటినుండి ఉద్భవించుచున్నదో కనుగొనగలవా? నీవది కనుగొనిన పిదప నీవు గ్రోలగలిగినంత మధుర రసము లభించును శిష్యా ” అని చిలిపిగా సమాధానమిచ్చెను తార.

కామ శాస్త్రము బోధిస్తూ శిష్యుడితో రవిక విప్పించుకున్న గురుపత్ని

గురుపత్ని సమాధానముతో సంతసిల్లిన చంద్రుడు ఆమె వెనుభాగమున చుంబించుట కొనసాగించెను. అచట అడ్డముగా ఉన్న ఆమె చోలకము (చోలకము – రవిక) ను తప్పించుటకు దానికున్న జారుముడిని తన దంతములతో లాఘవంగా లాగి తప్పించెను. తార చోలకమును సుతారముగా లాగి పక్కన పెట్టెను ఆమె ప్రియ శిష్యుడు. ఆ చోలకము తొలగగా అనాచ్ఛాదితమైన ఆమె వెను భాగమును అంగుళము విడవకుండా చుంబించి తన లాలాజలముతో మెరిపించెను చంద్రుడు. అటుపిమ్మట గురుపత్ని చీర పమిటను తన దంతములతో లాఘవముగా తప్పించి ఆమె జఘనములపై ఉంచెను చంద్రుడు. తద్వారా అనాచ్ఛాదితమైన ఆమె భుజములను ప్రతి అంగుళము చుంబించెను. శిష్యుడి అధర మరియు జిహ్వ చుంబనము తారని మరింత పులకరింపజేసెను. గురుపత్ని వెనుక నిలబడి ఆమెని చుంబించగలినంత చుంబించి అటు పిమ్మట ఆమె ముందుకి వచ్చి నిలబడిన చంద్రుడికి కలిగిన సంభ్రమాశ్చర్యములకు అవధులు లేకపోయెను.

వెన్న మీగడ తో చేసి తేనే చుక్కలద్దినట్లున్న తన వక్షాలు చుంబించమని గురుపత్ని  అడిగితె

అందులకు కారణము నవనీతము (నవనీతము -వెన్న) మరియు క్షీరసారము (క్షీరసారము – మీగడ) తో మలచిన రెండు అర్థవృత్తాకారములు వాటిపైన మకరందముతో (మకరందము -తేనె) అందమైన బిందువులు అమర్చినట్టు నేత్రానందము కలిగించినవి అతడి గురుపత్ని ఛాతి మీద ఆమె ఉన్నతమైన అతిసుందరమైన, బహు మృదువైన, స్తనములు. నవనీతము, క్షీరసారము మరియు మకరందము ఒక్కొక్కటే ఎంతాగానో మధురముగా ఉండును, మరి ఆలాంటిది అన్నీ కలబోసినచో ఇంకెంత మధురముగా ఉండునో కదా అనుకొనుచు సుస్తని (సుస్తని – అందమైన వక్షములు కలది), ఉత్స్తని (ఉత్స్తని – ఎత్తైన, నిటారైనా చక్కని స్తనములు కలది) ఐన తన గురుపత్ని యొక్క అనాచ్ఛాదిత సుందర స్తనములను ఒక్కొక్కటిగా మార్చి మార్చి చుంబించనారంభించెను చంద్రుడు. ఒక స్తనమును చుంబించుచు మరొక స్తనమును తన హస్తాంగుళములతో మృదువుగా స్పృశించెను ఆమె అనుంగు శిష్యుడు. చంద్రుడు ఊహించిన దానికన్నయు మరింత మధురముగా రుచించెను అతని గురుపత్ని యొక్క సుందరమైన స్తనములు. అతడి చుంబనానికి ఉత్తేజపడి ఆమె స్తనములు మరింత నిగిడి నిటారుగా నిలబడెను. అతని చుంబనానికి స్పందిస్తూ ఆ మకరంద బిందువుల వంటి ఆమె చూచుకములు (చూచుకము – ముచిక) మరింత ఉన్నతముగా నిగిడినవి. వాటిని మార్చి మార్చి చుంబించుచు చంద్రుడు తన జిహ్వతో వాటి చుట్టూ పరిక్రమ చేయుచు వృత్తములు చుట్టెను.

ప్రియ శిష్యుడు ఒనర్చుచున్న తన వక్షచుంబనముతో తార దేహము మరియు మనసు తన్యమయత్వముతో తేలిపోవనారంభించెను. తన శిష్యుడి మీద మరింత మక్కువ పెరిగి ఇక అతడు తానంతట తానుగా అతడి ప్రశ్నకి సమాధానము కనుగొటకై ప్రతీక్షించక అతని హస్తముని తన హస్తముతో పొదవి పట్టుకుని తన చీర క్రిందకి జొనిపి తన జఘనముల మధ్యనున్న తన భగము యొక్క మిక్కిలి తడిసిన చీలికపై రుద్దెను. తన భగము యొక్క చీలికపై ఆమె సుందర శిష్యుని హస్త స్పర్శ తారని మరింత కామోద్రేకురాలిని గావించెను. స్వహస్తముతోనే  మర్దన చేసుకోవడమే తారకి అప్పటివరకు అలవాటు, మరి మొదటి పర్యాయము ఒక పురుషుని, అందులోను నవయువకుడు మరియు తన ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుని హస్తము తన భగము యొక్క చీలిక మరియు అందున్న గలముపై సుతారముగా స్పృశించగా ఆమె తనువెల్లయు అనిర్వచనీయమైన సుఖానుభూతితో పులకరించిపోయెను.

తార వివాహిత నవవధువు ఐనను, ఆమె చాదస్తపు పెనిమిటి ఐన బృహస్పతి ఎన్నడూ ఆమె భగమును నిమిరి ఆమె గులమును స్పృశించలేదాయె. శృంగారము సైతము మొక్కుబడిగా ఒనర్చెడివాడు. ‘పరాంగనా రతిసుఖం ఎరిగిన, రుచి మరిగిన వాడికి స్వకళత్రము తో రతి  సుఖము అంతగా రుచించదేమో‘ అనుకొనెను తన మదిలో తార. తన భగచీలిక పైన మరియు లోన కాసేపు మర్దన చేయించిన పిదప తన శిష్యుడి హస్తాంగుళములను అతని నాసిక వద్దకి చేర్చెను తార. చిరకాలముగా తన మనసుని ఊరించుచున్న ఆ మధుర రసము యొక్క సుగంధము చంద్రుడిని మైమరపింపజేసెను. తన గురుపత్ని కృప మరియు సహకారముతో ఆ మధుర రసము యొక్క మూలము ఎరిగెను చంద్రుడు. ఇక ఉపేక్షించలేక తన గురుపత్ని సన్నని, నాజూకైన కటిని తన ఇరు హస్తములతో ఒడిసి పట్టుకొనెను చంద్రుడు. ఆమె కటి అతడి ఇరుహస్తములలో పూర్తిగా ఇమిడిపోయెను అది ఎటులన్నా,  మరి గురుపత్ని కటి చిన్నది శిష్యుని హస్తములు పెద్దవాయే. తన కటి మొత్తము తన శిష్యుని బలమైన విశాలమైన హస్తములలో ఇమిడిపోవుట తారకి అమితముగా ఆశ్చర్యము మరియు కామోద్రేకమును కలిగించెను. తన గురుపత్నిని మందగతిన స్థిరముగా పైకి లేపుచు బల్లపరుపుగా ఉన్న ఆమె ఉదరమును చుంబించుచు నాభిలోనికి జిహ్వని జొనిపి తిప్పెను. అంతట తార నాభివద్ద ఉన్న కామనాడులన్నియు స్పృశించబడి అమితమైన సుఖము ఆమెను వరద వలె ముంచెత్తెను. తన దంతములతో ఆమె నాభి క్రింద ఉన్న ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళని లాఘవముగా తప్పించెను చంద్రుడు. ఒక్కసారిగా తార చీర కుప్పగా క్రింద పడెను. శిష్యునికి తన గురుపత్ని యొక్క నిజరూప దర్శనము లభించగా అతడు అమితానందభరితుడయ్యెను.

చీర తొలగడం వలన బహిర్గతమైన కేసర సమ్మేళిత దుగ్ధఫేనము (కేసర సమ్మేళిత దుగ్ధఫేనము – కుంకుమ పువ్వు కలిపిన పాల నురుగు) వన్నెలో ఉన్న గురుపత్ని నిండైన, సున్నితమైన, మెరయుచున్న, సుతిమెత్తని జఘనములను చుంబించవలెనా లేక చిరకాలము నుండి తనని ఊరించుచున్న ఆ మధుర రసము యొక్క మూలమును జిహ్వతో స్పృశించి ఆ రుచిని తనివితీరా ఆస్వాదించవలెనా అన్న సందిగ్ధములో పడెను చంద్రుడు. మరి గురుపత్ని ఏమి కోరుకొనుచున్నారా అని గమనించెను చంద్రుడు. ఆమె తన జఘనములను ఎడము చేయలేదు కావున ఆమె జఘనముల మధ్యనున్న చీలిక నుండి ఉద్భవించుచున్న మధుర రసమును గ్రోలుట సాధ్యపడదు, అనగా గురుపత్ని తనని చుంబించమని సూచించుచున్నారని గ్రహించి ఆమె జఘనములని చుంబించుట ఆరంభించెను చంద్రుడు. మెత్తని, మృదువైన స్తంభముల వలె గోచరించెను చంద్రుని అధరములకు మరియు జిహ్వకి అతని గురుపత్ని జఘనములు. అంగుళము విడువక ఆమె జగములను సంపూర్ణముగా చుంబించి తన లాలాజలముతో తడిపెను ఆమె ప్రియ శిష్యుడు. ప్రియ శిష్యుడొనర్చుచున్న జఘనచుంబనముతో తార తనువులో సుఖము యొక్క వరద మరింత ఉధృతమయ్యెను.

శిష్యుడి చుంబనానికి మెచ్చి అతడికి తన మధుర రసమును ప్రసాదిస్తున్న గురుపత్ని

అంతట చంద్రుని గురుపత్ని పూజలందుకుని కరుణించిన దేవి వలే తన జఘనములని వేరు చేసి వాటిని అతని భుజములపై మోపి అతని శిరస్సుని పొదవి పట్టుకుని తన భగముపై అదుముకొనుచు ఆసీనురాలయ్యెను. మధుర రసము బిందువు బిందువుగా శ్రవించుచున్న ఆమె భగము యొక్క చీలిక కొద్దిగా తెరుచుకునే సరికి మత్తెక్కించే మధురమైన సుగంధం చంద్రుడి నాసికను తాకి అతనిని సమ్మోహితుడిని గావించి మరింత ప్రేరేపించెను. చంద్రుడు తన గురుపత్ని కటిని ఒడిసి పట్టుకుని ఆమె జఘనముల మధ్యకి తన శిరస్సుని చేర్చెను. అతడి కర్ణములు ఆమె జఘనములకు తాకగా ఆమెకి ఒక వింత గిలిగింత కలిగి ఒక్కసారిగా తన జఘనముల నడుమ తన ప్రియా శిరస్సుని బంధించెను. తన భుజముల పై ఆసీనురాలైన తన గురు పత్ని జఘములు తన కర్ణములను మూసివేయగా ఆమె భగము యొక్క మధుర సుగంధము తన నాశికను పరమానందింపజేయగా నేత్రములను మూసి ఆ తన్మయత్వ స్థితిని అమితముగా ఆస్వాదించెను చంద్రుడు. మరి అతడి జిహ్వ ఆ మధుర రసముయొక్క రుచిని ఆస్వాదించక ఉండునా? తన గురుపత్ని ప్రసాదించుచున్న మధుర రసమును ఆస్వాదించుటకై అది ఉరకలెత్తెను.

తారా చంద్రుల అంశ ఉన్న గురుపత్ని శిష్యులు ఇప్పటికి మధుర రసము ప్రసాదిస్తూ ఆస్వాదిస్తున్నారిలా

ఆ సర్వాంగ సుందరుడు, నారీ జన మనోహరుడు ఐన చంద్రుడు తన అధరములతో తన గురుపత్ని భగము యొక్క నిలువు అధరములని గాఢముగా చుంబించెను. మొదటిసారి ఆ భగచుంబన అనుభవం కలగిన తార తమకము మరియు సుఖముతో మైకము తారస్థాయికి చేరుకొనెను. తారస్థాయి అనే పదముకి ఈ దేవగురుపత్ని ఐన తార అనుభవం ఒక అర్థం ఏమో.

తన గురుపత్ని సుందరమైన, విశాలమైన సుతి మెత్తని పిరుదులని పొదవి పట్టుకుని ఆమెని ఎత్తుకుని ఉన్న చంద్రుడికి, ఆమె తనువెల్లా జలదరించుచున్నదని అనుభవమయ్యెను. అంతట తార తన ప్రియ శిష్యుని శిరస్సుని పొదవి పట్టుకుని “హా చంద్రా ” అని బిగ్గరగా మణితించెను (మణితించుట- కామ సుఖము యొక్క భావప్రాప్తి ఐనప్పుడు మూల్గుట). ఆ శబ్దమునకు భయపడి, తనవలన ఏమైనా తప్పిదము జరిగెనేమో అని సంకోచించెను చంద్రుడు. తన గురుపత్ని పాదములకు సాష్టాంగ ప్రణామమొనర్చి క్షమాపణ కొరవలేనేమో అనుకొనెను అతడు. అంతలో తన గురుపత్ని జఘనముల నడుమ ఉన్న తన ముఖము పైన మధుర రసము చిరు జల్లువలే వర్షించెను. గురుపత్ని తనువెల్లయు జలదరించుచునే ఉండెను. అప్పటివరకు ఊరించి ఒక్కొక్క బిందువుగా మాత్రమే వచ్చుచున్న మధుర రసము ఒక్కసారిగా తన ముఖముపై వర్షించేసరికి చంద్రుడి ఉత్సాహమునకు అవధులు లేకపోయెను. తార ప్రియ శిష్యుడికి తాను అమితముగా ఇష్టపడు మధుర రసము ఉద్భవించు ప్రదేశము మరియు దానిని పుష్కలముగా పొందు విధానము బాగుగా అవగతమయ్యెను.

ఉపాయమెరిగిన చంద్రుడు ఇక ఉపేక్షించలేదు. తన ముఖముపై  తన గురుపత్ని భగము వర్షించిన మధుర రసమెల్లయు ఒక్క బిందువు సైతము వృథా చేయక ఆస్వాదించెను ఆ గడసరి శిష్యుడు. గురుపత్ని భగము ప్రసాదించిన మధుర రసము అమృతమును మించి మధురముగా రుచించెను చంద్రునికి. అన్నింటికీ మించి ఈ మధుర రసము కోరుకున్నంత, కోరుకున్నంతనే పొందవచ్చును.

ఆ సాగరమథన అనంతరము ఒక్క బిందువు అమృతముని చంద్రునికి ఒసంగెను మోహిని అవతారములో వచ్చిన శ్రీ మహా విష్ణువు. స్యాలుడికి (స్యాలుడు – బావమరిది) మరికాస్త ఎక్కువ అమృతము ఒసంగెదరని చంద్రుడు ఆశిస్తే, దేవతల పంక్తిలో అందరిలో ఒకడిలాగే ఎంచారు బావగారు అతడిని. అది సరిపోదన్నట్టు అసుర వినాశకుడని అందరిచే పొగిడించుకునే శ్రీహరి చివరకు రాహువను అసురుడికి అమృతమొసంగెను విచక్షణ కోల్పోయి. అప్పుడే జన్మించిన చంద్రునికి ఉన్నంత స్పృహ కూడా లేకపోయెను ఆద్యంతము లేని అతని బావగారికి. ఆ రాహువు ఇప్పుడు రెట్టింపై రాహువు కేతువు అను ఇద్దరు బద్ధ శత్రువులుగా పరిణితి చెందెను. మింగేస్తా అంటూ వెంటపడెదరు. వాళ్ళ పగ విష్ణువుకి అతడి ఉనికి మరియు కపటము గురించి తనతోపాటుగా సూచించిన సూర్యుడి మీద కూడా ఉంది కానీ సూర్యుడికున్న వేడికి కొద్ది క్షణములలో నోరు కాలి వదిలేస్తారు, మరి చంద్రుడు సూర్యుడికన్నా ఎక్కువ సార్లు దొరికిపోవును మరియు ఎన్నో గంటలు నరక కూపము వంటి ఆ అసురుని జీర్ణకోశములో గడవలసి వస్తుంటుంది. చంద్రుడికి పుట్టుకతోనే కష్టాలు ఆరంభం అయ్యెను. కానీ గురుకులములో అతని గురుపత్ని అతడికి జీవితములో తొలిసారి సుఖాలని చవిచూపించుచున్నది.

ఎన్నో పర్యాయములు తన గురుపత్ని భగ ద్వారముని అందులోని గులను తన జిహ్వతో స్ఫృశించి, ఓలలాడించి ఆమె ప్రసాదించిన మధుర రసమును ఒక్క బిందువు సైతము వృథా పోనీయక పవిత్ర తీర్థమును గ్రోలినట్టు ఆస్వాదించాడు చంద్రుడు. ఎంతైనను తార గురుపత్ని మరియు కామశాస్త్రము స్వయముగా బోధించుచున్న గురువు కావున ఒక దేవి వలే పూజనీయురాలు మరి ఆమె ఒసంగిన మధుర రసము పవిత్ర తీర్థమే కదా అనిపించెను చంద్రునికి.  తార తనువెల్ల తాపముతో అమితముగా వేడెక్కెను. “ఈ తాపము తాళలేకున్నాను శిష్యా ” అని గురుపత్ని చంద్రుడితో పలుకగానే, ఆమె నిండైన గుండ్రని మెత్తని పిరుదులని పొదవి పట్టుకుని, ఆమె సుతిమెత్తని, నున్నటి కోమలమైన జఘనములు తన భుజముల మీద ఉండగా ఆమె యోని ద్వారాముని కప్పుచున్న మృదువైన సుతిమెత్తని పుష్పముల వంటి అధరములని అతని అధరములతో బంధించి వాటి మధ్యలోనుండి జిహ్వను ఆమె యోని ద్వారములోనికి జొనిపి అందునున్న గలము చుట్టూ మెల్లిగా వృత్తములు చుట్టుచు కొద్దిగా క్రిందికి జరిగిన అతని జిహ్వ ఆమె భగమున ప్రవేశించిన పిదప అందులో పైన ఉన్న కొద్దిగా గరుకైన ప్రదేశముని స్పృశిస్తూ ‘ నోటి పై భాగము యందు ఉన్న విధముగానే ఇక్కడ కూడా కలదే, ఇదేమి విడ్డూరమో ‘ అనుకొనుచు మెల్లిగా ఆశ్రమమునందున్న స్వచ్ఛమైన, విశాలమైన, స్వేతపద్మములతో నిండియున్న తటాకముని చేరి అందులోకి దిగెను.

చల్లని నీటిలో శిష్యుడి భుజాల మీద కూర్చుని అతనికి భగము నుండి మధుర రసము ఇస్తున్న గురుపత్ని

తటాకములోని చల్లని జలముతో తారకి కొద్దిగా సేద తీరగా ఆమె తాపము చల్లబడబోయెను. ఐతే ఆమె శిష్యుడి జిహ్వ ఆమె యోని లోని అతిసున్నిత ప్రదేశాన్ని స్పృశించేసరికి తాళకపోయెను తార ఆ సుఖానుభూతిని. ఆమె తనువెల్లా మరింత జలదరించెను, చిగురుటాకువలె కంపించెను, తన ప్రియ శిష్యుడి ముఖము పై మరింత మధుర రసమును చల్లెను.

‘ఈ నవ యువకుడు తన జిహ్వతోనే ఇంతలా సుఖపెట్టుచున్నాడు, మరి నిగిడిన మేఢ్రముతో  ఇంకెంత సుఖమివ్వగలడో’ కదా‘ అని తలచెను తార తన శిష్యుడి పని తనముకి లోలోపలే మురిసిపోయి. తటాకములో ఉన్న తార తన ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుడి భుజాల మీదనుండి తన జఘనములను తీసి తటాకములో జలకాలాడుచు మునిగి అతని పంచని తన దంతములతో  తొలగించెను. తన శిష్యుని శిశ్నముని వీక్షించిన తార ప్రమథితురాలయ్యెను (ప్రమాథిత – నివ్వెర). ‘ నాకు లెక్కలేనన్ని పర్యాయములు భావప్రాప్తిని కలిగించి సుఖములో ఓలలాడించినను, ఇతడి శిశ్నమునకు లేశ్యమంతైనను చలనము లేదేలనో. ఈతడు పుట్టుకతో నపుంసకుడా?
లేక ఇతడు సైతము తన గురువును అనుకరించి తోడుదొంగల వలే ఉతథ్యుని ఆశ్రమములో మమత భగములో తన మేఢ్రమును జొనిపి చివరకు శాపగ్రస్తుడై నపుంసకుడయ్యేనా?
ఆ విషయము నాకు వివరించిన వృత్తాంతములో దాచి పెట్టేనా?
ప్రాణాయాముతో సాధించిన బ్రహ్మచర్య నిగ్రహమా?
లేక మునుపెన్నడూ స్త్రీసాంగత్యము లేక ఇటులయ్యేనా? ‘ అని అనేకానేక ప్రశ్నలు ఉద్భవించెను తార మదిలో.

(ఆ ప్రశ్నలకి సమాధానము తారకి లభించేనా? తార కోరిక చంద్రుడి విద్యాభాయాసము సంపూర్ణమయ్యేనా?
త్వరలో …… )

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-7

పరి పరి విధములైన ఆలోచనలు తార మదిలో మెదిలెను.తన పెనిమిటి ఐన బృహస్పతి, స్వగృహమునందు సుందరమైన కళత్రము ఉన్ననూ పరాంగనల కొరకై వెంపర్లాడే ధర్షకుడు (ధర్షకుడు – ఇతరుల భార్యలను శృంగారములో సుఖపెట్టే రంకు మొగుడు) అని. బృహస్పతికి స్వకళత్రమైన తార కన్నాఅన్నిటా సౌందర్య హీనురాలు పైపెచ్చు ఇరువురు బాలురకి మాత, అటుపై గర్భవతి, వీటిన్నంటిని మించి మాతృ సమానురాలైన భ్రాతృజాయా (భ్రాతృజాయా – అన్నయ్య భార్య, వదిన) ఐన వనిత తో విశృంఖల జారకేళి అది కూడా ఇటు తన కళత్రమునతో అసత్యము పలికి అటు తన అగ్రజుని విశ్వాసముని వంచించియు జరిపెను. మహాయజ్ఞమునకు ఉపస్థితుడవక, ఆ యజ్ఞశాల యందు ఉపస్థితులైన మహర్షులందరు దేవగురువు యొక్క రాకకై ప్రతీక్షించుచుండగా, రహస్యముగా గర్భవతి ఐన స్వభ్రాతృజాయా తో వ్యుచరించు (వ్యుచరించుట-  రంకు జరుపుట) యోని లంపటుడు (యోని లంపటుడు – పరాంగన భగము యొక్క ప్రీతి కలవాడు) అని అవగతమయ్యెను.

పరి పరి విధముల ఆలోచించుచున్న తార

తార కి అతిగా క్రోధము కలిగినది తన సడ్డకురాలైన (సడ్డకురాలు – తోటి కోడలు) మమతపై. ‘శాపగ్రస్తుడైన ఆమె పెనిమిటి ఆకారమునకు తప్ప మరే ఇతర విధముగా పురుషుడు కాదు. ఎటువంటి దుష్కర్మ తలపెట్టని తనకి శృంగార సుఖము మరియు సంతాన సౌభాగ్యం అనేవి ఇక కరువు అవ్వాల్సిందేనా? తన సడ్డకురాలైన మమతకి లేశ్యమంతైనను హాని సంభవించలేదు, ఆమెకి ఇరువురు సంతానము. ఆమె దేవరుడు ఐన బృహస్పతే ఇదివరకు సైతము అనేక పర్యాయములు తన భ్రాతృజాయాతో సంభోగించి ఆమె భగములో తన మేఢ్రము జొనిపి ఆమెను అమితముగా సుఖపెట్టి అనంతరము ఆమె భగము లోతులలో తన వీర్యము స్ఖలించి ఆమెకి ఈ ఇరువురు పుత్ర సంతానమును ప్రసాదించి ఉండవచ్చును. ఆ ఇరువురి బాలకుల వర్ఛస్సు గమనించిన చో అటులనే తోచుచున్నది. ధర్మబద్ధముగా వివాహమాడిన పెనిమిటి సంభోగించుచున్నయు మమత యొక్క కామవాంఛ తీరకపోయినచో ఈ జగమునందు ధర్షకులు (దర్శకులు – రంకు మొగుళ్ళు) కోకొల్లలు కానీ హతవిధి ఆమెకి లభించిన ధర్షకుడు తన పెనిమిటియె. ఐనను మహాయజ్ఞము నందు ఆమె పెనిమిటి ఆసీనుడై ఉండగా అతడి వామనమున (వామనమున – ఎడమ వైపు) ఆసీనురాలవక, ఆశ్రమములో ఎవరు లేని సమయమని ఎరింగి తన దేవరుడిని రహస్యముగా అచటికి చేరుకొమ్మని ఆహ్వానించి, గర్భవతియైనను వలువలు మరియు విలవలు విడిచి, ముందుకి వంగి పాదములు ఎడము చేసి మరీ “రా రా నా ధర్షక దేవరా (ధర్షక దేవరా – రంకు మరిది) నా భగము లోని ఖసము (ఖసము -దురద, దూల) త్వరగా తీర్చరా నీ మందమైన పొడవైన మేఢ్రము నిండుగా జొనిపి ” అనుచు లేస్యమంతైనను  లజ్జ లేని విధముగా ఆహ్వానించెను. గర్భవతి ఐనను తన జఘనములతో తన దేవరుడి కటిని బంధించి, అమితోత్సాహముతో, బలముగా మరియు వేగముగా తన దేవరుడికి ఎదురొత్తులిచ్చుచు అతడి మేఢ్రమును ఆమె భగములో బిగుతుగా పట్టి ఐనను అది వేగముగా విహరించుచుండగా అమితముగా సుఖించెను. అసలు ఆ శాపమునకు ఆ లజ్జావిహీనురాలు ప్రథమముగా అర్హురాలు. కాని ఎంతైనను ఆమె ఆ శపించు పిండము యొక్క కన్నతల్లి కావున ఇటుల జరిగినది.’ అని పరి పరి విధముల ఆలోచించెను తార యొక్క క్రోధగ్రస్తమైన మనస్సు.

మమత వలె  ఇంకెందరు జారభరులు (జారభరులు – పరపురుషుడితో రంకు సుఖమెరిగిన వివాహిత వనితలు) ధర్షకుడైన తన పెనిమిటి మేఢ్రము తమ తమ టిమ టిమ లాడు భగములయందు ప్రవేశపెట్టి సుఖించుచు శృంగార సేవలు పొందెనో కదా అని తన మనసులోనే కుమిలిపోయెను తార.

తన పెనిమిటి ఏమాయనో, ఎటుపోయెనో, ఎటుల జీవిచుచుండెనో అను చింత పూర్తిగా అంతరించెను తార మదిలోనుండి. నవ వధువైన స్వకళత్రమును విడిచి ఇరువురు సంతానము కలిగి, గర్భవతి ఐన తన భ్రాతృజాయాకి ధర్షక దేవరుడు (ధర్షక దేవరుడు – రంకు మరిది)  కావుటకు కపటముతో వడివడిగా ఏతెంచి ఎట్టకేలకు పిండ శాపము చేత వృద్ధ నపుంసకుడైన తన పెనిమిటి ఎచట ఉంటే ఏల, ఎటుపోయినను తనకేమిటి. అటువంటి పెనిమిటి కొరకు తాను అరణ్యములకేగి వృద్ధ నపుంసక ధర్షకుడైన తన పెనిమిటిని స్వగృహమునకేగమని ప్రార్థించుట వ్యర్థమని తోచెను తారకి.

గతం గతః అనుకుని వర్తమానమునకు చేరిన తార మనస్సు కొద్దిగా తెప్పరిల్లెను. ఆమె నేత్రములందు ఆమె ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుడే నిండి ఉండెను. ఈ చంద్రుడి రూపమును తొలి సారి క్షీరసాగరము యొక్క తటాకమునుండి వీక్షించినపుడే ముగ్ధురాలైపోయెను తార.

చంద్రుడు క్షీరసాగరము నుండి అష్టాదశ (అష్టాదశ – 18, పద్దెనిమిది) సంవత్సరముల యువకుని దేహముతో నారీ జన మనోహరమైన అంగసౌష్టవముతో ఉద్భవించెను. విశాలమైన బహు సుందరమైన నేత్రములు, చూపు మరల్చుకోలేని ముఖము అందులోని అనిర్వచానీయమైన దివ్య వర్ఛస్సు, సన్నని కొనదేలిన అతడి నాశికము (నాశికము – ముక్కు), అమూల్యమైన శ్వేత ముత్యముల హారము వంటి అతడి దంతముల అమరిక, గులాబి వర్ణములోని అతడి పల్చని మృదువైన అధరములు, వత్తైన నల్లని బర్బరము (బర్బరము – ఉంగరాల జుట్టు) అతడికి ముకుటమువలే నిలవగా, ఆజానబాహుడైన ఇతడి బాహువులందు బంధించబడిన గాఢాలింగనము ఏంత సుఖదాయకమో అనిపించెను తారకి.  చంద్రుడి విశాలమైన ఛాతి, అన్నింటికి మించి అతని మృదు శీతల వీక్షణము మరియు శ్వేత శరీరఛాయ. శీతల భానుడి (భానుడు- సూర్యుడు) వలే వీక్షీంచినంతనే ఎవరి మనస్సునైనా హత్తుకుపోయి మైమరపింపజేయునట్టి రూపము అతడిది. వీటికి అదనముగా అతడి మధురమైన మృదువైన కంఠస్వరము, ఎనలేని వినయము, గురుజనుల (గురుజనులు – పెద్దలు) అజ్ఞాపాలన పట్ల అకుంఠిత విధేయత, ఇంతియే కాక అమోఘమైన కుశాగ్ర బుద్ధి. అందువలనే ఈతడు ఏక సంతాగ్రాహి. గురుకులం లో చేరిన ఒక మాసములో గురువుగారు నేర్పించిన అన్ని విద్యలు క్షుణ్ణముగా అవగతము (అవగతము- అర్థము) చేసుకుని అభ్యసించగలిగెను. ఒకటేమిటి అన్ని సుగుణముల మిశ్రమమే చంద్రుడు అనిపించెను అతడి గురుపత్ని ఐన తారకి అతడిని వీక్షించుచు అతడి గూర్చియే ఆలోచించుచుండగా.

నారీ జన మనోహరుడిగా చంద్రుడు ఇటుల ఉద్భవించెను

ఒక్క లోపము లేదా అని పరి పరి విధములు తార ఆలోచించగా, ఒక లోపము అవగతమయ్యెను. వేదములు, శాస్త్రములు మొదలగు సకల విద్యలు క్షుణ్ణముగా ఎరింగినను చంద్రునికి కామశాస్త్రము గూర్చి మచ్చుకైనా అవగాహన లేదు. అతడి గురువుగారైన బృహస్పతి అది అతడికి బోధించలేదు మరి. ఇతడిని సకల శాస్త్రుములయందు నిష్ణాతుడిని గావింపమని  చంద్రుడిని గురుకులం లో ప్రవేశపెట్టుచున్నప్పుడు అతడి సహోదరి మరియు జామాత ఐన  శ్రీ మహా లక్ష్మి మరియు విష్ణువులు ప్రత్యేకముగా ఆదేశించినను దేవగురువైన బృహస్పతి చంద్రుడికి అన్ని శాస్త్రములు బోధించి, ఒక్క కామశాస్త్రాన్ని ఏల బోధింపలేదు? అని ఆలోచించిన తారకి సమాధానము లభించలేదు.

అమిత సౌందర్యవతి పైగా నవ వధువు ఆ పైన యుక్త వయసులో కలిగెడి మరింత నిగారింపుతో అంగాంగము మెరయుచున్న తన కళత్రము అచట ఉండగా,  అతిలోక సుందరాంగుడు, నారీ జనమునకు ముగ్ధమనోహరుడైన శిష్యుడికి కామశాస్త్రము బోధించుట అనగా కర్పూరమునకు అగ్నిని చూపించడముతో సమానమే కదా అని బృహస్పతి స్థానములో ఉన్న ప్రతి పురుషునికి విదితమే. ఐతే నారి ఐన తారకి ఈ కోణము అవగతమవుట అసాధ్యమెమో.

ఇటువంటి కళత్రము ఇంట్లో ఉండగా అమిత సుందరుడైన శిష్యుడికి కామశాస్త్రము బుద్ధున్న వాడెవ్వడు బోధింపడు

కామశాస్త్రము ఎరుగక  పోవుట వలన కొంత, మసక కాంతిలో సరిగా వీక్షించలేకపోవడము  వలన మరికొంత చంద్రుడికి తాను ఉతథ్యుని ఆశ్రమమునందు వీక్షించినది ఏమిటో అవగతమవలేదు కాని చంద్రుడు వివరింపగా ఆలకించిన అతడి గురుపత్ని ఐన తారకి మాత్రము చాలా విషయములు అవగతమయ్యెను.

ఆమెకి ఎదురుగా అత్యంత బాధ మరియు ఆర్ద్రత తో ఆమె పాదములకేసి వీక్షించుచున్న చంద్రుడి ముగ్ధమనోహర రూపము కానవచ్చెను. తన మీద తనకే నవ్వొచ్చెను తారకి, ఇంత అందగాడు, విధేయుడు, అమాయకుడు ఐన తన ప్రియ శిష్యుడిని ఇంత సమీపమున ఉంచుకుని ఇవ్విధముగా వ్యర్థముగా దుఃఖించుట తన ఉన్మత్తత (ఉన్మత్తత- పిచ్చి) కాకపోతే మరేమి అనిపించెను తారకి. 

భీతితో  కంపించుచున్నచంద్రుడికి ఇవ్విధముగా ధైర్య వచనములు ఉపదేశించేను అతడి గురుపత్ని ఐన తార “ మీ గురువుగారు శాపగ్రస్తులైన కారణమున దానికి ప్రాయశ్చిత్తముగా కొంత కాలము ఘోర తపమొనర్చవలెను. అంతవరకు ఆయన సమస్త బాధ్యతలని ఆయన ధర్మపత్ని ఐన నేను స్వీకరించి నీ విద్యాభ్యాసము సంపూర్ణము గావించెద. ఇప్పటివరకు నీవు నేర్చుకున్నదెల్లయు వివరింపుము”

అంతట చంద్రుడు తన గురుపత్నికి  పాదాభివందనము ఒనర్చి సవినయముగా  తాను ఈ గురుకులములో అప్పటివరకు అభ్యసించిన వేద, వేదంగా, శాస్త్ర, ఉపనిషత్ మరియు అస్త్ర, శస్త్ర విద్యలన్నిటి గూర్చి వివరించెను. ఆ గురుకులంలో ఉన్నసాధారణ శిష్యులకు ఈ విద్యలన్నీ అభ్యసించుటకు హీనపక్షము (హీనపక్షము – కనీసము) 12 సంవత్సరముల కాలము  పట్టును.  కానీ ఏకసంతాగ్రాహి మరియు అతి మేధావి అయినా చంద్రుడు ఒక్క మాసము  కాలములోనే ఇన్ని విద్యలు క్షుణ్ణముగా నేర్చుకొనెనని తెలుసుకున్న తార తొలుత అబ్బుర పడి తేరుకున్న పిదప తన ప్రియ శిష్యుడిని అమితముగా ప్రశంసించుచు “భేష్ చంద్రా అత్యల్ప సమయమున నీ సమస్త విద్యాభ్యాసము సంపన్నమయ్యెను, ఒక్క శాస్త్రము తప్ప అన్నిటా పారంగతుడివైతివి” అని అభినందించెను.

ఈ ప్రశంసలకు చంద్రుడు ముఖములో ఆనందమునకు బదులుగా దిగులు ప్రస్ఫుటముగా కానరాగా ” ఏమయ్యెను చంద్రా, ఏల ఆ దిగులు?” అని తార ప్రశ్నించగా, “ఏమని చెప్పెదను ఓ గురువిణి, ‘ఒక సప్తాహ కాలములో నీ విద్యాభ్యాసము సంపూర్ణమవును. అటు పిమ్మట మీ సహోదరి జామాతలైన శ్రీ మహా లక్ష్మి విష్ణువుల అభీష్టము మేరకు నీవు రాజసూయ యజ్ఞము ఒనర్చి వారు నీ కోసం సృష్టించిన చంద్రలోకముని పరిపాలించెదవు గాక‘ అని పూజ్యులైన గురువుగారు క్రితదినమున (క్రితదినము – నిన్న) నమ్మపలికిరి. గురువుగారి ఆశ్వాసన మరియు పూజ్యులైన సహోదరి జామాతల  ఆదేశానుసారము, సకల దేవతా లోకము, ఋషులు మునులు, యక్ష, గంధర్వ, కిన్నెర, కింపురుష, నాగ, మృత్యు లోకముల యొక్క ముఖ్యులని స్వయముగా, సవినయముగా రాజసూయ యజ్ఞమునకు ఆహ్వానించితిని. మహాదేవుడు నా అభ్యర్థనను మన్నించి ‘నీవు తలపెట్టిన రాజసూయ యజ్ఞమునకు మరియు ఉపస్థితులైన సకల అతిథులకు సమస్త దుష్టశక్తుల నుండి ఎటువంటి విపత్తు కలగకుండా రక్షగా నిలిచెదను‘ అని అభయమిచ్చిరి. మరి ఇప్పుడీ ఘోర సంకటము సంభవించినది. ఇంకను ఒక శాస్త్రము నేను అభ్యసించవలసి ఉన్నదని ఇప్పుడే నాకు అవగతమైనది. ఈ సంకటమును ఎటుల అధిగమించవలెనో నాకు ఏమియు అర్థమవుట లేదు” అని తన విచారము వ్యక్త పరిచెను చంద్రుడు.

చంద్రుడి విచార యుక్తమైన ముఖము వీక్షించిన తారకి తొలుత జాలి కలిగెను అటుపిమ్మట  బిగ్గరగా నవ్వెను. ” ఇన్ని శాస్త్రములు ఆనతి కాలములోనే అభ్యసించినవాడివి ఈ ఒక్క కామశాస్త్రము ఒక సప్తాహములో అభ్యసింపలేవా ఏమి. నేను నీకు సవివరముగా బోధించెదను. ఈ కామ శాస్త్రము ఇతర శాస్త్రముల కన్నా చాలా భిన్నమైనది. దీనిని అకుంఠిత దీక్షతో అభ్యసించవలసి ఉంటుంది. ఇక రాజసూయ యజ్ఞము విషయములో మీ జామాత ఆజ్ఞ అతిక్రమిస్తే పర్యవసానమెటులుండునో సకల జీవులకి విదితమే. రాజసూయ యజ్ఞారంభ సమయమునకు మీ గురువుగారు ఉపస్థితులు కానియెడల నేను నీ చేత ఆ దివ్య యజ్ఞము సుసంపన్నము గావించి చంద్రలోకమునకే కాదు సకల (నారీ) జనుల హృదయలోకాలకి చక్రవర్తిని గావించెద.” అని తార అభయమిచ్చెను తన శిష్యుడికి. నారీ అని తన మనసులోనే తలచెను తార. చంద్రుడికి అభయమిచ్ఛుచుండగా తార మదిలో అనేకానేక చిలిపి ఆలోచనలు మరియు యోచనలు చిగురించెను.

ప్రియ శిష్యుడికి కామశాస్త్రము బోధించుటకు సిద్ధమగుచున్న తార

తన పెనిమిటి వంటి  అనేక  పురుషాహంకారుల అహంకారము అణిగే విధముగా తన ప్రియ శిష్యుడిని మలిచి అతని చేత రాజసూయ యజ్ఞము సుసంపన్నము కావిచవలెనని ధృఢచిత్తురాలయ్యెను (ధృడచిత్తము – మనసులో గట్టిగా సంకల్పించుకుని పట్టుబట్టుట) తార . అసుర లోకము మినహా అన్ని లోముల నుండి విచ్చేయు అసంఖ్యాక ప్రముఖుల పురుషాహంకారము అణచవలెనని ఆమె నిశ్చయించుకునెను. అన్నిటికి మించి తనలోని సగ భాగము తన సతికి ఇచ్చి అర్థాంగి అను పదమునకు నిర్వచమొసంగిన మహాదేవుడే అభయమివ్వగా ఇక ఈ చంద్రుడి యొక్క రాజసూయ యజ్ఞమునకు ఎటువంటి ఆటంకము కలుగదు అని తన మదిలో తలచుకుని మురిసిపోయెను తార.

అంతలో చంద్రుడు అభ్యాంగ స్నానమాచరించి తార పాదములకి సాష్టాంగ ప్రణామమొనర్చి  “ఓ పూజ్య గురువిణి, గురువుగారు బోధింపజాలక మిగిలిన ఆ ఒక్క శాస్త్రము నా యందు దయతో బోధింపుము” అని సవినయముగా ప్రార్థించెను.

అంతట తార ఆశ్రమములోని ఒక వృక్షము క్రింది ఆసనము పై సుఖాసీనురాలావుగా ఆమె ప్రియ శిష్యుడైన చంద్రుడు ఆమె పాదముల వద్ద పద్మాసనము దాల్చెను.  “ఓయి చంద్రా శ్రద్ధగా ఆలకింపుము, నేను బోధింపబోయే శాస్త్రము యొక్క నామము కామశాస్త్రము. ఇది ఇతర శాస్త్రముల వలే ముఖే ముఖే సరస్వతి, అనగా శ్లోకములు గురువు పలుకగా శిష్యుడు విని వల్లిలెవేయుచు అభ్యసించుట కాదు. అందుకు భిన్నముగా గురు ఆజ్ఞని శ్రద్ధగా ఆలకించుచు మరియు ఆచరించుచు, చేతల వలన మరియు అనుభూతి వలన అభ్యసించవలసిన శాస్త్రమిది. నేను పలికినది శ్రద్ధగా ఆలకించుచు అటులనే ఆచరించవలెను. ఏమైనను సందేహములున్నచో అవి నేను బోధించునవుడిచ్చు కల్పించు విరామములయందు నివృత్తి గావింపుము. నీవు శ్రద్ధగా ఆలకించి అభ్యసించుము. నీవు ఈ శాస్త్రము ఎరుగక పోవుట చేతనే మీ గురువుగారు వారి అగ్రజుల ఆశ్రమమునందు వారి భ్రాతృజాయా ఏమి చేయుచున్నారో నీకు అవగతమవలేదు” అని చంద్రుడికి ఉపదేశించింది తార.

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-7 pdf

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-6

ఉతథ్యుని ఆశ్రమమున ఉన్న కుటీరము ద్వారము నుండి వెలుపలకి ఏగిన ఆ వృద్ధ పురుషుని తొలుత గుర్తించలేకపోయెను చంద్రుడు. తదేకముగా గమనించగా ఆ వ్యక్తి తన గురువైన బృహస్పతి అని తెలిసి హతాశుడయ్యెను చంద్రుడు.

 

కొద్ది క్షణముల క్రితము శాపగ్రస్తుడైనది తన మరియు దేవ గురువైన బృహస్పతి అనే కఠోర సత్యాన్ని కొద్ది క్షణముల వరకు జీర్ణించుకులేకపోయెను చంద్రుడు. మరి అంతవరకు అమితముగా సుఖించుచు ఇంకయు కావలెనని బిగ్గరగా మూల్గినను ఎటువంటి శాపము పొందని ఆ వివాహిత ఎవరా అని చంద్రుడు మ్రాన్పడుచుండగా (మ్రాన్పడుట – కలవర పడుట), మెల్లిగా ఆ కుటీరము యొక్క ద్వారము నుండి ఒక నార వస్త్రము ధరించిన వనిత శాంతముగా వెలుపలకి ఏతెంచెను. ఆమె ఉతథ్యుని భార్య మరియు బృహస్పతికి భ్రాతృజయ (భ్రాతృజయ – వదిన) ఐన మమత అని గుర్తించెను చంద్రుడు.

సుఖపెట్టి శాపగ్రస్తుడైన మరిది; సుఖించి చక్కా పోతున్న వదిన

అప్పటివరకు కుటీరమున ఎంతో జరిగినను ఏమియు ఎరుగనట్టు, ఆమె మెల్లిగా ఆ మహా యజ్ఞము జరుగుచున్న స్థలమునకు చేరుకుని తన పెనిమిటి ఐన ఉతథ్యుని వామమున (వామము – ఎడమ వైపు) ఆసీనురాలయ్యెను, తన దేవరుడు (దేవరుడు – భర్త తమ్ముడు, మరిది) ఐన బృహస్పతి ఆమె భగమునందు స్ఖలించిన వీర్యమును సహితముగా. మమత యజ్ఞవాటికకు స్నానమాచరింపకయే  ఏతెంచుట చంద్రునికి విడ్డూరముగా తోచెను.

మమత అటుల చేయుటకు ఇరు కారణములు కలవు. బృహస్పతి తో రమించుటకు పిదప ఆమె యజ్ఞ వాటికకు తరలిపోవుటకు అవసరమైన అలంకరణ అంతయూ గావించెను. ఆమె పెనిమిటి దివ్య కుంకుమను ఆమె పాపిడి మరియు లలాటమున  (లలాటము – నుదురు) అలంకరించెను. ఆమె స్నానమాచరించిన ఆ కుంకుమ కనుమరుగై ఆమె పెనిమిటి మదిలో అనుమానము తలెత్తవచ్చునేమో అని ఆమెకి అనిపించెను. రెండవ కారణము, తనకి ఇద్దరు తేజోవంతులైన పుత్రులను ప్రసాదించిన తన దేవరుడి వీర్యము దీర్ఘ నిరీక్షణ పిదప తన భగమునకు సంప్రాప్తించినది కావున దానిని వెనువెంటనే కడుగుటకు మమత మనసు అంగీకరింపక అటులనే దానిని తన భగములో దీర్ఘకాలము పదిలపరిచి యుగ్మజులని (యుగ్మజులు – కవల పిల్లలు) పొందవలెనని నిశ్చయించెను.

చంద్రుడి గురువు మరియు దేవగురువైన బృహస్పతి శాపగ్రస్తుడైన పిదప యజ్ఞ వాటిక కు ఏతెంచుటకు ముఖము చెల్లక అరణ్యమునకు ఏతెంచి ఏకాంత ప్రదేశమున ఒక బిల్వ వృక్షము క్రింద తన శాపవిమోచనమునకై తపము ఆచరించుటకు సంసిద్ధుడయ్యెను. ఇదంతయు రహస్యముగా గమనించుచున్న చంద్రుడు బృహస్పతి ముందుకేగి వారికి సాష్టాంగ నమస్కారమొనర్చి “ ఓ గురుదేవా మీ రాకకై గురుపత్ని మరియు ఆశ్రమమంతయు మిక్కిలి ఆత్రముతో నిరీక్షించుచున్నారు.”  అని పలుకగా బృహస్పతి ఆశ్చర్య చకితుడయ్యెను. తన ప్రియ శిష్యుడు తన వెంటనే వచ్చి తన పరాంగన శృంగారము నుండి విలక్షణ శాపము వరకు ఘటితమైన (ఘటితము – జరిగిన) వాటన్నిటికియు సాక్షీభూతుడయ్యెనా (సాక్షీభూతము- రహస్యముగా గమనించు) అనే అనుమానము కలిగెను.

గురువుగారు చకితులై తనని వీక్షించుట గమనించిన చంద్రుడు వారికి అనుమానము కలగకుండా మిక్కిలి సమయస్ఫూర్తితో వ్యవహరించుచు ” ఓ గురుదేవా మీ జాడ గైకొని రమ్మని గురుపత్ని ఆజ్ఞాపించగా మీకై అన్వేవేషించుచు అనేక ప్రదేశములకేగి అలసిన నేను ఈ అరణ్యమున ఒక వృక్షము క్రింద సేదతీరుచుండగా అల్లంత దూరమున ఒక ఋషిపుంగవులు  కానవచ్చిరి. గురువుగారి జాడ ఎరుంగుటకై ఆ తపస్విని వేడుకొనవలెనని వడివడిగా ఇచటకు చేరి సాష్టంగ నమస్కారమొనర్చితిని. అంతట ఆ ఋషిపుంగవుల పాదములు నేను అనుదినము ప్రీతితో పూజించు మా గురువుగారి దివ్యపాదముల వలే తోచి పోల్చుకుంటిని. ఆహా ఏమి నా భాగ్యము మా గురువుని కనుగొంటిని అని సంబరపడుచున్నాను” అని పలికెను.

తన ప్రియ శిష్యుడు పలికిన పలుకులు తన మదిలో కలిగిన అనుమానమును పటాపంచెలు చేయుటయేకాక అమితముగా ఊరట కలిగించెను బృహస్పతికి.  తన భ్రాతృజ (వదినగారు) తో తానొనర్చిన రంకు గూర్చి చంద్రుడు  ఏమియు ఎరుంగడని విశ్వసించిన బృహస్పతి సునాయాసముగా బొంకుటారంభించెను. “ ఓయి చంద్రా, నా ప్రియ శిష్యా, నేను ఈ దేవలోక కల్యాణార్థమై ఒక ఘోర తపమును ఆచరించ తలంచితిని. ఈ అరణ్యమున మా దివ్యరూపము గాంచి ఎవరైనా మమ్ములను గుర్తించి మా తపమును అటంకపరచగల అవకాశము కలదు. అందులకే మేము ఈ వృద్ధ తపస్వి రూపము ధరించితిమి. ఈ తపమును పరిసమాప్తి గావించి శీఘ్రమే ఆశ్రమమునకు ఏతెంచెదము, నీ బావగారైనా విష్ణువు ఆజ్ఞానుసారము నీవు తలపెట్టదలచిన రాజసూయ యజ్ఞమును పర్యవేక్షించి దానిని సఫలము గావించెదము. నీవు అంతవరకు మేము బోధించిన విద్యలెల్లయు మననము గావించుచు నీ గురుపత్నికి ఆజ్ఞను శిరసావహించుచు విధేయుడిగా మసలుకొనుము. ఆశ్రమమునుండి నీవేతెంచిన గురాన్వేషణ కార్యము సిద్ధించెను. కావున, ఇక నీవు మా ఏకాంతమునకు భంగమొనర్పక ఆశ్రమమునకు తరలిపొమ్ము” అని పలికెను.

గురువుగారికి తిరిగి సాష్టాంగ నమస్కారము ఒనర్చి వారి చతురత మరియు మాటకారితనమునకు మిక్కిలి ఆశ్చర్యపడుచు లోలోన అమితముగా నవ్వుకొనుచు వారాజ్ఞాపించిన విధముగా తన గురుపత్ని ఐన తార ఆజ్ఞ మరియు సేవ కొరకై ఆశ్రమమునకు తిరుగు ప్రయాణము ప్రారంభించెను చంద్రుడు.

ఆశ్రమమునకు చేరుకున్న చంద్రుడికి ద్వారమున అతని మరియు అతని గురువుగారి రాకకై మిక్కిలి ఆతృతగా ఎదురుచూచుచున్న అతని గురుపత్ని ఐన తార దర్శనమిచ్చెను. చంద్రుడామెకి సాష్టాంగ వందనం ఒనర్చుచుండగా ఆమె అతనిపై ఆశీర్వచనముల కాక అనేకానేక ప్రశ్నలను గుమ్మరించెను. గురుపత్ని ఆజ్ఞ మేరకు ఆమె ప్రశ్నలన్నిటికి సమాధానముగా తాను సాక్షీభూతుడైన వృత్తాంతమెల్లయు (సాక్షీభూతుడైన వృత్తాంతము – ప్రత్యక్షముగా చూసిన సంఘటనలు) సవినయముగా మరియు సవివరముగా తన గురుపత్నికి విన్నవించెను చంద్రుడు. అటుపిమ్మట తనకు కర్తవ్యబోధన చేయమని ఆమెను ప్రార్థించెను.

జరిగిన వృత్తంతమెల్లయు ఆలకించిన తార మదిలో తొలుత అపారమైన దుఃఖము ఆ తరువాత అనంతమైన క్రోధము అటుపిమ్మట అశేషమైన కామవాంఛ ఎగసిపడెను. తొలుత, తన పెనిమిటి ప్రవర్తనకు మరియు దాని పర్యావసానముగా వారికి కలిగిన శాపమునకు మరియు దాని వలన తనకు కలుగు అపారమైన నష్టము గూర్చి అమితముగా దుఃఖము కలిగి అశ్రువులు (అశ్రువులు – కన్నీళ్ళు) ధారాపాతముగా జాలువారెను ఎరుపెక్కిన ఆమె సుందరమైన విశాల నేత్రములనుండి.

ఇరువురు సంతానమునకు జన్మనిచ్చిన పరాంగన, అందునా మాతాసమానురాలైన భ్రాతృజ (వదిన) పట్ల కామవాంఛ నిషిద్ధము అని ఎరింగియు దేవగురువైన తన పెనిమిటి స్వకళత్రము యొక్క నవయవ్వన భరితమైన దేహము, అందునా మిక్కిలి బిగుతైన రసవత్తరమైన భగము ఒసంగు సుఖము సరిపోవక, భ్రాతృజ భగము కొరకు తనతో అసత్యము పలికిన ధూర్తుడైన తన పెనిమిటి చేసిన తప్పిదమునాకు తగిన శిక్ష లభించెనని అనిపించగా ఆమెకు దుఃఖమునుండి ఉపశమనము కలిగెను.

ఇలా రా రమ్మని వదినగారు రెచ్చగొడితే ఆమె మరిది ఎంతవరకు నిగ్రహించుకోగలడు?

దేవరుడిని (మరిది) ఇవ్విధముగా ప్రోత్సహించి ప్రలోభపెట్టి, అతని మేఢ్రమును తన భగమునందు ప్రవేశింపజేసి అతనికి కలిగిన శాపమునకు మూలకారణమై, తాను మాత్రము అమితముగా సుఖపడియు లేస్యమంతైనను హాని కలగకుండా లాఘవముగా తప్పించుకున్న తన తోటికోడలైన మమత పట్ల తీవ్ర క్రోధము ఉద్భవించెను తార మదిలో. అంతట ఆమె ముఖము సైతము ఎరుపెక్కెను. క్రోధము వలన హెచ్చిన ఆమె ఉచ్చ్వాస నిచ్చ్వాసలకి ఆమె వక్షస్థలము ఎగసి పడుచు నిండైన ఆమె కుచములు లయబద్ధముగా ఎగసిపడుచుండెను వాటిపై ఉన్న ఆమె మంగళసూత్రములు వింతగా ఊగిసలాడుచుండెను. అంతట ఒక ఆలోచన స్ఫురించెను ఆమెకి. తన తోటికోడలి వలె తానూ సుఖించినను తనకి ఎటువంటి హాని కలుగదేమో. అంతట ఆమె ఆగ్రహము సంతసిల్లెను.

గురుపత్ని ఎత్తైన పయ్యెద మీద నిగిడిన చూచుకములు వాటిపైన  నాట్యమాడుచున్న ఆమె మంగళసూత్రము చూస్తే శిష్యుడి పరిస్థితి?

 

కొద్ది క్షణములనంతరము ఆమె తనువెల్ల ఎరుపెక్కెను, కుచముల పై చూచుకములు నిక్కబొడుచుకుని ఆమె ధరించిన మంగళసూత్రములను మరింత పైకి ఎత్తెను, ఆమె భగము ద్రవించెను. అందులకు కారణము ఆమెలో జాగృతమైన కామ వాంఛ. స్వయముగా వీక్షించినను ఉతథ్యుని కుటీరమునందు జరిగిన వృత్తాంతము చంద్రునికి సరిగా అర్థము కాకపోయినను, అనుభవజ్ఞురాలు అటుపైన అమితమైన చతురత కలిగిన తారకి చంద్రుడి వివరణ అనుసారము ఆమె మదిలో మెదిలిన ఆ కామకేళి ఆమె తనువును సైతం ఆ అమితమైన సుఖము కొరకు ప్రేరేపించెను. మరి తారకి కలిగిన ఆ కామవాంఛ ఎందులకు మరియు ఎవరి పొందు కొరకై కలిగెను? దాని పర్యవసానమేమి?

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-6

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం-2

(ముందుమాట : వివాహేతర శృంగారము సర్వసాధారణం అవుచున్న ఈ రోజుల్లో అది కలియుగ ప్రభావము అని కొందరు భావిస్తున్నారు. ఐతే ఇది నిజముగా ఈ యుగము యొక్క ప్రత్యేకతా, లేక పూర్వము కూడా ఉండెడిదా అనే సందేహము నాకు కలిగింది. ఎటువంటి బలవంతము లేని స్వచ్ఛంద వివాహేతర శృంగారము గురించి  కొద్దిగా శోధించగా, అది పూర్వము ఎన్నో పర్యాయములు జరిగినట్లు కొన్ని పురాణములలో ఉండుట నా దృష్టికి వచ్చినది.రామాయణము లో ప్రస్తావించబడ్డ ఇంద్రుడు అహల్య కథ ఒక ఉదాహరన. వివాహేతర శృంగారములో ఆ ఇంద్రుడిని మించిన వారు చంద్రుడని తెలుసుకున్నాను. ఆ చంద్రుని ఆవిర్భావము, అతని శృంగార గురువైన అతని గురుపత్ని తార, వారిరువురు చేసిన రాజసూయ యజ్ఞము తదుపరి జరిగిన విశృంఖల బహిరంగ వివాహేతర శృంగరము వంటి ఘట్టముల ఆధారముగా నా ఊహని నా బాణీ లో ప్రస్తుతించుటకు ప్రయత్నించాను.(http://www.boloji.com/index.cfm?md=Mobile&sd=Articles&ArticleID=10382, మరెన్నో చోట్ల ప్రస్తావించబడినది.)  భగవంతుడు నిరాకారుడు మరియు నిర్గుణుడను అనే నమ్మకము నాది. శృంగార భరితమైన ఇటువంటి (పుక్కిట) పురాణములు పూర్వకాలములో నా వంటి వారే  ఊహించి వ్రాసుంటారని నా అభిప్రాయము. గ్రాంథిక భాషలో కొత్త పదములు మొదటి సారి వాడినప్పుడు వాటి అర్థము సరళ భాషలో పొందుపరిచాను. గ్రాంథిక భాషలో నా ఈ ప్రయత్నుమును ఆదరిస్తారని ఆశిస్తూ, మీ  అభిమానానికి స్నేహానికి సదా కృతజ్ఞుడైన  మీ డిప్పడునా ఈ ప్రయత్నము ఎవరిని, ఎవరి భావములని కించపరుచుటకు కాదు. అటుల అనిపించినచో సహృదయముతో నన్ను క్షమించి ఈ గ్రంథమును చదువరాదని నా సవినయ విన్నపము.)

అనగనగా అమరావతి అని ఒక రాజ్యం. దాని రాజు దేవేంద్రుడు. వాడే ముల్లోకాలలో అందరికన్నా అందగాడు మరియు రసికుడు అని అనుకునేవాడు. దానికి కారణం లేకపోలేదు. రంభ, ఊర్వసి, తిలోత్తమ, మేనక అనే నలుగురు అతిలోక సౌందర్యవతులు అతడి సభలో రాజనర్తకీమణులు.  మేఢ్రములని (మేఢ్రము = పురుషాంగము) ఉత్తేజ పరుచు సంగీతము మరియు నృత్యముతో సభికులందరిని ఉల్లాసపరిచడం వారి విధి. తత్పరిణామముగా నిగిడిన రాజుగారి (మరియు రాజాజ్ఞ్య ఉంటే సభాసదుల) శిశ్నముల (శిశ్నము = పురుషాంగము) సుశ్రూష (సుశ్రూష = సేవ) చెయటం కూడా వారి కర్తవ్యమె.  శిశ్న సుశ్రూష అంటే దేహ సౌందర్య ప్రదర్శన చేస్తూ వీనులకన్నా (వీనుల = చెవుల) మేఢ్రములకు రంజైన పాట పాడుతు ఆ అమరలోక నర్తకీమణులు (నర్తకి – నాట్యము చేయునది) చేస్తున్న నృత్యం చూస్తూ అక్కడున్న వారు ఎవరైనా తమ తొడల మధ్యలో చెయ్యి పెట్టుకుని రుద్దుకుంటుంటే వారి వద్దకి వెళ్ళి వారి తొడల మధ్యలో తల పెట్టి పంచ పక్కకి జరిపి వారి చేతిలో నలుగుతూన్నవారి  శిశ్నమును ఆ నర్తకీమణి తన నోట్లో పెట్టుకుని అది చిక్కటి రసం చిమ్మి చల్లబడేవరకు చప్పరించడం మరియు ఆ చిక్కటి మేఢ్ర రసమును ఆసాంతము గ్రోలుట  (గ్రోలుట = త్రాగుట, మింగుట). అదే రాజుగారికి ఐతే చప్పరించాక నర్తకీమణి రాజుగారి సింహాసనం మీదెక్కి తన పాదములను యెడముగా వేసి , వలువలను (వలువలు = వస్త్రాలు, బట్టలు, గుడ్డలు) విడిచి రాజుగారికి ఎదురుగా  వారి తొడల పై ఆసీనురాలై (ఆసీనులు అవుట  = కూర్చొనుట) ని వారి శిశ్నముని తమ తొడల మధ్యలోని నిలువాటి అధరముల (అధరము = పెదవి) మధ్యలో నిలిపి మెల్లిగా ఆ అధరములతో చప్పరించునట్లుగా వాటి లోపలికి మెల్లిగా దోపుకుని తన కటిని (కటి=నడుము) ఆడిస్తూ తన భగములోని (భగము =యోని, పూకు) కండరాలతో ఆ శిశ్నముని బిగుతుగా పట్టుకుని మర్దన చేయుట విధి. ఆ రాజాస్థానములో రాజుగారికి ప్రీతి కలిగించిన సభికులకి ఆ నర్తకీమణుల ద్వారా పాక్షిక శిశ్న సుశ్రూష మరియు రాజుగారికి పూర్ణ శిశ్న సుశ్రూష జరిగెవి.

సింహాసనం మీదెక్కి రాజుగారి శిశ్న సుశ్రూష  చేస్తున్న నర్తకీమణులు

ఐతే నిత్యము షరా మామూలుగా అలవాటైన ఆ నలుగురు నర్తకీమణుల శిశ్న సుశ్రూష తో మొహం మొత్తినప్పుడు ముసలి పెనిమిటుల (పెనిమిటి = భర్త, మొగుడు) పడుచు కళత్రములతో (కళత్రము = భార్య, పెళ్ళాం) శిశ్న సుశ్రూష చేయించుకొనవలెననిపించెడిది ఆ రాజుకి. తన రాజ ఠీవి తోనో,  బహుమతులతోనో మెప్పించి వారికి అమితముగా శృంగార సేవ ఒనర్చి (ఒనర్చి =చేసి) శిశ్న సుశ్రూష చేయించుకునెడి వాడు. ఈ చాటు వ్యవహారామందు రాజుకి ఎంతో మక్కువ. సాధారణముగా పట్టుబడకుండానే పరాంగనలతో (పర అంగన = వేరొకరి భార్య, పెళ్ళాం) శిశ్న సుశ్రూష కార్యసాధన గావించెడివాడు  ఐతే కొన్ని పర్యాయములు (పర్యాయములు  = సార్లు) ఆ పరంగాన అతిలోక సౌందర్యవతి ఐనచో శృంగార సుశ్రూష లో మైమరచి పోయి ఒకరినొకరు ఎంతకీ వీడలేక (వీడలేక = వదలలేక) చివరికి ఆ పరంగాన  భగమునందు తన శిశ్నముండగా ఆమె పెనిమిటికి పట్టుబడి భంగపడి సహస్ర (సహస్రము = 1000, వేయి) భగముల శరీరము కలుగువిధముగా శాపగ్రస్తుడైన సందర్భములు కూడా కలవు.

అమరావతి మీదకి శత్రు రాజులు దండెత్తి వస్తే రాజైన దేవేంద్రుడు యుద్ధం లో వీరత్వము గురించి తన వద్ద ఉన్న వజ్రాయుధము గురించి  కోటలు దాటే మాటలు చెప్పి యుద్ధ భూమిలో శత్రుసైన్యాన్ని చూడగానే ఆ రాజు మరియు అతని సభాసదులు,  సైన్యం అందరూ పంచలు తడిపేసుకుని పోలోమని పారిపోయి ఆ రాజ్యాలన్నింటికి చక్రవర్తి ఐన మహా విష్ణువు వద్దకో లేక విరాగిలా స్మశానం లో ధ్యానం చేసుకుంటు ఉండే ఎల్లా లోకములలో సాటిలేని మహావీరుడైన  మహాదేవుని వద్దకో వెళ్ళి పాహిమాం అని కాళ్ళ మీద పడిపోయి శరణువేడేవాడు. వాళ్ళకి తోచినప్పుడో, వేలైనప్పుడో, చెయ్యాలనిపించినప్పుడో అతడికి సహాయం చేసి అమరావతి సింహాసనం మరలా ఇంద్రుడికి ఇప్పించెవారు.  అప్పటివరకు అక్కడే కూర్చుని భజన చేస్తు వారిని విసిగిస్తూ ఉండేవాడు. రాజనర్తకీమణులు మాత్రం సింహాసనం మీదెక్కి వారికి అలవాటైన శిశ్న సూశ్రూష చేస్తూనే ఉండేవారు. సింహాసనం మీద రాజు ఎవడైతే ఏమిటి.

రాజు వంతయ్యాక రాజగురువుకి శిశ్న సుశ్రూష చేస్తున్న నర్తకీమణి

ఈ దేవేంద్రుడికి ఒక గురువు ఉంటే వీడు కాస్త బుద్ధిగా ఉంటాడేమో అనుకున్న పెద్దలైన శివుడు, విష్ణువు వీడికి గురువుగా ఎవరినైనా నియమిద్దామని  నిర్ణయించు కున్నారు.మహా తపోధనులు ధర్మబద్దులు, నిష్టాగరిష్టులైన ఋషులందరూ  ఇలాంటి రాజుకి గురువు అవడానికి సిద్ధముగా లేమని నిరాకరించిరి. ఆ సమయములో అమరావతిలో ఏదైనా మంచి పని ఇప్పించమని ప్రభాస తీర్థం లో ఘోర తపస్సు చేస్తున్న బృహస్పతి కనిపించాడు. అమరావతి లో నిత్యమూ జరిగే శిశ్న సుశ్రూషల గురించి ఆనోటా ఈనోటా విన్నప్పటినుండి, చేస్తే అక్కడే పని చెయ్యాలి అని నిశ్చయించుకుని వయసు పైబడుతు గెడ్డం నెరిసిపోయినా సరే తపస్సు చేస్తు మహాదేవుడిని విసిగించేస్తున్నాడు ఈ బృహస్పతి.

తపస్సు చేసే ముందు నక్కనో, కుక్కనో తొక్కి ప్రారంభించాడో ఏమో మరి,  ఒకేసారి అమరావతికి  రాజ గురువు పదవి ప్రసాదించాడు ఆ శివుడు బృహస్పతికి. ఇంక ప్రతి నిత్యం శిశ్న సుశ్రూషలతో అమితముగా సుఖిస్తూ ఉండెడి వాడు. ఐతే మరి ఇంత మహత్తరమైన పదవి సాధించిన వాడిని అతని పెద్దలు ఊరికే ఉండనివ్వరు కదా. శీలవతి, అతిలోక సౌందర్యవతి ఐన కన్యతో వివహమైనచో అమరావతి రాజసభలోకి ఆ నర్తకీమణుల సహవాసము వారిచే శిశ్న సుశ్రూషలు వదిలిపోవునని తలచి ఆ బృహస్పతికి తార అని ఒక అతిలోక సౌందర్యవతితో వివాహము జరిపించిరి అతడి పెద్దలు. అప్పుడు మొదలయ్యింది అసలు కథ.

(రెండవ అంకము )

బృహస్పతికి ఉతథ్య అను ఒక అగ్రజుడు (అగ్రజుడు = అన్నయ్య, అన్న) కలడు. ఉతథ్యుడు ధర్మబద్ధుడు, ఒక చిన్న ఆశ్రమము స్థాపించి, గురుకులం నడుపుకుంటూ విద్యార్థులకి వేదాలు, శాస్త్రాలు బోధించుచు,  జీవితము  ప్రశాంతముగా సాగించెడివాడు. అతని ధర్మపత్ని ఐన మమత మాత్రం ఎదుగు బొదుగు లేని తన పెనిమిటి  (మరియు అతని మేఢ్రము) (పెనిమిటి -భర్త) తో మిక్కిలి (మిక్కిలి = చాలా) విసుగుచెందెను. ఏ పని లేక, వ్యర్థముగా తిరుగుచు, నిరర్థకుడనుకున్న తన మరిదైన బృహస్పతి అకస్మాత్తుగా అమరావతి రాజైన ఇంద్రుడికే గురువు అవడం తో మమతకి తన మరిది పట్ల  మక్కువ హెచ్చినది (హెచ్చుట=  పెరుగుట, వృద్ధి).

ఆమె పెనిమిటి, ఆశ్రమములో ఆరుబయట వృక్షముల (వృక్షము = చెట్టు) కింద విద్యార్థులకి వేద పాఠములు బోధిస్తున్న సమయమున,  మమత ఒక కుటీరములో తన మరిదైన బృహస్పతికి శృంగార సుశ్రూష పాఠములు బోధించుచు సుఖించుచుండెను. నిత్యం జరిగే నర్తకీమణుల శిశ్న సుశ్రూషలతో మొహం మొత్తినపుడు తన వదినగారి కోసం అమరావతి నుండి అమూల్యమైన కానుకలు తెచ్చి ఆమెకి బహూకరించి ఆమెను మెప్పించేవాడు బృహస్పతి. యథా రాజా తథా ప్రజా అన్నారు పెద్దలు. ఇంద్రుడిలోని  పరాంగన శృంగారమందు ఉత్సుకతను మాన్పించి సన్మార్మగునందు నడిపించును అనుకుని నియమించిన గురువుకి ఆ ఇంద్రుడే గురువయ్యెను ఈ విషయములో. ఐతే ఇంద్రుడికున్న ఠీవి తెగువ లేని బృహస్పతి తనకి తెలిసినంతలో, సాధ్యమైనంతలో పరాంగన ఐన తన వదినగారి భగమునందు తన మేఢ్రమును జొనిపి (జొనిపి – దూర్చి), శృంగార  సుఖమును అనుభవించుచున్నాడు.

మరిదిగారి మేఢ్రమును మరియు కానుకలను స్వీకరిస్తు సుఖిస్తున్న వదినగారు

ఆ సుఖము తో బాటుగా వదినగారి భగములో మరిది గారి వీర్య స్ఖలనము (స్ఖలనము – పురుషాంగము నుండి చిక్కటి రసము కార్చుట) పరిపాటిగా జరుగుచుండెను. దాని పర్యావసానముగా బృహస్పతి తన వదినగారికి గర్భం చేకూర్చెను. తన కళత్రమునకు కలిగిన గర్భము తన ప్రతాపమే అని గర్వపడెను ఉతథ్యుడు. ఎంతైనను మమత బహు మాటకారి, గడసరి,  ఉతథ్యుడు అమాయకుడు.

కొంత కాలము పిదప మమతకి పండంటి పుత్రుడు కలిగెను . చాలా అందముగా, తేజోమయుడైన తన పుత్రుడని గాంచి సంబరపడెను మమత. ఆ తేజోవంతుడైన పుత్రుడు  తన వీర్య ఫలమే అని భావించి సంతసిల్లెను ఉతథ్యుడు. బృహస్పతి సైతం మిక్కిలి ఉత్సాహభరితుడయ్యెను. తన అనుజునకు తనపై అపారమైన అభిమానము  కలదని అందులకే తన తేజోవంతుడైన పుత్రుని గాంచి మిక్కిలి సంతసిల్లుచున్నాడని (సంతసిల్లుట = సంతోషించుట) భావించెను అమాయకుడైన ఉతథ్యుడు. ఆ కుమారునికి కచ అను నామకరణం ఒనర్చిరి ఋషులు.

ఈ పర్యాయము తేజోవంతురాలైన పుత్రిక కొరకు ఉతథ్యుడు తన ధర్మపత్ని ఐన మమతను సమీపింపగా “ఆర్యా తేజోవంతమైన సంతానము కొరకు  ఒక వ్రతమాచరించుచున్నాను సంపూర్ణమైనంతనే మీతో సంగమించెద” అని నమ్మపలికేను. ఐతే ఆ వ్రతము తన మరిది ఐన బృహస్పతి తో సంభోగమని మమత అంతరార్థము. మరిది ప్రసాదించిన తేజోవంతుడైన పుత్రునితో అతని పై హెచ్చెను మమతకి. మరిదితో  రహస్య శృంగారము కొనసాగించెను మమత. బృహస్పతి అమరావతి లో నర్తకీమణుల నుండి అభ్యసించిన రసపట్టులని తన వదినగారైన మమతకి రుచి ఎరింగించెను.

బృహస్పతి మేఢ్రము తన వదినగారి భగమునందు విహరించి అనేక పర్యాయములు వీర్యము స్ఖలించెను. అటు పిమ్మట తన వ్రతము సంపూర్ణమయ్యెనని మమత ఉతథ్యునితో సంభోగించెను. మమతకి మరో తేజోమయుడైన పుత్రుడు జనించెను. అతనికి భరద్వాజ అని నామకరణం చేసారు ఋషులు. బృహస్పతి అమితానంద భరితుడయ్యెను. మరొక తేజోవంతుడైన కుమారునికి పినతండ్రి ఐనందుకు సంబరపడుచున్న తన అనుజడను గాంచి అమాయకుడైన ఉతథ్యుడు ఆనందభరితుడయ్యెను.

పెనిమిటి తో సంగమిస్తున్నా మరిది మేఢ్రమును తలచుకొనుచున్న నెరజాణ

ఇరువురు  తేజోవంతులైన పుత్రుల అనంతరం ఒక సౌందర్యవతి తేజోవతి ఐన పుత్రిక కొరకు తన  పెనిమిటి నిత్యము కోరుతుండగా వ్రతమని కొద్దికాలము నిలువరించగలిగెను. బృహస్పతికి అమరావతిలో హెచ్చిన సుశ్రూష కార్యములు అటుపై తన నూతన కళత్రము ఐన తార తో సంభోగము రుచించి, తన అగ్రజుడైన ఉతథ్యుని ఆశ్రమమును దర్శించలేకపోయెను తన వదినగారైన మమతకు శృంగార సంతృప్తి చేకూర్చలేకపోయెను. మమత భగము తన మరిది మేఢ్రము కొరకు ఎంతగానో పరితపించెను ఇక చేయగలిగినది లేక చిన్నది, సన్నది, ఘడియ కాలము సైతము తన భగమునందు నిలువలేని తన పెనిమిటి మేఢ్రముతొ తృప్తి పొందెను. ఆమె భగము అయిష్టముగనే తన పెనిమిటి వీర్యము గ్రోలెను. ‘ హతవిధి, నాకు ఎటువంటి సంతానము కలుగునో కదా’ అని మమత  దిగులుచెందుచుండెను.

అమరావతి పై అసురులు దండెత్తి రాగా సురులు కొందరు హతమవగా మరికొందరు అడివిలో వేటాడుచున్న వ్యాఘ్రము నుండి ప్రాణభయముతో పారిపోవు జింకల వలే పలాయనం చిత్తగింపగా (పలాయనం చిత్తగించి= పారిపోయి) ఎట్టకేలకు శ్రీమహావిష్ణువు రక్షించినప్పుడు, బృహస్పతి వారిని ప్రార్థిస్తూ ఓ జగన్నాటక సూత్రధారి ఈ సమస్య కి ఒక శాశ్వత పరిష్కారం చూపమని వేడుకొనెను. అంతట ఆ విష్ణువు బృహస్పతిని కొనియాడి, “కశ్యప మహాముని సంతానమైన మీ సురులు మీ సోదరులైన అసురులతో మీ తండ్రిగారి సమక్షమున సంధి చేసుకుని, అందరు కలిసి క్షీరసాగర మథనం గావించి, అందునుండి ఉద్భవించు అమృతమును గ్రోలి మృత్యువును జయించగలరు. ఆ అమృతమును మీ సురులకు మాత్రమే అందించెదను నా యోగమాయతో.  అటుపిమ్మట సురులు అమరులవుదురు. ఆ మహాదేవుడు అసుర గురువైన శుక్రాచార్యునికి ప్రసాదించిన మృతసంజీవని విద్య కన్నను ఇది మేలగును ” అని ఉపాయం సూచించెను. శుక్రాచార్యుడు మహాదేవునికై ఘోర తపమును ఆచరించి ఆ మృతసంజీవని మంత్రము పొందెను. బృహస్పతికి మాత్రము ఇంత సునాయాసముగా తరుణోపాయము లభించుట అందరిని ఆశ్చర్యపరిచెను. సురులు అసురులతో సంధి కుదుర్చుకుని వారికి సామంతులుగా ఉండెదమని, ఎంతైన సురులు అసురులకు అనుజులే కదా అని నమ్మపలికిరి. అసుర గురువైన శుక్రాచార్యుడు ఎంత ప్రతిఘటించినను క్షీరసాగర మథనమునకు అసురలను సమ్మతులను గావించెను బృహస్పతి తన వాక్చాతుర్యముతో. అనేక వన్నెచిన్నెలున్న అతిలోక సౌందర్యవతులు ఆ క్షీరసాగరమునందు దాగి ఉన్నారని నమ్మపలికెను.

“క్షీరసాగర మథనము అరిష్టదాయకము “అని మహాదేవుడు  వారించినను లెక్కసేయక   ఎగబడిపోయిరి అల్పజీవులంతా. క్షీరసాగరము మథింపగా మొదట ఉద్భవించిన హాలాహలము పెను సంకటమయ్యెను. అమృతము మాట ఏమో కాని మృత్యువు సమీపింపగా సురులు అసురులు మిక్కిలి (మిక్కిలి = చాలా) భీతిల్లి (భీతిల్లి =భయపడి) హహాకారములతో పలాయనం చిత్తగించిరి. మథనానికి నాంది ఐన విష్ణువు సైతము అదృశ్యమయ్యెను. సురులు తమ గురువైన బృహస్పతిని నిందించుచు పరుగులిడిరి. ఎట్టకేలకు ఈ సాగర మథన కార్యము వలదు వలదు అని అందరికి  హితవు పలికిన భోళా శంకరుడే ఆపద్బాంధవుడయ్యెను. ఆ హాలాహలమును గ్రోలి నీలకంఠుడై సమస్త లోకములను  కాపాడెను. ఇట్టి బుద్ధిహీనులకు హితవు  బోధింప ప్రయోజనము లేదని గ్రహించిన మహాదేవుడు ధ్యానమున నిమగ్నుడైపోయెను. పెను ఆపద తప్పిపోయినంతనే మరలా బుద్ధి వక్రించిన  అసురులు సురులు క్షీరసాగరమును మథించుట కొనసాగించిరి.

అటు పిమ్మట ఉద్భవించిన దివ్య శంఖమును విష్ణువు హస్తహస్తభూషణమయ్యెను. తదుపరి దివ్య ప్రకాశముతో ధనరాశి దాని వెనుకే దివ్య గజములచే పూజింపబడుచున్న దేవి ఐన శ్రీ మహా లక్ష్మి ప్రకటితమయ్యెను ఆ క్షీరసాగరమునుండి. ఆ దేవి కొరకు బుద్ధిహేనులందరూ ఎగబడగా (ఎన్ని యుగాములైనా ఈ విషయము మారలేదు ఇప్పటికి అంతే) అక్కడున్న వారందరికీ అధిపతి మరియు ఈ జగన్నాటక సూత్రధారి విష్ణువు అని గ్రహించి శరణు వేడి వరించెను. అగ్రతాంబూలముగా ఆ దేవిని విష్ణువు గ్రహించుట అసురులకు కంటకముగనే తోచెను. ‘ఈ విష్ణువు తన నివాసమైన క్షీరసాగరము నందున్న నిధి నిక్షేపములను వెలికి తీసి ఇచ్చుటకు మనలను పని వారి వలే వాడుకొనుచున్నాడు’  అని అసురుల మనసులో ఒక భావము కలుగగా, వారిని శాంతింపజేయుటకు అపార ధనరాశిని శ్రీ మహా లక్ష్మి వర్షింపజేసెను. అంతట ఆ బుద్ధిహీనులు కొద్దిగా ఉపశమనమొంది సాగర మథనము కొనసాగించిరి.

అటు పిమ్మట ఉద్భవించెను లక్ష్మి సహోదరుడైన చంద్రుడు. (సహోదరుడు = తమ్ముడు/అన్నయ్య  నిజానికి ఒకే ఉదరము (ఉదరము – కడుపు) నుండి వచ్చిన వారిని సహోదర/సహోదరి అనవలెను. ఐతే క్షీరసారగము మరి ఉదరము గా పరిగణింపవచ్చునో లేదో తెలియదు కాని లక్ష్మి స్తోత్రము నందు చంద్ర సహోదరి అని సంబోధింతురు ఋషులు) అతడు  అలా ఆ క్షీరసాగరము నుండి వెలువడుతుండగా అచటున్నవారందరు అతని అందాన్ని ఠీవిని వీక్షిస్తు అవాక్కైరి.

చంద్రుని వీక్షించినంతనే కామవాంఛతో నారీ జన స్థితి

అచటనున్న అశేష నారీ జనం ముగ్ధులై వీక్షింపగా వారిలో అనేకులకి  తమ  భగములయందు చెమ్మ (చెమ్మ = తడి) ఉద్భవించుట ఆరంభమయ్యెను. ఈ చంద్రునితో శృంగారము ఎంత మధురముగా ఉండునా అని ఊహింపసాగిరి వారెల్లరు. చెమ్మగిల్లిన తమ  భగమునందు ఈ చంద్రుడి  మేఢ్రము విహరించిన చో ఎంత సుఖదాయకముగా ఉండునో అని ఊహించుచు తమ  జఘనముల (జఘనము = తొడ) మధ్యన తమ హస్తము జొనిపి (జొనిపి =దూర్చి) అంగుళములను (అంగుళము – వేలు) భగము నందు ప్రవేశింపజేసి గులములను (గులము  = గొల్లి) ప్రేరేపించుచు చంద్రునితో సంభోగాభిలాష యొక్క ఊహలలో తేలియాడచుండిరి. నిత్యము ఇంద్రాదుల శిశ్న సుశ్రూష ఒనర్చు రంభాది నర్తకీమణులు సైతం ఈ విధముగా ఊహించుచు బాహాటముగా స్వయం తృప్తి పొందుచు చంద్రునితో శృంగారకేళి గూర్చి ఊహించుచుండగా, పెనిమిటి మేఢ్రము తప్ప ఎరుంగని తార వంటి వివాహితలు సైతం చంద్రుని గాఢ ఆలింగనం గావించి అతని మేఢ్రము తమ భగములో విహరించిన ఆ సుఖమెటులుండునా అని ఊహించుచు రహస్యముగా తమ గులములను ప్రేరేపించుచుండిరి.

శశాంక విజయము – పురాణ వివాహేతర శృంగారం – pdf

శశాంక విజయము – పురాణములలో పరంగాన శృంగారము(రంకు) – 1

శ్రుంగార రచయిత ‘డిప్పడు’ చే ముఖాముఖి

శ్రుంగార రచయిత ‘డిప్పడు‘ చే ముఖాముఖి tonight శనివారం రాత్రి 30th Jan 2016 7 PM IST. మీరు పాల్గొనాలంటే “https://srungaramblog.wordpress.com/chatting/” లో వున్న లింక్ ను నొక్కండి.

డిప్పడి రచనలకొరకు వెల్లండి “https://dippadu.wordpress.com”

Note: It’s an effort to bring like minded people. Please support and join this discussion.

యీ నా ప్రయత్నంలొ భాగస్వాములు ఆయిన ఆందరికి నా కృతజ్ఞ్యతలు. మా సంభాసనలు తొందరలో పొందు పరచదెను.